หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 6

ตอนที่ 6 คุณ คุณ....ใหญ่เกินไป

ผ่านไปครู่หนึ่งฉูเจ๋อหยางจึงปล่อยมือ เขาเห็นเป้ยฉ่ายเวยหน้าแดงอมชมพูดูแล้วมีเสน่ห์ เขาใช้มือแตะที่ริมฝีปากของเธอ พูดด้วยน้ำเสียงเร้นลับ “อย่าขึ้นไปเลยนะ ไปที่ห้องผมกันดีกว่าไหม?”

เป้ยฉ่ายเวยจะปฏิเสธได้หรือ?

สายตาของผู้ชายคนนี้ เธอตกหลุมรักรอยจูบของเขาและน้ำเสียงที่ดึงดูดอย่างนั้นทำให้เธอไม่อาจปฏิเสธเขาได้ เธอได้แต่หน้าแดงตอบรับอืมเพียงคำเดียว

ทั้งสองไม่ได้เจอหน้ากันราว 2 อาทิตย์ ในใจรู้สึกกระหายอย่างมาก เมื่อกลับถึงบ้านจึงลงมือด้วยความรีบร้อน

แต่ว่าฉูเจ๋อหยางยังคงปฏิบัติต่อเธอด้วยความอ่อนโยน เขารอให้เธอส่งสัญญาณว่าพร้อมแล้ว จึงค่อยๆลงมือ พลางเอ่ยถามว่า “เจ็บไหมครับ?”

“ไม่คะ” เป้ยฉ่ายเวยสั่นไปหมดทั้งตัว ใบหน้าแดงอมชมพูของเธอเหมือนส่งแรงกระตุ้นเขามากขึ้น เธอเอ่ยเบาๆว่า “คือ คือว่ามันใหญ่เกินไป รู้สึก......” เธอไม่กล้าพูดต่ออีก

ทั้งสองผ่านเรื่องบนเตียงมาก็หลายครั้ง แต่ว่าเป้ยฉ่ายเวยยังไม่สามารถรับขนาดของเขาได้

ฉูเจ๋อหยางทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยิ้มให้เธอ เป้ยฉ่ายเวยคิดว่าเขายิ้มเยาะเธอ จึงรู้สึกอายมากขึ้น ใช้มือตีไปที่เขา “คุณ ไม่ต้องมายิ้มเลย มีอะไรน่าขำหรือ”

“เวยเวย คุณช่างน่ารักจริงๆ” ชายหนุ่มเดินทางมาถึงจุดหมายแล้ว เขาก้มลงจูบที่ริมฝีปากแดงๆของเธอ

ครั้งนี้ไม่มากเท่าครั้งอื่น แต่ว่าทุกครั้งใช้เวลาค่อนข้างนาน จนเป้ยฉ่ายเวยสงสัยว่าผู้ชายคนนี้ไม่เหนื่อยบ้างเลยหรือ หลังจากที่เขาอุ้มเธอเข้าไปอาบน้ำ เธอแทบจะไม่มีสติแล้ว สุดท้ายเธอก็ผลอยหลับไปในอ่าง

เมื่อเป้ยฉ่ายเวยตื่นขึ้นมา ข้างๆไม่มีฉูเจ๋อหยางอยู่ โทรศัพท์ที่วางอยู่บนหัวเตียงสั่นสะเทือน

เมื่อเห็นว่าใครเป็นคนโทรมา มือของเป้ยฉ่ายเวยสั่นเทา สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจกดรับสาย

“หนานฉิง มีอะไรหรือ?”

“เธอทำอะไรอยู่หา ฉันโทรหาเธอเป็นสิบรอบ ทำไมถึงไม่รับสาย?” หนานฉิงบ่นยาว จากนั้นจึงถามเป้ยฉ่ายเวยว่ายุ่งไหม “ถ้าเธอว่างช่วยออกมาช้อปปิ้งเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ ฉันอยู่ที่โรงแรมไม่รู้จะทำอะไร”