หนี้รัก วิวาห์จำเป็น นิยาย บท 16

“โอ……โอเค” เจี่ยนอี๋นั่วตอบตกลงเหลิ่งเซ่าถิงทันที หยิบชุดนอนแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ

คนรับใช้เข้าไปในห้องน้ำก่อน ใส่น้ำร้อนให้เจี่ยนอี๋นั่วเรียบร้อยแล้วก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เจี่ยนอี๋นั่วเห็นคนรับใช้ออกมา เจี่ยนอี๋นั่วก็รีบปิดประตูห้องน้ำทันที เจี่ยนอี๋นั่วคิดว่าเหลิ่งเซ่าถิงผู้ชายคนนี้ยังอยู่ข้างนอก จึงล็อกประตูห้องน้ำ

แค่เพิ่งบิดลูกบิดประตู เหลิ่งเซ่าถิงก็พูดขึ้นเสียงทุ้มด้านนอกประตู “เธอไม่ต้องกังวล ฉันไม่กล้าสนใจร่างกายเธอหรอก คงไม่จู่ๆ ก็บุกเข้าไปดูเธออาบน้ำ เธอไม่ต้องล็อกประตู”

เจี่ยนอี๋นั่วกะพริบตาอย่างรวดเร็ว หายใจเข้าลึกๆ เธอไม่คิดว่าเหลิ่งเซ่าถิงจะหูดีขนาดนี้ แม้แต่เสียงล็อกประตูก็ยังได้ยิน ถึงเหลิ่งเซ่าถิงจะไม่เห็นเธอ แต่เธอก็หน้าแดงอย่างกระอักกระอ่วน อธิบายขึ้นเสียงเบา “ฉ-ฉันแค่จะดูว่าตัวล็อกประตูทำงานได้ไหม ไม่ได้อยากล็อกประตู……”

เพิ่งพูดจบ เจี่ยนอี๋นั่วก็ขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงิด ประโยคนี้ของเธอ ทำไมมันยิ่งรู้สึกแปลกๆ ล่ะ? อะไรคือไม่อยากล็อกประตู? แบบนี้เธอเหมือนผู้หญิงที่มีกลยุทธ์แสร้งปล่อยเพื่อจับเลย

อย่างที่คิดไว้ เธอได้ยินเหลิ่งเซ่าถิงทำเสียงฮึดฮัดอยู่นอกประตู เจี่ยนอี๋นั่วคิดว่าตอนนี้สีหน้าเหลิ่งเซ่าถิงจะดูถูกมากแค่ไหน ก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหน้าอย่างหงุดหงิด

“ช่างเถอะ ยังไงเขาก็เหยียดหยามฉันมาตลอด โดนเขาดูถูกต่อไป มันจะเป็นอะไรไป? ” เจี่ยนอี๋นั่วพึมพำเสียงเบา เปิดฝักบัวและอาบน้ำ

เมื่อเธออาบน้ำแล้ว เป่าผมเรียบร้อยแล้ว สวมชุดนอนที่วางอยู่ข้างๆ ขณะที่เตรียมเดินออกจากห้องน้ำ เจี่ยนอี๋นั่วก็อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าถอนหายใจ ถึงจะรู้ว่าเหลิ่งเซ่าถิงจะเหยียดหยามเธอ แต่เจี่ยนอี๋นั่วก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด ไม่ว่าใครที่โดนเหยียดหยามมาตลอด โดนคนดูถูก ก็จะรู้สึกอึดอัดใช่ไหมล่ะ?

เจี่ยนอี๋นั่วกัดฟัน ขมวดคิ้ว เดินออกมาจากห้องน้ำ หลังจากเจี่ยนอี๋นั่วเดินออกมาจากห้องน้ำ สิ่งแรกที่เห็นก่อนคือเหลิ่งเซ่าถิงกำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานข้างๆ ครั้งแรกที่มาถึงห้องนี้ เจี่ยนอี๋นั่วเห็นแค่ห้องนอนของเหลิ่งเซ่าถิง ไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่าในห้องนี้ยังมีห้องทำงานซ่อนอยู่

เหลิ่งเซ่าถิงสวมแว่นขอบดำ เห็นเจี่ยนอี๋นั่วออกมา ก็พูดเสียงทุ้ม “ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจเด็กคนนี้ ฝนตกร่มก็ไม่พก? อยากกำจัดเด็กคนนี้ให้เร็วที่สุด แล้วทำไมต้องทำท่าทางปกป้องเด็กคนนี้ต่อหน้าฉันล่ะ? ”

เจี่ยนอี๋นั่งเพิ่งเป็นคุณแม่ และท้องด้วยวิธีการที่มนุษย์สร้างขึ้น แม้ว่าจะมีความตระหนักของการเป็นแม่อยู่บ้าง แต่เจี่ยนอี๋นั่วก็ยังแปลกกับการทำหน้าที่แม่ เจี่ยนอี๋นั่วไม่สนใจปัญหาเรื่องฝนตกจริงๆ ตอนแรกที่เธอเจอกับผู้ชายบ้าบิ่น แถมยังมารบกวนอารมณ์ของเธอ ทำให้เธอลืมปกป้องลูกของตัวเอง

เจี่ยนอี๋นั่วรู้สึกผิดขึ้นมา ก้มหน้าพูดเสียงเบา “ฉันลืมไป ขอโทษ……”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนี้รัก วิวาห์จำเป็น