หนี้รัก วิวาห์จำเป็น นิยาย บท 18

เจี่ยนอี๋นั่วขมวดคิ้ว ขณะที่มองเหลิ่งเซ่าถิงก็ก้มหน้า เธอก็ไม่รู้ว่าควรตอบเหลิ่งเซ่าถิงอย่างไร เจี่ยนอี๋นั่วก็รู้สึกว่าวิธีที่ดีที่สุดคือแยกจากเหลิ่งเซ่าถิง ถ้าตระกูลเหลิ่งยินยอมที่จะช่วยเหลือเธอต่อได้ จากนั้นก็ให้เธอคลอดลูกเลี้ยงดูจนโตได้นั่นก็จะดีมากที่สุดแล้ว

ในตอนนี้คนรับใช้ก็มาเคาะประตูห้องเหลิ่งเซ่าถิง พูดขึ้นเสียงเบา “คุณชายใหญ่ คุณหญิง คุณชายกลับมาแล้วค่ะ……”

“คุณชาย? ” เจี่ยนอี๋นั่วหันไปมองเหลิ่งเซ่าถิง ถามขึ้นอย่างสงสัย

เหลิ่งเซ่าถิงยิ้มเยาะขึ้นมา “น่าจะเป็นอารองของฉัน แต่ก่อนเป็นการเรียกพ่อฉัน หลังจากพ่อฉันตาย เขาก็กลายเป็น ‘คุณชาย’ ของในบ้านตระกูลเหลิ่งแล้ว ถึงแม้เขาจะดูเหมือนไม่มีอำนาจตลอดเวลา แต่ไม่เคยหยุดนิ่งความคิดที่จะควบคุมตระกูลเหลิ่ง แตะต้องอำนาจหลักไม่ได้ก็เริ่มต้นจากชื่อเรียก เมื่อก่อนเขาไม่มีความสามารถในการเปลี่ยนมันเลย แต่……”

เหลิ่งเซ่าถิงหยุดชะงักเล็กน้อย หรี่ตาแล้วพูดเสียงทุ้ม “อาจจะเพราะหลังจากฉันป่วย ทำให้อำนาจเขาแข็งแกร่งขึ้น ไม่คิดว่าจะสามารถเปลี่ยนชื่อเรียกได้แล้ว”

เหลิ่งเซ่าถิงพูดจบ ก็เชิดคางเล็กน้อยชี้ไปที่ตู้เสื้อผ้า “เปลี่ยนเสื้อผ้าสิ เราจะลงไปข้างล่างกัน”

เจี่ยนอี๋นั่วขมวดคิ้วมองเหลิ่งเซ่าถิง เปลี่ยนเสื้อผ้าที่นี่เหรอ? ต่อหน้าเหลิ่งเซ่าถิง?

เหลิ่งเซ่าถิงมองเจี่ยนอี๋นั่ว หันหลังให้เจี่ยนอี๋นั่วช้าๆ แล้วพูดเสียงเย็นชา “ฉันไม่สนใจร่างกายเธอเลยแม้แต่นิดเดียว ตอนนี้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ และฉันให้เวลาแต่งหน้าสิบนาที”

เจี่ยนอี๋นั่วมองแผ่นหลังเหลิ่งเซ่าถิง เม้มปากก่อนจะถอดเสื้อผ้าออก จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นเดรสสีดำในตู้เสื้อผ้า แต่เดรสตัวนี้เพราะว่ามันซื้อใหม่ ถึงแม้จะใส่ได้พอดีตัว แต่ซิปด้านหลังยืดหยุ่นไม่พอ มือเจี่ยนอี๋นั่วดึงซิปด้านหลังขึ้น ทำให้ซิปที่ไม่ยืดหยุ่นพอพันเข้ากับผมเธอ

“ซี้ด……” ผมของเธอพันเข้ากับซิป เจี่ยนอี๋นั่วพอดึงซิปก็ดึงผมเธอด้วย ทำให้เธอร้องเจ็บออกมาอย่างอดไม่ได้

“เป็นอะไร? ” เหลิ่งเซ่าถิงหันหลังให้เจี่ยนอี๋นั่ว ถามขึ้นด้วยเสียงเย็นชาอย่างใจร้อน “แม้แต่เสื้อผ้าเธอก็ใส่ได้ไม่ดีเหรอ? ”

“เปล่า เดี๋ยวจะใส่เสร็จแล้ว” เจี่ยนอี๋นั่วไม่อยากให้เหลิ่งเซ่าถิงคิดว่าเธอไร้ความสามารถเกินไป แม้แต่เสื้อผ้าก็ใส่ได้ไม่ดี รีบดึงซิปอย่างแรง ผลลัพธ์คือทำให้ซิปพันเข้ากับผมแน่นขึ้น เจ็บจนทำให้เจี่ยนอี๋นั่วขมวดคิ้วเล็กน้อย ทำให้เธอกลั้นไม่ร้องเจ็บออกมาอีก

“มีใครที่โง่กว่าเธออีกไหม? ” จู่ๆ เสียงเหลิ่งเซ่าถิงก็ดังขึ้นด้านหลังเจี่ยนอี๋นั่ว

เมื่อครู่เจี่ยนอี๋นั่วง่วนกับการดึงซิปตลอดเวลา ไม่ได้สังเกตเลยว่าเหลิ่งเซ่าถิงหันตัวเดินมาหาเธอ เพราะซิปด้านหลังเจี่ยนอี๋นั่วยังดึงไม่หมด ตอนนี้เธอเผยทั้งแผ่นหลัง ด้วยสัญชาตญาณของผู้หญิง เจี่ยนอี๋นั่วหันตัวทันที เอาหลังพิงกำแพง ปิดหน้าอกแล้วตะโกนเสียงดัง “คุณเดินมาทำไม? ”

บทที่ 18 นี่มันไม่ใช่ความผิดฉัน 1

บทที่ 18 นี่มันไม่ใช่ความผิดฉัน 2

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนี้รัก วิวาห์จำเป็น