หนี้รักหมอสาว นิยาย บท 4

เดือนหน้าก็จะถึงวันงานแล้ว แต่เจ้าบ่าวเจ้าสาวยังไม่เคยพบเจอกันเลยสักครั้ง เมื่อหมอพุฒตาลเองก็ไม่ได้สนใจ ที่จะไปเจอว่าที่เจ้าบ่าวของเธอเช่นกัน ทั้งสองทำเหมือนราวกับว่าการแต่งงานครั้งนี้ มันเป็นเพียงแค่เรื่องล้อเล่น ทั้งที่จริงๆ แล้วมันเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง และผู้หญิงทุกคนก็คงต้องการที่จะให้มันเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในชีวิต ในเวลานี้สิ่งที่หมอพุฒตาลให้ความสำคัญ คือคนไข้และตำราแพทย์

หมอสาวไม่เคยหยุดที่จะพัฒนาความรู้ เธอค้นคว้าทั้งในอินเทอร์เน็ต และในตำราไม่ว่าจะเป็นที่บ้านในห้องนอน ห้องนั่งเล่นห้องพักแพทย์ ทุกที่ที่มีหมอพุฒตาล ที่นั่นก็จะมีหนังสือตำราเต็มไปหมด ใครได้เธอมาเป็นคู่ชีวิตคงโชคดีที่สุด แต่ผู้ชายอย่างเตชินจะเห็นคุณค่าเพชรเม็ดงามที่กำกำลังจะได้ครอบครองไหม นั่นคือคำถามที่หาคำตอบไม่ได้ เวลาเท่านั้นจะเป็นเครื่องพิสูจน์

“หมอตาลคืนนี้ว่างไหม ผมอยากชวนคุณไปปาร์ตี้ที่บ้านผม” หมอต้นหมออีกคนที่สนใจในตัวหมอพุฒตาลมานาน ทั้งคู่เข้ามาทำงานที่นี่พร้อมกัน มีความสนิทในระดับหนึ่ง แต่หมอพุฒตาลก็ไม่สามารถทำให้มันพัฒนาไปมากกว่าความเป็นเพื่อนได้ เพราะเธอยังไม่อยากมีใคร แต่ก็ต้องจำใจที่ต้องแต่งงานกับผู้ชายที่มารดารบเร้าอย่างไม่มีทางเลือก เพราะหนี้แท้ๆ

“ปาร์ตี้อะไรคะ หมอต้น” หมอพุฒตาลเอ่ยถามขึ้นดวยน้ำเสียงอ่อนโยน ขณะที่ทั้งสองเดินออกมาจากห้องผ่าตัด และกำลังจะตรงไปที่ห้องพักแพทย์

“น้อยใจจังหมอตาลจำไม่ได้จริงๆ เหรอครับ” หมอต้นพูดออกมาอย่างน้อยอกน้อยใจ เมื่อหมอสาวที่เขาแอบชอบลืมวันเกิดของเขาไปได้ยังไงกัน ทั้งที่ปีที่แล้ว เธอก็ไปสังสรรค์กับหมอหนุ่มที่บ้าน ครั้งหนึ่งมาแล้ว

“ขอโทษจริงๆ ค่ะหมอต้นตาลจำไม่ได้ สรุปแล้วปาร์ตี้เนื่องในโอกาสอะไรคะ”

“วันเกิดผมครับ แต่ถ้าหมอตาลไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะครับ” เขาพูดเชิงน้อยอกน้อยใจ เมื่อหมอสาวที่เขาตามจีบมาเป็นแรมปี แต่เธอก็ไม่เคยใจอ่อนสักที

“ได้สิคะ แต่ตาลขอชวนหมอสากับหมอเจนไปด้วยนะคะ” หมอพุฒตาลมักจะพาเพื่อนทั้งสองไปด้วยทุกครั้ง ในเวลาที่หมอต้นชวน แม้แต่ไปรับประทานอาหาร เธอก็ไม่เคยไปกับเขาสองต่อสอง เมื่อไม่ได้คิดอะไรกับหมอต้นเธอก็แสดงออกด้วยการขอไปที เพื่อให้เขาตัดใจจากเธอ

“ได้ครับ ผมชวนหมอเจน กับหมอสาเรียบร้อยแล้ว” ยังไงหมอพุฒตาลก็ต้องชวนสองคนนั่นไปอยู่แล้ว หมอหนุ่มเลยจัดการชวนก่อนซะเลย และเขาก็เช็คตารางงานหมอพุฒตาลไว้เรียบร้อย คืนนี้หมอสาวเธอไม่ได้เข้าเวร ความจริงวันเกิดของเขาอีกตั้งสองวันแต่ เมื่อเขาดูตารางเวรของหมอพุฒตาลแล้วเธอไม่ว่างเขาจึงเลือกเอาวันนี้

“เดี๋ยวตาลจะเข้าไปค่ะแม่ ช่วงนี้ยังไม่ว่างเลย ไซซ์ของตาลก็เหมือนเดิมแหละค่ะ ไม่อ้วนไปกว่านี้แล้ว” หมอสาวพูดตัดผู้เป็นมารดาออกไป ความจริงแล้วเธอไม่อยากไปต่างหาก การแต่งงานที่เกิดจากข้อตกลงหนี้เป็นศูนย์ มันช่างเป็นการแต่งงานที่แปลกจริง

“ยังไงหมอก็เข้าไปที่ร้านหน่อยแล้วกัน แค่นี้นะดูแลตัวเองด้วย”

“ค่ะแม่ สวัสดีค่ะ รักแม่นะคะ” เมื่อวางสายจากมารดาไปแล้ว หมอสาวได้หลับตาลงช้าๆ อีกครั้ง ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เต็มปอด นี่เธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหม

เมื่องานแต่งจะเริ่มขึ้นในไม่ช้า วันเวลายิ่งผ่านไปเร็ว การเตรียมใจที่จะเป็นภรรยาของใครสักคน ในเวลานี้มันช่างยากเย็นสำหรับหมอพุฒตาลเหลือเกิน มือเล็กเรียวที่เคยช่วยชีวิตคนมาแล้วนับไม่ถ้วน แต่เวลานี้กลับทำอะไรไม่ได้เลยกับชีวิตของตัวเอง ที่กำลังจะเดินเข้าไปสู่พันธะผูกมัดกับชายแปลกหน้า ที่ไม่รู้จักกันมาก่อน ถ้าเขาดีกับเธอก็ถือว่าโชคดีไป แต่ถ้าเขาเป็นผู้ชายใจร้ายก็ถือซะว่าเธอเกิดมาโชคร้ายก็แล้วกัน เมื่อหมอพุฒตาลคิดได้ดังนั้นก็รีบลุกขึ้น ถือกระเป๋าเดินออกจากห้องไปทันที ยังไงเธอก็หลบหลีกไม่ได้ เดินหน้าพุ่งชนเลยก็แล้วกัน จะชีวิตมันจะพังก็ถือว่าเป็นเวรกรรมของเธอ