หนี้รักหมอสาว นิยาย บท 56

เตชินลากหมอสาวไปที่รถของเขา แม้ว่าเธอจะพยายามขัดขืนแค่ไหนก็ตาม เธอก็ไม่มีทางสู้แรงเขาได้แม้ว่าหมอพุฒตาลจะโกหกเรื่องระหว่างหมอต้นกับเธอ เตชินนั้นไม่ได้รู้สึกโกรธแม้แต่น้อย กลับดีใจด้วยซ้ำที่ความสัมพันธ์ของเธอ กับหมอหนุ่มมีแค่ความเป็นเพื่อนให้กันเท่านั้น

“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ! ฉันบอกให้ปล่อย ไม่อย่างนั้นฉันจะร้องให้คนช่วยจริงๆ ด้วย!” หมอพุฒตาลพูดตะคอกออกมาอย่างเหลืออด เมื่อเธอสู้แรงเขาไม่ได้

“ร้องให้ตาย! ใครเขาจะมาช่วยเรื่องของผัวเมีย อีกอย่างผมก็ไม่ได้ทำร้ายคุณสักหน่อย” เตชินยังคงพูดขณะที่ยังจับที่ข้อมือเล็กเรียวนั่นไม่ยอมปล่อย

“ใครเป็นเมียของคุณ ฉันหย่ากับคุณตั้งแต่ห้าปีที่แล้วอย่ามโน”

“คนที่มโนคือคุณไม่ใช่ผมพุฒตาล ผมไม่เคยเซ็นใบหย่าให้คุณ ที่สำคัญทุกวันนี้คุณก็ยังคงใช้นามสกุลจิรายุพาณิชย์ แม้แต่เกี๊ยวน้ำก็ใช้นามสกุลนี้ ชื่อในใบเกิดของลูก บิดาก็ชื่อผมนามสกุลผม คุณมันร้ายพุฒตาล” สิ่งที่เตชินพูดมานั้นถูกทั้งหมด ความจริงแล้วเธอก็ใช้นามสกุลเขามาโดยตลอด เพียงแค่เธอปิดกั้นตัวเองเอาไว้ ไม่ยอมรับเขาเข้ามาในชีวิต ไม่อยากให้เขาเดินเข้ามาหาเธอ ทั้งที่ใจจริงนั้นก็รอให้เขาเข้ามาทุกวันทุกคืน

“ขึ้นรถแล้วนั่งนิ่งๆ ไม่อย่างนั้นเราจะได้เห็นดีกัน” เตชินพูดพร้อมกับจับหมอพุฒตาลยัดเข้าไปในรถก่อนจะปิดประตู แล้วเดินอ้อมมาฝั่งคนขับสตาร์ทรถขับออกไปจากผับทันที หมอสาวยังคงนั่งนิ่งไม่พูดไม่จา ภายในใจของเธอเวลานี้ก็ไม่ได้ปฏิเสธผู้ชายข้างๆ นี่เลยสักนิด มันกลับเต็มใจที่จะขึ้นรถมากับเขา มีเพียงแค่สมองที่สั่งการให้ปากพูดออกไป และผลักไสให้เขาไปไกลๆ จากเธอ

“นี่ไม่ใช่ทางไปบ้านของฉัน คุณจะพาฉันไปไหน” หมอสาวตวาดออกไป เมื่อเธอแน่ใจแล้วว่าทางที่เขาจะพาไปนั้น คือบ้านของเตชินไม่ใช่บ้านของเธอ

“ก็จะพากลับบ้านไง”

“แต่นี่มันไม่ใช่ทางไปบ้านของฉัน!” หมอสาวเริ่มโวยวายเสียงดังขึ้น

“ใช่มันไม่ใช่ทางไปบ้านของคุณ แต่มันคือทางไปบ้านของเราต่างหาก” เตชินพูดออกมาอย่างน่าตาย และหน้าตาเฉย เวลานี้หมอสาวรู้สึกเป็นห่วงเกี๊ยวน้ำ เพราะก่อนที่เธอจะออกมาเด็กน้อยมีไข้ตัวร้อนนิดหน่อยเธอให้กินยาลดไข้ไปแล้ว หลังจากที่เธอเอาไปฝากมารดาเอาไว้ และได้ฝากกำชับให้มารดาเช็กดูอาการหลานบ่อยๆ

“พาฉันไปส่งที่บ้านแม่ เกี๊ยวน้ำไม่ค่อยสบาย ฉันต้องกลับไปดูแลลูก” หมอสาวพยายามยกเอาลูกขึ้นมาเป็นข้ออ้าง เผื่อเตชินนั้นจะเปลี่ยนใจ

“เกี๊ยวน้ำสบายดี ตอนนี้ไข้ลดแล้ว หรืออาจจะไม่มีไข้เลย” หมอสาวยังคงไม่เข้าใจ กับสิ่งที่เขาพูดมาเขารู้ได้ยังไงว่าเกี๊ยวน้ำสบายดี

“คุณรู้ได้ยังไง..คุณจะรู้ดีไปกว่าฉันได้ยังไง ฉันเพิ่งให้ลูกทานยา ก่อนออกมาที่ผับไม่กี่ชั่วโมงนี้เอง เกี๊ยวน้ำตัวร้อนมาก พาฉันกลับบ้าน”

“ป่านนี้เกี๊ยวน้ำคงนอนกับคุณย่าเขาเรียบร้อยแล้ว”