หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 100

ตอนที่ 100 แดดดี๊เก่งมาก

แต่ในสายตาของกวินสุดหล่อมันเป็นความพ่ายแพ้ นึกถึงตั้งแต่เด็กจนโต ร่างกายแข็งแรง กินดีกินอร่อย ใช้นิ้วมือข้างเดียวนับครั้งตอนป่วยได้เลย ครั้งนี้ซวยเลย

แต่ว่า กวินสุดหล่อไม่กล้าบอกความจริงกับแดดดี๊มามี๊ ถ้าให้พวกเขารู้ว่าเหตุผลไร้สาระขนาดนี้ คอมพิวเตอร์ต้องไปจากเขาแน่ๆเลย

ช่วงสองสามวันนี้กวินจึงเงียบมาก กินยาแล้วนอนหลับอย่างดีๆไม่ดื้อ ป้องกันวรินทรกับทาวัตถามไม่รู้ว่าจะตอบว่าอะไร

รอกวินหายดีทั้งหมด ก็ผ่านไปสองวันแล้ว ภายใต้การรักษาของสเลเตอร์ กวินดีขึ้นเยอะมาก กระโดดเต้นได้เหมือนเมื่อก่อน ไม่มีอาการไม่สบายเลย

วรินทรนอนอยู่บนเก้าอี้ที่ชั้นบนดาดฟ้า อาบแดดอย่างสบาย ช่วงนี้เพราะเรื่องของกวินเป็นห่วงจนแทบบ้า พอตอนนี้ว่างๆขึ้นมา แม้แต่นิ้วเธอยังไม่อยากขยับเลย

นี้ก็คือวิถีการดำรงชีวิตของคนขี้เกียจระดับวีไอพี

วรินทรหรี่ตานอนอย่างสบายๆ ใบหน้าที่สวยงามโดนแสงแดดส่องอ่อนๆทำให้ผิวยิ่งดูใสออร่า มีใบไม้บังนิดหน่อย แดดจึงส่องไม่โดนเธอโดยตรง

ณ เวลานี้ ประตูใหญ่ของคฤหาสน์ก็เปิด มีรถเฟอรารี่สีแดงและรถมาเซราติขับเข้ามาในคฤหาสน์ จอดอยู่ที่จอดรถ คนสองคนเดินลงมา

ธรรศกับนรชัย ที่โตมากับทาวัต

“ลมที่ไหนพัดคุณชายสองคนนี้มา คนในบ้านพวกนายปล่อยทางให้พวกนายด้วยหรอ？”ทาวัตกำลังตีกอล์ฟ ก็มีสายของธรรศโทรมา แล้วหลังจากนั้นก็เห็นพวกเขาเดินเข้ามา

“แน่นอนก็เป็นกลิ่นหอมของสาวสวยไงล่าว~”ในสามคนธรรศดื้อที่สุด อีกอย่างชอบสาวสวย สำหรับผู้หญิงที่หน้าตาสวยหรือหุ่นดีมาให้หมดเห้อะไม่ปฏิเสธเลย

สะอาดผ่องใส เซ็กซี่ ขี้อาย หยิ่งดูแพง ไม่มีที่ธรรศไม่เคยเล่น

เปรียบเทียบ นรชัยเป็นคนที่ซื่อบื้อรักเดียวใจเดียว เวลารักคนคนหนึ่งสามารถนานถึงห้าปีหรือมากกว่านั้น แต่กลับแสดงออกไม่เป็น

ใช้คำพูดของธรรศมาแทน ก็คือแรดเงียบ

“เข้ามาเถอะ”สองมือทาวัตเสียบไว้ที่กระเป๋ากางเกง ร่างกายราบ ปัดมือของธรรศทิ้ง เดินเข้าไปในคฤหาสน์

“เอ้อพี่ชาย พี่ไม่รู้หรอกว่าตอนนี้คนที่บ้านยุ่งกับผมและนรชัยจนน่ารำคาญหงุดหงิดมาก มาบ่นที่หูผมทุกวันเหมือนพระถังซัมจั๋งกลับชาติมาเกิดเลย ขอพลังวิเศษเก็บพวกเขาที” พอธรรศนั่งลง ก็ทนไม่ได้ที่จะต้องเก็บความแค้นไว้

พี่ลิงชงชาให้พวกเขาเสร็จแล้วก็ไป นรชัยยกชาขึ้นหนึ่งแก้ว ไม่มีความคิดเห็นอะไรกับคำพูดของธรรศ “นายพูดว่าไปจัดการพวกเขาด้วยตัวเองยังจะดีกว่านะ พระถังซัมจั๋งกับฝาไห่เป็นไปได้หรอที่จะเป็นคนในโลกเดียวกัน？นายดูหนังสือยังไงเนี่ย”

ธรรศแบะปาก ไม่ได้สนใจ “ก็เหมือนกันนั้นแหละ ในพวกเราสามคนคะแนนพี่เราดีสุดแล้ว มีเขาอยู่ ถึงผมไม่ทบทวนไปก็ไม่ตกทุกวิชาแน่นอน”

“นายพอเห้อะ มีคำตอบให้ลอกนายไม่ลอกสุดท้ายส่งกระดาษเปล่ายังโดนพ่อกับแม่สั่งสอนไปที คือใครหล่ะ？”ทาวัตค่อยๆเปิดรอยแผลเขาออก โรยเกลือด้านบน

“เจ็บปวดจัง โดนกระทืบจนชินแล้ว ไม่กระทืบผมผมยังรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเลย”ธรรศหยิบแก้วขึ้นแล้วดื่มชาไปหนึ่งคำ แก้กระหายน้ำ

“……”ทาวัต

“……”นรชัย

“เอ้อพี่ชาย พี่รู้ไหม ครั้งก่อนผมกับนรชัยไปกินอาหารที่ร้านปิ้งย่างร้านหนึ่ง พี่เดาว่านรชัยเห็นอะไร？”ธรรศตั้งใจถาม แต่ว่าทาวัตกลับไม่มีสีหน้าท่าทางอะไรเลย มองดูแล้วเหมือนไม่สนใจ

ธรรศถอนหายใจด้วยความเศร้าไปหนึ่งครั้ง ไม่สนุกเลย ทำไมไม่ให้ความร่วมมือเลยอะ

สีหน้าของหัวหน้าลาดตระเวนยิ่งแย่ไปใหญ่เลยรู้สึกแค่ว่าอึดอัด เขาไม่ได้จะจับคุณชายน้อยไปขายจริงๆนะ！

ทาวัตกำลังรู้สึกว่ามีสิ่งของอะไรบางอย่างโดนหน้าอกเขา ก้มหน้าดู ในกำมือของกวินไม่รู้ว่ากำอะไรไว้ในมือ

“ลูก นี้คืออะไร？”ทาวัตยื่นนิ้วมือมาเปิดกำมือของกวินออก มือที่บานใหญ่ของเขาเทียบกับมือที่อ่อนนุ่มเล็กของกวิน ตอนที่เปิดมือกวินนิ่มมาก สัมผัสแล้วก็ดี

กวินมองสิ่งของที่ตนกำแน่นไว้ในมือซ้ำๆ ก็ไม่ได้ไม่ยอม กางมือออกแล้ววางไว้ตรงหน้าของทาวัต ตาโตๆที่ประกาย ยิ้มเขี้ยวลากดินสิบเต็มสิบ “นี้เป็นของที่ลูกแกะออกมาจากรถที่เท่ๆคันหนึ่ง กว่าจะแกะได้ ลูกอยากเก็บไว้เป็นของประดับกระเป๋าของเขา”

พูดอยู่ ก็เอาโลโก้ในมือที่เสมือนก้อนหินส่องที่แสง ภายใต้แสงสะท้อนของโลโก้ดูยิ่งใหญ่มาก

อะไรนะ?เครื่องประดับ?หัวหน้าลาดตระเวนได้ฟังเกือบไม่พุ่งเลือด โลโก้ของเขาแสดงถึงความรุ่งโรจน์ กว่าจะได้มา ในสมาชิกลาดตระเวนมีแค่โลโก้นี้อันเดียว

นั้นคือตอนที่อบรม มีแต่ผู้ที่ดีเด่นยอดเยี่ยมเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ได้รับโลโก้นี้

บนมือของกวินอันนี้ ก็ใช้แรงแกะออกมาจากรถของลาดตระเวนที่เพิ่งปรับแต่งมาใหม่ ต้องบอกก่อนว่าของนี้ติดไว้ก็ไม่ใช่ไม่แน่นนะ ใครจะไปรู้ว่าโดนมือน้อยๆของกวินแกะ แกะลงมาได้จริงด้วย!!

โดยรวมของลาดตระเวนก็ได้แต่วุ่นวายกัน……

ทาวัตมองสิ่งของที่อยู่ในมือของกวินร้องไห้ไม่ออกยิ้มไม่ได้ ลูกชายของเขาตาดีจริงๆ อะไรก็ไม่เอา แต่ดันเอาของที่ไม่สะดุดตาแต่กลับมีความหมายลึกๆแฝงอยู่

“คุณชาย นี้......”หัวหน้าลาดตระเวนสีหน้าเคร่งเครียด ถ้าคุณชายบังคับเขาให้เอาโลโก้ให้กับคุณชายน้อย งั้นก็......

ธรรศกับนรชัยมองอยู่ อยากรู้ว่าทาวัตจะแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ยังไง