หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 102

ตอนที่ 102 ม๋ามี๊โดนแดดดี๊ทำร้าย

หรือว่าก่อนหน้านี้ เขาจะปฏิเสธคำพูดตลกแบบนี้ เพราะเมื่อก่อน เขาไม่แน่ใจว่าวรินทรมีเขาในใจหรือเปล่า ศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจเขาไม่อนุญาตให้เขาแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่รักตน

แต่ว่าตอนนี้ ทาวัตมองกวินที่ในปากยัดจนป่องและใบหน้าเล็กๆที่เสมือนหยก ในใจมีแต่ความรู้สึกที่อบอุ่น แล้วมองไปที่คนที่ไม่มีหัวใจไม่ห่วงภาพลักษณ์ตนกินเหมือนช้างอย่างวรินทร คิ้วขมวด ผู้หญิงคนนี้ พาเด็กของตนวิ่งหนีมาตั้งหลายปี ไม่ว่ายังไงเขาก็จะเก็บดอกเบี้ยหน่อย

เป็นไปได้ไงที่เขาจะไม่แต่งงานกับเธอ？

ถึงแม้ในใจจะมีความคิดมากมาย แต่ใบหน้าของทาวัตก็ยังคงสีหน้าเดิมไม่เปลี่ยน “ยังไม่มีความคิดนี้ชั่วคราว”

วรินทรได้ฟังนิ้วก็กระตุกทันที อยู่ดีๆก็ปวดใจ แต่ก็ทำเป็นไม่สนใจแล้วทานอาหารต่อ

ธรรศปากชะงัก แววตาที่มองทาวัตเสมือนมองสัตว์ประหลาด “พี่ชาย อะไรของพี่เนี่ย？กวินโตขนาดนี้แล้ว พี่กับวรินทรไม่แต่งงานกันอีกจะมีผลกระทบต่อเด็กนะ？”

ท่าทางนรชัยก็เหมือนจะไม่เข้าใจ ความรักที่ทาวัตมีให้กับวรินทร พวกเขาดูก็ชัดเจน แต่ว่าตอนนี้คำพูดของทาวัตจะหาเรื่องอะไรอีก？

ไม่พูดไม่ได้ ความคิดของทาวัต ทำให้คนเดายากจริงๆ

“นายคิดว่าอยู่เมือง C จะมีผลกระทบอะไร？”

ทาวัตพูดอย่างมั่นใจมาก แล้วก็แกะเปลือกกุ้งให้วรินทรกับกวินไปด้วย ซอสติดเต็มมือ ก็ไม่เห็นเขาขมวดคิ้ว

ธรรศกลืนน้ำลาย มองกุ้งตัวใหญ่ตรงหน้าตน มีความอยากถามทาวัตว่าแกะเปลือกกุ้งเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่ !

พี่ชายเขาเนี่ย เมื่อก่อนอย่าว่าแต่แกะเปลือกกุ้ง ขนาดส้มยังขี้เกลียดแกะเอง

พี่ชายของเขาตอนนี้ยังใช่พี่ชายของเขาหรือเปล่า นี้ก็คือผู้ชายที่เขาลือกันว่ามีลูกแล้วจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างนั้นหรอ?

แต่ว่าทาวัตก็พูดไม่ผิด อยู่เมือง C ใครกล้ามาขัดกับเขา?

“แต่พี่ไม่เป็นห่วง พวกผู้ชายพวกนั้นมาชอบวรินทรหรอ？”นรชัยพูด หน้าตาวรินทร ไม่ว่าจะมองยังไง ก็เป็นหญิงสาวอายุประมาณยี่สิบกว่าๆ ไม่ว่าเดินไปถึงไหน ก็ดึงดูดสายตาคนทั้งนั้น

ถ้าทาวัตไม่เป็นห่วง ก็แปลกสิ่

ทาวัตมองวรินทรไปแวบหนึ่ง ในสมองก็มีภาพของประภาพและชนุตร์ลอยมา

เขาไม่ใช่ว่าไม่เป็นห่วง แต่คือมั่นใจกับตัวเองมาก

“มีพี่หล่อๆมาจีบม๋ามี๊ตั้งเยอะแยะ แต่ว่าลูกจะพาม๋ามี๊หนีกันสองคน！”กวินกลัวว่าคำพูดของธรรศกับนรชัยจะไม่ประชดโดนทาวัต พูดอย่างให้คนต้องตกใจตะลึงไม่งั้นจะไม่หยุดพูด

หน้าที่แบ๊วดูทางการไปหมด มืออ้วนถือช้อนไว้หนึ่งอัน เกือบจะไม่แบ๊วจนทำให้คนต้องพุ่งเลือดแล้ว

ผ่าม

ธรรศเผลอหัวเราะออกมา ยื่นมือไปบีบแก้มของกวิน “งั้นแกจะเตรียมตัวพาม๋ามี๊แกหนีไปยังไง แดดดี๊แกเก่งมากเลยน้า？”

ใบหน้าที่หล่อเหลาของทาวัตมืดทันที คนอื่นยังไม่ทันขุดหลุมให้เขาเลย ลูกชายของเขากลับอยากมาขุดหลุมให้เขาก่อนซะงั้น

ในใจทาวัตนั้นเรียกว่าอึดอัด

กวินมองธรรศไปที ใช้ซ้อมเสียบกุ้งที่แกะเปลือกเสร็จแล้ว เอาเข้าปากกินเข้าไปทั้งคำ “บอกคุณไม่ได้หรอก ถ้าบอกคุณแดดดี๊ก็จะรู้ กวินกับม๋ามี๊ก็จะยิ่งหนีไม่รอด”

วรินทรมองไปทางกวิน “ลูกฉลาดจริงๆ”สายตาแบบนั้น ยิ่งกินยิ่งมีความสุขไปใหญ่

“พิษณุกร！แกยังจะขุดหลุมให้ฉันอีกหรอ？”ทาวัตทนไม่ไหวแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะรัก จะเคาะบนหัวเขาสักสองสามที

“ม๋ามี๊！คุณลุงคนนี้ดุผม！”กวินทิ้งมีดซ้อมที่อยู่บนมือลง โดดลงจากเก้าอี้ วิ่งไปหาวรินทร