หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 114

ตอนที่ 114 วันเกิดของทาวัต

อย่างไรก็ตามหากว่าทาวัตได้รู้เรื่องก่อน ก็จะดีใจเข้าไปใหญ่

วรินทรคิดไม่ถึงว่ารอยแดงบนร่างกายนั้นถึงจะทายาไปแล้วก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้มาก เพียงแค่ทำให้เธอไม่คัยไม่เจ็บปวดเท่านั้น อาจเป็นเพราะผิวหนังของเธอนั้นไม่เหมือนคนอื่น ถึงจะทายาไปทั้งวัน ก็ไม่ได้เห็นผลอะไรที่ชัดเจนมาก

เมื่อเป็นแบบนี้ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ให้คนเห็น การที่วรินทรเพิ่งจะสามารถออกไปเดินเล่นได้

ยังโชคดีที่คฤหาสน์นั้นกว้างใหญ่ ถึงจะเดินไปเดินมาทั้งวันก็ไม่เบื่อ

แล้วยิ่งวันนี้เป็นวันเกิดของทาวัตอีก วรินทรก็ไม่มีเวลาไปเดินเล่น ทำได้แค่อยู่ในคฤหาสน์อย่างเชื่อฟัง

วรินทรก็เพิ่งรู้ว่า สถานที่จัดงานคือบ้านธัมรุจินันท์ ซึ่งไม่ใช่ที่นี่

ทาวัตไม่ค่อยชอบที่นี่เพราะมีคนเข้าออกตลอด แม้แต่ธารี เพราะหลังจากวันนั้นวรินทรก็ไม่ได้เจอหน้าเธออีก

แต่หัวใจที่เหมือนโดนมีดแทง ก็ยังไม่สามารถดึงมันออกได้

วรินทรได้เตรียมของขวัญเป็นที่เรียบร้อยแล้ว คือเนคไทแบบใหม่ ซึ่งเธอก็ไม่ได้ใช้วิธีที่พิเศษใดๆ แค่เห็นครั้งแรกแล้วรู้สึกว่าเหมาะกับทาวัต ก็หยิบมาเลย

งานวันเกิดจะจัดขึ้นในตอนกลางคืน ที่บ้านธัมรุจินันท์ก็กำลังตกแต่งสถานที่ วรินทรกับกวินจึงไม่รีบมาก ก็ยังนั่งกินผลไม้บนโซฟาของห้องอาหาร

ทาวัตก็ออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้า ที่บ้านธัมรุจินันท์ก็มีธรรศกับนรชัยและก็ยังมีน้าลิงที่กำลังตกแต่งสถานที่ โดยที่เขาไม่ต้องลงมือทำอะไรเลย

วรินทรคาดเดาว่า เขาคงจะไปหาธารีแน่ๆ

ธารีก็ตื่นนอนแต่เช้าตรู่ ก็ให้จันทร์ทราเชิญช่างแต่งหน้าชื่อดังจากต่างประเทศมาแต่งหน้าทำผมให้ และเลือกชุดเดรสแบบใหม่ล่าสุดของฤดูกาลนี้ เพื่อใช้ประโยชน์จากความสัมพันธ์กับทาวัต เธอจึงเลือกเสื้อแบบใหม่ทั้งหมดซึ่งเธอไม่ได้ใส่ และก็ไม่มีใครกล้าว่าเธอแม้แต่คำเดียว

งานเลี้ยงของคืนวันนี้ ธารีได้ใส่ชุดที่อลังการที่ดึงดูดสายตาผู้คนไปร่วมงาน และเพื่อเป็นการทำให้วรินทรตกตะลึง

เพื่อทำให้เธอกระจ่างว่า สรุปแล้วในใจของทาวัตให้ความสำคัญกับใครมากกว่า

ด้วยเหตุนี้ ธารีจึงใช้ความคิดในการแต่งตัวมาก ถึงแม่ว่าขาจะเดินไม่ได้ แต่ไม่ต้องห่วง เธอยังมีความสง่าและความสวย เธอต้องพึ่งพาสิ่งเหล่านี้เพื่อให้เป็นจุดเด่นในงาน

“เอ้อใช่จันทร์ทรา บริษัทของทาวัตมีสร้อยคอที่เขาออกแบบเองด้วยไม่ใช่หรอ? ช่วยไปเอามาให้หน่อย บอกว่าฉันต้องการ” ธารีพูดกับจันทร์ทราไปพร้อมๆกับใส่ตุ้มหูตรงหน้ากระจก

เธอเคยเห็นสร้อยเส้นนั้นแค่ครั้งเดียว และยังเป็นการไปเห็นรูปในมือถือของทาวัตอย่างไม่ได้ตั้งใจ เป็นสร้อยที่สวยมากเส้นหนึ่ง มีความหมายว่าคนที่รักเพียงหนึ่งเดียว

ได้ยินมาว่าสร้อยเส้นนั้นได้ถูกวางไว้ที่ตู้แสดงผลงาน ไม่มีใครกล้าไปหยิบมา

จันทร์ทรามองที่เธออย่างไม่สบายใจแล้วพูดว่า “คุณธารีคะ นั่นยิ่งไม่ใช่ของของคุณ ดังนั้น จันทร์คงจะไม่มีทางจะไปเอามาให้คุณได้หรอกค่ะ”

สร้อยคอเส้นนั้น เป็นสร้อยที่ทาวัตออกแบบเองกับมือ และยังเป็นแค่เส้นเดียวที่เขาออกแบบด้วย เธอเคยได้ยินเขาพูดว่า จะให้สร้อยเส้นนั้นกับคนที่เขาชอบตอนเด็กๆ ในวันนี้คนๆนั้นดูเหมือนจะเป็นวรินทรไปแล้ว

“ไม่ใช่ของฉัน? แล้วมันเป็นของใคร?” ธารีเริ่มจะไม่พอใจ ไม่พอใจที่ของที่ตัวเองหวังจะได้มานาน กลับตกไปเป็นของคนอื่น

เช่นเดียวกับชายที่เธอรักมาก ซึ่งตอนนี้ไม่ใช่ของเธออีกแล้ว