หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 146

ตอนที่ 146 แถลงข่าว

แต่ว่ายังคงไม่สามารถหยุดความความคิดให้วรินทรอยากไปจากที่นี่ลงได้

กวินจดจำได้ รอให้กลับไปดูอาคนนี้ว่าตกลงเคยทำอะไรไว้บ้าง ไม่งั้นหม่ามี๊คงไม่ขัดแย้งกันอย่างนี้

“ยังมีเรื่องแฟชั่นน้ำหอม ภาพร่างของคุณให้คนของบริษัทสันติไปแล้วอีกไม่กี่วันก็คงมีแบบทดลองมาแล้ว”ทาวัตเห็นเธอไม่พูดเลยพูดออกมา

วรินทรมองสายตาของเขาที่หอบไปด้วยความหวัง “งานแถลงสิ้นค้าตัวใหม่ที่ออกมาวันนั้นฉันไปได้ไหม”

“ได้แน่นอนสิ แต่ว่าขาของเธอต้องใช้เวลาอย่างน้อยห้าวันถึงจะเดินได้ แต่ว่างานแถลงมีขึ้นในวันมะรืน”คำพูดของทาวัตทำให้วรินทรรู้สึกใจเสียอย่างไม่ต้องสงสัย

เธอมีความมั่นใจต่อแฟชั่นน้ำหอมในครั้งนี้มาก

ขาที่ได้รับบาดเจ็บนี้มาไม่รู้เวลาเลยจริงๆ

ทาวัตเห็นความหดหู่ของเธอเลยพูดว่า “’งานแถลงสามารถเลื่อนออกไปได้แต่ว่าสองสามวันนี้เธอห้ามออกไปไหหน ต้องดูแลรักษาแผล ไม่อย่างนั้นแล้ว.....”

คำพูดต่อท้ายวรินทรรู้ว่าคืออะไร ดวงตาแวววับช่างน่าหลงใหลเสียจริง

“ฉันรู้แล้ว ฉันจะรักษาแผลให้ดีแล้วค่อยไป”

สายตาของเธอนั้นแวววับสะท้อนกลับมายังสายตาของทาวัตและเปล่งแสงระยิบระยับอยู่ในสายตาของเขา

“ผมอยากไปด้วยครับ” กวินหันตัวกระโดดเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดทาวัต

“ไม่ได้”

“ไม่ได้”

ทาวัตกับวรินทรเกือบจะพูดขึ้นมาพร้อมกัน ขนาดคำพูดยังเหมือนกันเลย

พูดจบทั้งสองคนก็มองหน้ากันด้วยสายตาที่เคร่งครึ้ม

คำว่าไม่ได้ของทาวัตนั้นเป็นเพราะว่าตอนนี้กวินจะเผยตัวต่อสายตาผู้คนเกรงว่าจะมีอันตราย

เขากลัวว่าถ้าเกิดขึ้นจริงๆมาเสียใจก็สายเกินไปแล้ว

ความคิดของวรินทรก็พอๆกับของทาวัต แต่ว่ายังมีสาเหตุหนึ่งคือก่อนที่เธอและทาวัตยังไม่มีอะไรนั้นจึงไม่อยากให้กวินนั้นรู้สึกน้อยใจ

……

เวลาผ่านไปเร็วมากเพียงพริบตาก็มาถึงวันที่แถลงสินค้าตัวใหม่

อาการบาดเจ็บของวรินทรอยู่ในดูแลของทาวัตแล้วก็ค่อยๆเปลี่ยนทิศทางดีขึ้นบวกกับตัวของวรินทรเองก็เข้มแข็งอยู่แล้วถึงแม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บที่หนักหนาเพียงไรก็ฟื้นคืนโดยเร็ว

สเลเตอร์เคยกำชับเธอว่าไม่ให้ออกกำลังหนักเกินไป

แต่ว่าวันนี้กลับเป็นวันที่วรินทรไปงานแถลงคนเดียว

ถ้าไม่ใช่เพราะวรินทรได้ยินจากปากได้ฟังจากหูว่าเขามีงานเลี้ยงเพราะหมู่นี้เขามักจะอยู่ในบ้านสวนท่าทางสบายๆเป็นเพื่อนเธอและกวิน จนเกือบลืมไปว่าผู้ชายคนนี้ยังดูแลงานในCRอยู่ ก็ยุ่งเหมือนกัน