ตอนที่ 147 โต้แย้ง – ตอนที่ต้องอ่านของ หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์
ตอนนี้ของ หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ โดย เมียวเมียว ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนซ์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 147 โต้แย้ง จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ตอนที่ 147 โต้แย้ง
“ประภาพ” วรินทรเห็นเขากำลังเดินเข้ามา
“วรินไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน สวยขึ้นอีกแล้วนะ” ประภาพตอบรับด้วยความสนิทสนม นั่งข้างๆเธอ เอาน้ำหอมที่อยู่ตรงหน้าเธอตรงนั้นผลักออกไป
ในใจทีนาร์กำลังแอบด่าวรินทร หลังจากนั้นมองประภาพด้วยความไม่พอใจ “ทำไมถึงฉีดไม่ได้ แกเป็นใคร ฉันชอบฉีดจะตายไป แกมายุ่งอะไรด้วยล่ะ”
“ท่านนี้คือผู้จัดการใหญ่ของบริษัทน้ำหอมคุณประภาพ ถ้าคืนนี้เธอทำกริยาท่าทางที่ไร้มารยาทออกมา เขามีสิทธิ์ที่จะไล่เธออกจากงานได้”วรินทรมองทีนาร์ด้วยหางตาแล้วพูดขึ้นอย่างช้าๆ
ทีนาร์สะอึกไปชั่วขณะยังคงไม่ยอมพูดว่า “พวกเธอกล้าหรอ ฉันจะไปฟ้องพี่ชายฉัน”
“คุณทีนาร์อย่าลืมนะครับว่าที่นี้คืองานแถลงของบริษัทน้ำหอม ไม่ใช่ของครอบครัวธัมรุจินันท์” ประภาพขมวดคิ้วอย่างช้าๆใบหน้าที่หล่อเหลาบอกถึงความไม่พอใจแสดงถึงว่าไม่มีความพอใจต่อทีนาร์ผู้เอาแต่ใจนี้
หลังจากนั้นเขามองวรินทรด้วยสายตาที่กังวล เธออยู่ด้วยกันกับทาวัตต้องเจอกับทีนาร์ทุกๆวันซ้ำยังดูท่าทางเธอก็ไม่เหมือนคนดีมากมายอะไร
คิดได้ว่าวรินทรอยู่ข้างกายของทาวัตจะได้รับความไม่เป็นธรรม นิ้วมือของประภาพก็อดไม่ได้ที่จะกำมือแน่น
“นั่นจะเป็นอะไรไปล่ะ ทั้งเมืองนี้ใครกล้าฝ่าฝืนพี่ชายฉันได้” ทีนาร์พูดขึ้นมาอีก ไม่ว่าเป็นน้ำเสียงหรือคำพูดก็หยิ่งยโสอวดดีถึงที่สุด
วรินทรรู้สึกแค่ว่าขมับนั้นกำลังกระตุกและปวดหัวตะหงิดๆ รู้ว่าถ้าเป็นอย่างนี้เธอก็ไม่ควรที่จะฟังทาวัตที่บอกให้นำทีนาร์มาด้วย ทำให้หมดความอดทนทุกวินาทีเลยจริงๆ
“เธอเชื่อไหมล่ะว่าฉันจะเอาเธอออกไปก่อนก่อนที่พี่ชายเธอจะมา” น้ำเสียงของวรินทรค่อนข้างไม่ดี มองประภาพอย่างรู้สึกขอโทษหลังจากนั้นก็พูดกับทีนาร์
“นี่เธอ......” ทีนาร์เบิ่งตามอง เธอไม่คิดว่าวรินทรจะกล้าทำขนาดนี้
วรินทรยิ้มอย่างจนใจ ทาวัตยังคงเอ็นดูน้องสาวของเขา ราคาของเครื่องประดับชุดนี้ต่ำสุดคงไม่เกินแปดหลัก ชิ ช่างเป็นการกระยิ่งใหญ่เสียจริงๆ
จริงๆแล้ววรินทรไม่เคยอิจฉา แต่ก่อนยิ่งไม่เคย ตอนนี้ก็ไม่เคย เป็นเพราะแม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะตามใจทีนาร์ แต่ว่ายิ่งตามใจเธอก็จะไม่รู้สึกว่าตัวเองนั้นขาดอะไร
“คิดอะไรน่ะ งานจะเริ่มแล้วไปกันเถอะ” ประภาพตบไหล่เธอเบาๆพร้อมพูดเตือนด้วยเสียงเบาๆ
สายตาคู่นั้นไม่รู้ว่าห่อหุ้มอะไรไว้ สะท้อนออกมาอย่างรุนแรง
“ค่ะ” วรินทรยิ้มจางๆ เอามือคล้องแขนประภาพที่ยื่นออกมาเดินเข้าไปในงานแถลงพร้อมกันกับเขา
ในขณะเดียวกันนี้เอง ด้านส่วนย่อมอีกด้านก็เริ่มความบันเทิงขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์
ก็รู้นี่นาว่าตอนที่หายไปกำลังท้อง ทำไมไม่ถามถึงเด็ก...