หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 155
สรุปบท ตอนที่ 155 คบเพื่อนซี้ซั้ว: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์
สรุปตอน ตอนที่ 155 คบเพื่อนซี้ซั้ว – จากเรื่อง หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ โดย เมียวเมียว
ตอน ตอนที่ 155 คบเพื่อนซี้ซั้ว ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ โดยนักเขียน เมียวเมียว เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่ 155 คบเพื่อนซี้ซั้ว
ทวิติยาเดินมาด้วยชุดสีดำรัดรูปทั้งตัว ยืนอยู่หน้าวรินทร สวมแว่นตาดำ บดบังใบหน้าเกือบทั้งหมด ผมประหน้าอก มีกลิ่นน้ำหอม
แต่วรินทรดูออกว่าคือทวิติยา เพราะกลิ่นประจำตัวของเธอ
“ฉันมาที่นี่ไม่ได้หรอ?”ทวิติยาเสยผมตัวเอง ม้วนนิ้วเข้าที่ผม เม้มปากสีแดงสด
“เรื่องของเธอ” วรินทรมองเธอนิ่งๆ แล้วเดินผ่านเธอไป
“เหมือนกันจริงๆเลยนะ” ทวิติยาเอ่ยเสียงต่ำ พลางสางผม หันตัวมองวรินทรจากด้านหลัง แล้วตะโกนเรียก “เดี๋ยวก่อน”
วรินทรอหยุดฝีเท้า เอี้ยวตัวกลับมามองทวิติยา “มีอะไร?”
ทวิติยาไม่เอ่ยอะไร หัวเราะเบาๆ แล้วหยิบรูปภาพออกมา ก้าวส้นสูงมายืนด้านหน้าเธอแล้วยื่นให้ “ดูสิว่าอะไร”
วรินทรมองรูปภาพพวกนั้นด้วยความแปลกใจ รับมาอย่างสงสัย แล้วมองทีละใบ ยิ่งดูยิ่งเกิดความหวาดกลัว แววตาสั่นไหว
นี่มันรูปเธอกับประภาพที่งานแถลงข่าว แถมเป็นรูปที่ทาวัตพาเธอเดิน ในรูปทาวัตเธอเห็นว่าตัวเองที่เมานั้นกอดคอทาวัตขึ้นตึก!
ถ้ามันถูกเปิดเผย วรินทรคิดไม่ออกเลยว่าจะมีปฏิกิริยาโต้ตอบอย่างไร
แต่เธอรู้ว่าต้องพาดหัวข่าวว่า เปลี่ยนคนไม่เลือก เหยียบเรือสองแคม
แต่เธอไม่รู้จริงๆว่าตัวเองถูกแอบถ่าย!
นี่มันพิสูจน์ได้ว่ามีคนคอยดูเธอตลอดเวลา ดูจากรูปแล้วคนคนนี้ตั้งใจจะเล่นงานเธอ!
แต่เธอถ่อมตน หลังกลับประเทศก็ไม่เคยทำร้ายใคร นักข่าวไม่ควรจะเล่นงานเธอ ควรเล่นงานทาวัตกับประภาพที่มีประเด็น
ไม่คิดว่าจะมีคนจ้างนักข่าวมาแอบถ่ายเธอ?
“เธอมีรูปภาพพวกนี้ได้ยังไง? ทำไมเธออยากช่วยฉัน?”วรินทรมองเธอ ทวิติยาปรากฏกายก็ว่าแปลกแล้ว ไม่มีทางบังเอิญ
“รูปพวกนี้มาจากกล้องนักข่าวคนหนึ่ง แล้วก็ใครบอกนะว่าดาราห้ามมาทานข้าวที่นี่? เพราะว่าเห็นเธอ ก็เลยทำอะไรที่มันถูกต้อง” ทวิติยาพูดโดยไม่หยุดเว้น
วรินทรหรรี่ตา ไม่รู้ว่าจะเชื่อเธอดีไหม
“ที่รัก” หนุ่มหล่อผมบลอนด์คนหนึ่งเดินมา พอเห็นทวิติยาก็จุ๊บแก้มทั้งสองข้างของเธอ “ไปไหนมาเนี่ย ทุกคนรออยู่นะ”
หนุ่มหล่อผมบลอนด์พูดภาษาฝรั่งเศส ดูก็รู้ว่ามาตามหาทวิติยาที่ออกมานานแล้ว
วรินทรฟังภาษาฝรั่งเศสออก เพราะคุณพ่อแท้ๆเธอเป็นคนฝรั่งเศส แม้ว่าเธอจะเคยเจอเขาเพียงครั้งเดียว แต่ภาษาฝรั่งเศสของเธอนั้นฐานทัตเป็นคนสอนเอง
ทวิติยายิ้มรับพลางตอบกลับเป็นภาษาฝรั่งเศสอย่างชัดถ้อยชัดคำ “โทษทีจ้ะ เมือกี้มีธุระนิดหน่อย ตอนนี้กลับได้แล้ว”
วรินทรอึ้งเล็กน้อย มองทวิติยาอย่างแปลกใจ เธอทราบว่าทวิติยาเพิ่งกลับมาจากอเมริกาได้ไม่นาน แถมอยู่อเมริกาไม่กี่ปี แต่คิดไม่ถึงว่าฝรั่งเศสเธอจะพูดปร๋อขนาดนี้
อย่างนี้ ทวิติยาก็เจอเธอบังเอิญสินะ
ยังไม่ทันคิด ทวิติยาก็โบกมือมาทางเธอ เธอกับหนุ่มผมบลอนด์จึงออกไปจากสายตา
“โจ ขอบใจนะ ”ทวิติยาละออกจากแขนโจ แล้วยักไหล่
โบนัสที่เธอขยันทำงานมา ไม่เหลือแล้ว!
“ยัยคาร่า แกดีที่สุดเลยน้า!”วรินทรกินคำสุดท้ายหมด หยิบกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดมือ “เพื่อเป็นการตอบแทน ฉันขอให้แกได้กอดพี่นรชัยไวๆ”
“ไปๆๆ”คาร่าพูดอย่างขนลุก มุมปากยิ้ม ติดกับเสียแล้ว
พลังความรักช่างยิ่งใหญ่ ปล่อยให้เธอกินดีอยู่ดี
“ไปก็ไป จะอยู่นี่ไปทำไม? รอไปล้างจานให้ใครเรอะ?” คาร่าโบกมือยืนขึ้นมาดึงวรินทรออกไปด้านนอก
“รอเดี๋ยวซี่คาร่า!” วรินทรตะโกนด้วยน้ำเสียงรักใคร่
คาร่ากอดอกแน่น รู้สึกขนลุก “มีอะไรก็รีบๆพูด!”
“จ่ายเงินก่อนไปสิ......”
“……” คาร่าอดไม่ได้ที่จะเอากระเป๋าตังค์ฟาดหัวเธอ จากนั้นก็ออกไปจ่ายที่เคาเตอร์
คบเพื่อนซี้ซั้ว ความผิดเธอเอง!
ยัยคนมีปัญญากินไม่มีปัญญาจ่ายเนี่ย!
ขึ้นไปบนรถ คาร่าคาดเข็มขัด มองวรินทรทางด้านข้าง ในมือยังมีขนมหวานที่เอามาจากร้านขนม
เธอมองยัยคนกินจุตั้งแต่มัธยมปลายจนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่เข้าใจ
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์
ก็รู้นี่นาว่าตอนที่หายไปกำลังท้อง ทำไมไม่ถามถึงเด็ก...