หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 250

ตอนที่ 250 ไม่ใช่ทุกวันที่ฉันเข้าหาเขา

“วรินทรโง่จริงๆ ผู้ชายดีอย่างนั้น ยังจัดการไม่อยู่หมัดเลย”

วรินทรลูบจมูก รู้สึกไม่มีความสุข เธอรู้ได้อย่างไรนะว่าพวกเราไม่เคยเดทด้วยกันมาก่อน

แต่ว่าที่คาร่าพูดก็ฟังดูน่าสนุกไม่น้อย วรินทรคิดอยากลองทำบ้าง

“เธอไม่เคยเดทกับเขา อย่าบอกนะว่าทุกวันเป็นเธอเป็นฝ่ายเข้าหาก่อนตลอด”

“ไม่ใช่ ไม่ใช่ทุกวันที่ฉันเข้าหาเขา” วรินทรกัดปากล่าง เธอไม่ได้หน้าด้านขนาดนั้น ก็เห็นได้ชัดแล้วนิเป็นเขาต่างหากที่อยากเข้าหาเธอก่อน

“เธอรอได้เลย รอเขากลับมาฉันจะชวนเขาไปเดท” วรินทรถูกคาร่ายุขึ้น พูดจะทำจริงๆ

“ฉันจะคอยดู” คาร่าพูด เธอได้ยินเสียงผู้ชายเรียกเธอ เธอรับคำ “กำลังไป”เธอกลับไปคุยกับวรินทร “ฉันไปก่อนนะ เธอก็หาวิธีเอาเองนะ จุ๊บจุ๊บ”

พอวางสายไป

วรินทรวางโทรศัพท์ ไม่มีกะจิตกะใจเล่นเกมอีกแล้ว เธอใช้เวลาคิด จึงลองหาข้อมูลจากอินเตอร์เนทดู

พอหาข้อมูลเสร็จกลับพบว่า การเดทเป็นเรื่องที่จำเป็นสำหรับคู่รักมาก เธอไม่เคยไปเที่ยวกับทาวัตมาก่อน การเดทที่จริงเป็นเรื่องที่ไม่ยากอะไรเลย

ปัญหามาแล้ว

แล้วเธอจะชวนทาวัตไปเดทอย่างไรเนี่ย

วรินทรพิงเก้าอี้ มือกุมศีรษะ มองไปที่ท้องฟ้าอย่างใช้ความคิด ในหัวดูวุ่นวายและคาดหวัง

หรือว่าเธอเดินเข้าไปหาทาวัต พูดอย่างอายๆกับเขา วันนี้อากาศไม่แย่ ออกไปกินเข้าสักมื้อแล้วไปเดทด้วยกันไหม?

ไม่ไหวๆ

ภาพในความคิดของเธอ เธอส่ายหัวแค่คิดก็ขนลุกไม่น้อยแล้ว

จะทำอย่างไรดีเนี่ย

-

ช่วงกลางวัน วรินทรได้ยินเสียงรถจากข้างนอก เธอค่อยแอบดู เวลานี้ไม่มีทางที่ทาวัตจะกลับมา แล้วเป็นใครกันนะ

ทาวัตเข้าห้องมาเปลี่ยนรองเท้า มือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง เดินเข้ามาในห้อง

วรินทรไม่กินข้าว ถือมีดและซ้อมเดินมาดู

“คุณมาได้อย่างไร บริษัทล้มละลายแล้วเหรอ?” วรินทางมองเห็นก้นเขาจาดข้างหลัง ก่อนยิ้มทัก

ตอนนี้ความสมองของวรินทรทำคิดว่าจะพาทาวัตไปเดทกับเธอได้อย่างไร จึงไม่รู้ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่

ทาวัตเดินมางทางวรินทร ตีหน้าผากเธอเบาๆ แล้วยิ้ม “ล้มละลายแล้ว แล้วไม่มีเงินเดือนให้คุณแล้วด้วย”

วรินทรลูบหน้าผาก พอได้ยินคำว่าเงินเดือนเท่านั้นแหละ ตาของเธอวาวขึ้นมาทันที เร็วๆนี้ก็จะเก็บเงินซื้อตั๋วเครื่องบินไปย้อนความหลังได้แล้ว

ทาวัตเดินเข้าไปในห้องหนังสือ วรินทรชโงกความมองจากข้างนอก กำลังคิดว่าควรไม่ควรเข้าไปข้างใน

ฝ่ายดีและฝ่ายร้ายของเธอกำลังเถียงกันอยู่ว่าเข้าไปดีไหม ทาวัตมองเธออยู่หน้าประตูแล้วยิ้ม “ยังไม่เข้ามาอีก?”

วรินทรอึ้ง รีบเข้ามาในห้องกลัวทาวัตเปลี่ยนใจ แล้วค่อยๆปิดประตู