หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 257

ตอนที่ 257 เป้าหมาย

เป้าหมายของคนพวกนั้น คือประภาพไม่ใช่วรินทรจริงๆหรอ?

ทาวัตคุกเข่า มองดูคราบเลือดบนพื้นนั้น ทำไมเขาถึงมีความรู้สึกว่า เรื่องที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ เป้าหหมายคือวรินทร?

อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ตั้งแต่ครั้งนั้นที่เกิดเรื่องพลัดตกจากที่สูงแล้ว เขาก็รู้ว่ามีคนกำลังวางแผนอะไรสักอย่างอยู่เบื้องหลัง

คนคนนั้นเป็นใคร?

ชนุตร์?

“ปกเกศ รีบสั่งสะกัดกั้นทั้งเมือง แล้วไปสืบดูว่าหลายวันมานี้ประภาพได้ติดต่อกับใครบ้าง เมื่อเจอตัวชนุตร์ให้รีบพาตัวมา” ทาวัตสั่งด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

กวินก็ไม่นิ่งเฉย หลายวันมานี้เพิ่งจะโทรหาเอเป็นครั้งแรก แล้วออกคำสั่งให้ตามหาวรินทรให้เจอ

แต่ว่าเรื่องนี้ ดูเหมือนจะไม่ง่ายอย่างที่คิด

_

เหมือนเวลาผ่านไปแล้วอย่างยาวนาน ดวงตาหนักหน่วงจนลืมไม่ขึ้น ยิ่งอยากลืมตาเท่าไหร่สมองก็ยิ่งทรมานเท่านั้น

ที่นี่ที่ไหน?

หนังตาวรินทรกระตุกหลายที แล้วลืมตา มองดูภาพตรงหน้าอย่างมึนมัว ลุกขึ้นนั่งอย่างยากลำบาก

เหนือความคาดหมาย ที่นี่ไม่เหมือนโกดังร้างหรือโรงงานที่เคยโดนจับไปเรียกค่าไถ่ สภาพแวดล้อมที่กันดารและเงียบสงัด บนพื้นยังมีน้ำสีดำสกปรก

แต่ที่นี่สะอาด แล้วก็สว่างไสว

อาจเป็นเพราะสภาพแวดล้อมไม่เลว ในใจที่ตึงเครียดของวรินทรคลายลงบ้าง แต่ก็ไม่สามารถที่จะไม่กังวลเลย

เธอรู้สึกอ่อนแรงไปทั้งตัว เพลียอย่างที่สุด ทำได้แค่ยกมือขึ้นมา

ดูเหมือนจะอิสระ แต่กลับกักบริเวณเธอไว้ในที่นี้ เธอไม่มีทางหนีออกไปได้?

วรินทรอยากจะยกขาลงจากเตียง แต่เธอใช้แรงทั้งหมดที่มี ก็ไม่สามารถยกขึ้นมาได้

นี่ถึงขนาดวางยาเธอเลยหรอ

ใช่แล้ว ประภาพล่ะ?

ทันใดนั้น ประตูห้องก็เปิดออก เด็กผู้หญิงที่สวมชุดแปลกก็เดินเข้ามา ในมือถือถาด เดินมาถึงด้านหน้าวรินทร แล้ววางถาดไว้บนโต๊ะด้านข้าง

“สาวน้อย ที่นี่ที่ไหนหรอ? แล้วผู้ชายที่มากับฉันล่ะ?” วรินรที่ไม่คาดหวังว่าจะรู้ว่าใครจับพวกเธอมาจากปากเด็กคนนี้ แต่ถ้าได้รู้ว่าที่นี่เป็นที่ไหน แล้วค่อยคิดหาทางหนีจะดีกว่า

เธอมีความรู้สึกว่า ที่นี่ไม่ใช่เมืองA

แต่คนที่จะสามารถพาเธอกับประภาพออกจากเมืองAได้รวดเร็วขนาดนี้ คงมีการวางแผนก่อนอย่างดีไว้แต่แรกมั้ง?

ถึงแม้เด็กผู้หญิงคนนี้จะคลุมหน้าไว้ด้วยผ้าบาง แต่มองจากรูปหน้าที่อยู่ภายใต้ผ้าบาง ก็ไม่เหมือนคนเมืองA

เด็กผู้หญิงวางสิ่งของ โดยไม่ได้พูดอะไร

ไม่พูด?