หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 258

ตอนที่ 258 ลูกสืบพบเบาะแส

ทาวัตหันกลับมามองทุกคน “ชนุตร์ ไม่ได้อยู่ในฝรั่งเศษ”

“อะไรนะ?” ธรรศกับนรชัยมองทาวัตอย่างตกใจ “เขาไม่อยู่ฝรั่งเศษ? แล้วทำไมต้องบอกคนอื่นว่าไปดูงานที่ฝรั่งเศษ”

“ชนุตร์คนนี้น่าสงสัยจริงๆ หลังจากประภาพปรากฎตัว เขาก็เคยปรากฎตัวอีกเพียงแค่ครั้งเดียว นั่นก็คือตอนที่ช่วยเหลือวรินทร” ทาวัตพูดต่อด้วยแววตาครุ่นคิด “ตอนนั้นที่ชนุตร์ชนวรินทรไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เขาตั้งใจชนแล้วถือโอกาสพาวรินทรไปส่งที่โรงพยาบาล”

แววตาธรรศเป็นประกาย มองทาวัตแล้วพูดว่า “ชนุตร์เจตนาหาโอกาสใกล้ชิดวรินทร”

“แต่ว่าเขาจะอยากใกล้ชิดกับวรินทรทำไม นอกจากใกล้ชิดวรินทรแล้ว เขาก็ไม่ได้มีทีท่าอย่างอื่น แบบนี้ช่างน่าแปลกจริงๆ” นรชัยพูดขึ้น

เรื่องราวในครั้งนี้ จุดไหนก็น่าสงสัยไปหมด ทีแรกนึกว่าน่าสงสัยแค่มีคนลักพาตัวประภาพกับวรินทร แต่ตอนนี้ดูแล้ว ไม่น่าจะง่ายขนาดนั้น

“การปรากฎตัวของชนุตร์ก็มีความน่าสงสัยตั้งแต่แรกแล้ว บวกกับเขากับประภาพยังมีความสัมพันธ์กันอีก อาจเป็นไปได้ว่าเขานั่นแหละที่เป็นคนบงการอยู่เบื้องหลัง” ทาวัตพูดขึ้น “ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม รีบหาตัววรินทรให้เจอก่อนค่อยว่ากัน”

ในเวลานี้ กวินวิ่งเข้ามาจากประตูด้านนอก นำข้อมูลกองหนึ่งวางบนโต๊ะให้ทาวัตดู “พ่อครับ ลูกพบเบาะแสแล้วครับ”

“คืออะไร?” ทาวัตหยิบเอกสารหนึ่งในกองนั้นขึ้นมา ธรรศกับนรชัยก็หยิบที่เหลือมาดู

“ชนุตร์คนนั้น แท้จริงแล้วเป้าหมายของเขาก็คือคุณแม่ครับ เพราะเหตุการณ์ตกตึกคราวที่แล้ว และครั้งที่คุณแม่เคยโดนลักพาตัว ล้วนเป็นแผนการของเขาคนเดียวครับ” กวินเพิ่งได้ข้อมูลมาจากเอฟ

ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นชนุตร์แน่ๆที่ลักพาตัววรินทรไป แต่ว่า เขาปกปิดตนเองอยู่ที่ลับแค่เพื่อรอลักพาตัววรินทรแค่นั้นหรอ?

เหตุผลล่ะ?

ในตัววรินทร ไม่น่ามีสิ่งของอะไรที่มีค่าเพียงพอให้เขาต้องทำถึงขนาดนี้นะ

นอกจาก.......

“พ่อครับ ชนุตร์คนนี้กับบ้านพูลสวัสดิ์เคยไปมาหาสู่กันไหมครับ?” กวินเดินมาถามทาวัต อย่างสุขุม

ธรรศกับนรชัยดูข้อมูลหมดแล้ว ต่างก็มองกวินอย่างประหลาดใจ พวกเขารู้ว่าลูกชายทาวัตต้องไม่ธรรมดาแน่ แต่ก็คิดไม่ถึงว่า สิ่งที่พวกเขาต้องสืบหาอย่างยากเย็น กลับถูกสืบหาได้อย่างง่ายดาย และยังละเอียดขนาดนี้

คำพูดคำจาการกระทำเด็ดเดียว ใจร้อนแต่ไม่ขาดสติ มีความเหมือนทาวัตถึง90%

“บ้านพูลสวัสดิ์?” ทาวัตครุ่นคิด “ทำไมถึงถามแบบนี้?”

กวินเม้มริมฝีปาก มองธรรศกับนรชัย แล้วพูดว่า “ลุงธรรศกับลุงนรชัยล้วนเป็นเพื่อนสนิทของพ่อ ดังนั้นผมเชื่อว่า สิ่งที่ผมจะพูดต่อไปนี้ คุณลุงจะเก็บไว้เป็นความลับใช่ไหมครับ?”

“แน่นอน ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเรากับพ่อนายยังต้องพูดอีกหรอ?” ธรรศมองกวินอย่างเฝ้าคอย ยิ่งอยู่ก็ยิ่งประหลาดใจ ยิ่งอยู่ก็ยิ่งชอบเด็กคนนี้

ทาวัตมองมาทางกวิน เขารู้สึกได้ว่าต้องเกี่ยวกับสถานะของเอฟเป็นแน่