หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 271

ตอนที่ 271 ไม่ได้ลำบากอะไรหรอก

ทาวัตทำสีหน้าที่มืดมืน……

“แบบนี้เองเหรอ?”ชนิศา อุทานออกมาด้วยความตกใจ เธอมอง ธารี ด้วยสีหน้าที่เจ็บปวด “เธอคงจะ ผ่านอะไรมาเยอะซินะ”

ธารี ยังคงมีสีหน้าที่ยิ้มแย้ม ยิ่งทำให้ ชนิศา ชื่นชอบตัวเธอเข้าไปใหญ่ “คุณป้า เรื่องมันผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว หนูไม่ได้ลำบากอะไรหรอกค่ะ”

“ไม่ได้ เพื่อช่วยลูกชายของฉัน เธอจึงได้กลายมาเป็นแบบนี้ ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะให้ลูกชายของฉันรับผิดชอบเธอด้วยการแต่งงาน”

“ผมไม่สามารถที่จะแต่งงานกับเธอได้”ทาวัต หันหน้าหนี เขาไม่แม้แต่จะชายตามอง ธารี

“เจ้าลูกบ้า นี้รู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา? ธารี ช่วยลูกจนร่างกายต้องเป็นแบบนี้ แค่แต่งงานกับเธอมันยากขนาดนั้นเลยเหรอ?”แม่ของทาวัต โกรธมากกับคำตอบของลูกชายตัวเอง

ทาวัตตอบกลับไปด้วยสีหน้าที่หนักแน่น “แล้ว ผมต้องเอาร่างกายตัวเองไปรับผิดชอบด้วยเหรอ?”

ชนิศา โกรธจนหน้าเบี้ยว เธอหันไปพูดกับสามีตัวเอง “คุณว่า ลูกเราสมควรที่จะต้องแต่งงานกับ ธารี ไหม?

ทิโนทัย ส่ายหัวแล้วตอบกลับไป “วิธีตอบแทนมันมีตั้งเยอะ ทำไมไม่ลองถาม เธอก่อนล่ะว่าเต็มใจหรือเปล่า?”

ชนิศา หันไปถาม ธารี “เธอเต็มใจที่จะแต่งงานกับลูกชายของฉันไหม?”

ลูกสะใภ้ดีๆแบบนี้ ฉันไม่ปล่อยไปง่ายๆหรอก

“คือ......หนู......”ใบหน้าของ ธารี แดงก่ำ เธอก้มหน้าเพราะความเขินอาย

ชนิศา รู้คำตอบของเธอแล้ว “นี้ไง เธอก็ไม่ได้คัดค้านอะไร!”

“แต่ผมคัดค้าน”ทาวัต พูดด้วยเสียงแข็ง เขาเหล่ตามอง ธารี แล้วมองไปที่แม่ของตัวเอง “ถ้าแม่ชอบเธอมากขนาดนั้น ก็แต่งเองเลยซิ”

ชนิศา ตะลึงกับคำพูดของลูกชายตัวเอง เธอหันไปดู ธารี ที่ตอนนี้กำลังแสดงสีหน้าที่เจ็บปวด เธอทนไม่ได้ที่เห็น ธารี เป็นแบบนี้ เธอต้องทำอะไรสักอย่าง แล้วเธอก็หันไปหาสามีของตัวเอง “คุณก็พูดอะไรซักอย่างซิ!”

ทิโนทัย จ้องไปที่ลูกของตัวเอง แล้วถามว่า “อยากบอกนะว่าลูกชอบ วรินทร”

คำพูดแค่ประโยคเดียว ทำให้ทั้งห้องเต็มไปด้วยความเงียบ

“ใช่”ทาวัต ตอบกลับไปด้วยความหนักแน่น

เขาไม่ได้กะจะบอกพ่อแม่ในเวลาแบบนี้ ตอนนี้ วรินทร ได้คลอดลูกชายให้เขาแล้ว ถ้าพ่อแม่ของเขารู้เรื่องนี้ จะต้องยอมรับในตัวของ วรินทร ได้แน่

เขาไม่ได้บอกพ่อแม่เรื่อง ลูกของเขา เพราะอะไรกันนะ?

ธารี เกิดวามคิดในใจขึ้นมาว่า ไม่แน่ว่าบางที ทาวัต อาจจะไม่ได้รัก วรินทร ที่เขาทำแบบนี้คงจะเป็นเพราะเด็กคนนั้น

................

หลังจากข้าวเช้า วรินทร ก็ขึ้นห้อง อาบน้ำแล้วก็นอน เธอมองแผลเป็นของตัวเอง อย่างกับว่าเรื่องที่ผ่านมาเป็นความฝัน

หลังจากที่เธอห่มผ้าห่ม มันก็ทำให้ผ่อนคลายลง เธอค่อยๆหลับตา จากนั้นสักพักเธอก็หลับไป

เธอนอนฝันถึง เหตุการณ์ที่ ชนิศา เอาลูกของเธอไป แล้วก็ให้ทาวัต กับ ธารี เป็นคนเลี้ยง แล้วไล่เธอให้ไปไกลๆ

เธอไล่ตามอย่างสุดชีวิต แต่ไม่ว่าจะไล่ตามอย่างไงก็ตามไม่ทัน สุดท้ายต้องมองดูพวกเขาเอาลูกของตัวเองไป.........

“อ๊ากกก”วรินทร ตื่นขึ้นมา ทั้งตัวเต็มไปด้วยเหงื่อ เธอหายใจดังมาก

เธอหารีโมท แล้วเปิดไฟ ตอนนี้เธอเริ่มสงบสติอามรณ์ได้แล้ว

ทำไมฉันถึงฝันแบบนี้?หรือฉันเหนื่อยเกินไป?

วรินทร หยิบนาฬิกามาดู พอเธอเห็นเวลา ก็ต้องตกใจ นี้ 4 ทุ่มแล้วเหรอ

หลังจากตื่นเธอก็รู้สึกหิวขึ้นมา เธอลงไปห้องครัวด้วยชุดนอน

เธอต้มโจ๊กไก่ กับผักอีกนิดหน่อย แล้วเอาไปวางที่โต๊ะ

เธอสูดดมกลิ่นของอาหารด้วยความพอใจ เธอจับช้อนแล้วเตรียมที่จะทานอาหาร

แต่กลับถูกมือของใครคนหนึ่งแย่งอาหารของเธอไป