หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 287

ตอนที่287 ปากเล็กๆนี่หวานจริงๆ

“คุณทิโนทัย คุณชนิศา สวัสดีค่ะ” วรินทรยืนอยู่ข้างๆทาวัต ทักทายพวกเขาอย่างมีมารยาท

ทิโนทัยพยักหน้า ใบหน้าที่น่าเกรงขามก็ยิ้มทันที “นี่คือวรินทรสิน่ะ ไม่เจอหลายปี ตอนนี้ดูผอมลงไปเยอะเลยนะ”

“คุณทิโนทัยต่างหากละ ไม่เจอหลายปีคุณยังหล่อกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย” วรินทรยกย่อคนที่ชอบตัวเอง ปากเล็กๆหวานเหมือนกับน้ำผึ้ง ชมจรทิโนทัยหุบยิ้มไม่ได้แล้ว

“เด็กคนนี้ ปากหวานจริงๆ นั่งลงก่อนเร็ว” ทิโนทัยยิ้ม

ความคิดของทิโนทัยกับชนิศาไม่ตรงกันจึงไม่ได้คัดค้านอะไรวรินทร เขาเชื่อในสายตาของลูกชาย ดังนั้นจึงปฏิบัติกับวรินทรไม่เหมือนกับแม่ของทาวัต เชื่อคำพูดที่ฟังมาจากคนอื่นจะทำให้เราเกลียดคนนั้น

ความคิดของผู้ชายกับผู้หญิง บางทีก็แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

วรินทรกับทาวัตนั่งลง มือที่จับเธออยู่นั้นบีบไปที่อุ้มมือเธออย่างแรง เธอเจ็บจนอยากจะบีบกลับไปทันที แต่ทิโนทัยและชนิศามองอยู่ ก็เลยต้องทนไว้

แอบโจมตี !

ชนิศากับทีนาร์ทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไร นั่งเงียบอยู่ข้างๆ

“ไม่ทราบว่าพ่อกับแม่มาที่นี่ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า ?” ทาวัตเอาขาของเขาพับขึ้นเลียริมฝีปากและปัดผมสีดำของเขาขึ้น

ชนิศาวันนี้ดูไม่มีปัญหากับวรินทร แม้แต่ตอนที่วรินทรเดินเข้ามาก็ไม่ได้พูดอะไรที่ดูเข้มงวดกับเธอ แต่ลากมือของทีนาร์หันไปถามทาวัต

“ทาวัต” เรื่องวันนี้เป็นทีนาร์ที่ผิด ฉันกับพ่อของแกเคยสอนเขาแล้ว แกดูสิ สามารถให้อภัยเธอได้หรือยัง?

สายตาของทาวัตเย็นชา “ให้อภัย? ไหนพวกคุณลองให้เหตุผลในการที่ผมจะต้องให้อภัยหน่อยสิ”

“ทีนาร์ยังเด็กยังไม่เข้าใจหลายๆเรื่อง ไฟนั้นก็ไม่ใช่เขาที่เป็นคนจุด เขาก็แค่ไปเชื่อคำชักชวนของคนอื่นจึงทำผิดพลาด!เขาเป็นน้องสาวของแก แกไม่ช่วยเขาและจะช่วยคนนอกได้ยังไง

สุดท้าย ชนิศาก็มองมาที่วรินทร สายตาดูมีอะไรแอบแฝง

“แม่ พูดแบบนี้ หมายความว่า วันนี้เขาต้องการจะฆ่าคน ผมก็ต้องยื่นมีดให้เขาใช่ไหม?” ทาวัตมองไปทางทีนาร์ด้วยสายตาเย็นชาและรู้สึกผิดหวัง

ทีนาร์ได้ยินคำพูดของทาวัตก็รู้สึกเสียใจ ในใจคิดว่า เธอก็ไม่ได้ตั้งใจ เธอจะไปรู้ได้ยังไงว่าห้องไม้นั้นจะเกิดไฟไหมขึ้นมากระทันหัน? มีคนดูอยู่ยังเป็นแบบนั้น อธิบายไม่ได้ว่าเป็นเพราะชีวิตของวรินทรนั้นสั้น?

อย่างไรก็ตามตอนนี้ทีนาร์ก็ไม่ได้มีความหมายอะไรกับทาวัต เธอกับวรินทรใครมีความสำคัญกว่า หลังจากที่เธอกลับมาจนถึงตอนนี้ เธอมองตัวเองชัดพอแล้ว แต่วรินทรยังมีกวิน เขาก็ทำเรื่องตั้งมากมาย รวมถึงครั้งนี้ เป็นที่คาดกันว่าเธอจะต้องถูกทาวัติเกลียด

สีหน้าของชนิศาก็เปลี่ยนไป มีความตำหนิมองไปทางทาวัตอย่างไม่พอใจ “ทีนาร์จะทำเรื่องฆ่าคนพวกนี้ได้ยังไง? ในฐานะพี่ชายแกไม่เชื่อเขาเลยหรอ?”

หยุดไปครู่หนึ่ง ชนิศาพูดต่อว่า “ไม่เชื่อคนในครอบครัว แต่ไปเชื่อคำพูดของคนอื่น แกนี่มันเป็นลูก....”

“แม่” ทาวัตขัดจังหวังชนิศาด้วยความผิดหวัง สีหน้าเย็นชา หายใจโดยไม่แยแส “วรินทรไม่ใช่คนอื่น ในอนาคตฉันจะแต่งงานกับเขา”

หืม?!

วรินทรคิดออกพอดีว่าจะกินอะไร ก็ถูกคำพูดของทาวัติกลบไปหมดแล้ว เขา......ตะกี้พูดว่าอะไร?

แต่งงานกับฉัน?

พูดต่อหน้าพ่อแม่ของเขาว่าจะแต่งงานกับฉัน?