หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 294

ตอนที่ 294 เชื่อใจ 100%

เหมือนดั่งดอกไม้มากมายเหลือคณานับกำลังเบ่งบานอยู่ในหัวใจของทาวัต ใจของเขาที่กำลังตุ๊มๆต่อมๆ เมื่อได้ยินประโยคเมื่อกี้ที่เธอพูด มันทำให้เขารู้สึกใจสงบลงได้

เธอเชื่อใจเขา

ประโยคนี้ให้ความรู้สึกที่จริงใจมากกว่าคำหวานใดๆที่เขาเคยได้ยิน

วรินทรเล่าเรื่องแบบง่ายๆกระชับได้ใจความ ให้ทาวัตฟังตั้งเเต่ต้นจนจบ เรื่องที่เธอสามารถพูดได้เธอก็พูดออกมาแบบไม่หมกเม็ด เธอบอกทาวัตทุกอย่างโดยไม่มีปิดบัง

เธอเองก็รู้ดีว่า เรื่องบางเรื่องไม่จำเป็นต้องบอกเขาก็ได้ ตัวเขาเองก็คงไม่ซักไซ้อะไรเยอะเเยะอยู่เเล้ว เเต่เธอก็คิดว่าเขาคือคนที่เธอรัก เมื่อเธอตัดสินใจเลือกเขาเเล้ว เธอก็ควรเชื่อใจเขาเเละไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไรเขาทั้งนั้น

สำหรับทาวัตเเล้ว วรินทรทุ่มเทความไว้เนื้อเชื่อใจให้เขาทั้ง 100 %

"เท่าที่ผมรู้มา บ้านสุขกาลจะจัดงานเลี้ยงชุมนุมครอบครัวขึ้น ในโอกาสฉลองวันคล้ายวันเกิดครบรอบอายุ 70 ปีของคุณท่าน สมาชิกทุกคนของบ้านสุขกาลจะต้องกลับบ้าน คุณท่านจะเลือกหนึ่งในสมาชิกครอบครัวเพื่อเป็นผู้สืบทอดตระกูล เเละดูเเลวงศ์ตระกูลของบ้านสุขกาลทั้งหมด"ทาวัตพูดพลางย้อนนึกถึงเหตุกาณ์เมื่อไม่นานนี้ ที่เขาให้คนลองสืบๆดู หนึ่งในนั้นคือเรื่องของบ้านสุขกาล

"บังเอิญจัง ？"วรินทรมองเขาอย่างตะลึงเล็กน้อย พวกเขาเพิ่งจะมาถึงที่นี่ ก็กลับบังเอิญได้มาเจอช่วงวันเกิดของปู่เธอพอดี เวลาช่างเหมาะเจาะอะไรอย่างนี้

ถึงเเม้ว่าพ่อของเธอจะไม่ได้พูดเรื่องนี้ให้เธอฟัง เเต่ว่าวันฉลองวันคล้ายวันเกิดของคุณปู่ พ่อเธอคงไม่ไปหรอก

"จริงๆแล้ว ถ้าพ่อเธอไม่ถอนตัวจากสิทธิ์ในการสืบทอดมรดก คนที่มีความเป็นไปได้ที่สุดว่าจะเป็นผู้สืบทอดตระกูลของบ้านสุขกาล ก็คงจะเป็นเขา"หลังจากทาวัตหั่นสเต็กในจานเสร็จเขาก็วางมีดเเละส้อมลง ก่อนจะเอามือเท้าคางพูดวิเคราะห์ให้เธอฟัง

กวินกินไปด้วย นั่งฟังพวกเขาคุยกันไปด้วย ดวงตากลมโตกระพริบปริบๆไปมา ดูบ้องแบ๊วเหมือนไม่รู้เรื่องใดๆ ทว่าที่จริงเเล้วกวินเข้าใจทุกอย่างแจ่มแจ้ง

วันที่พวกเขามาถึงฝรั่งเศส เขาสั่งให้เอกับเอฟลองสืบเรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัวของบ้านสุขกาล ต่อมาจึงได้รู้ว่า คุณตาของเขาได้ถอนตัวจากการเเย่งชิงสิทธิในการรับมรดกของครอบครัวไปแล้ว เพราะว่าโดนบรรดาพี่ๆของเขาจับจ้องอย่างเอาเป็นตาย

ตัวอย่างเช่นในวันนั้น ตอนที่วรินทรกับกวินไปที่คฤหาสน์ของบ้านสุขกาล คนที่โผล่ออกมาจากบ้านสุขกาลนั่นแหละ เป็นข้อพิสูจน์ที่เด่นชัดที่สุด

อีกไม่นานก็จะถึงวันฉลองวันคล้ายวันเกิดของคุณท่านเเล้ว เกรงว่าคนพวกนั้นคงจะเริ่มนั่งกันไม่ติดละ ก็เลยลงมือโจมตีโตษินเพื่อจะได้ขจัดเสี้ยนหนามก่อนที่จะถึงวันงาน ถ้ากำจัดโตษินไปซะได้ ก็ถือว่าขจัดคู่เเข่งที่ทรงอำนาจมากไปได้คนหนึ่งเลยทีเดียว

คนที่มีความเป็นไปได้ที่สุดว่าจะเป็นผู้สืบทอดตระกูลของบ้านสุขกาล คือพ่อของเธออย่างนั้นเหรอ ？

วรินทรรู้สึกตกใจ จนใจเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ ถ้าเป็นเเบบนั้น พ่อของเธอก็จะกลายเป็นศัตรูเสี้ยนหนามอันดับหนึ่งในสายตาพวกเขา ที่จะต้องกำจัดทิ้งให้เสียสิ้นซาก

"ทำไมพ่อของฉันถึงมีความเป็นไปได้มากที่สุดล่ะ ？"วรินทรรีบถามทาวัตต่อทันที

ทาวัตจิบกาแฟไปหนึ่งอีกพอให้ชุ่มคอ ก่อนจะเล่าต่อ"เพราะว่าพ่อของเธอ เป็นคนที่ปู่ของของเธอรักมากที่สุดยังไงล่ะ ปู่ของเธอทุ่มเททุกอย่างเพื่อพ่อของเธอ ถึงเเม้ว่าพ่อของเธอจะถอนตัวเเล้วก็ตาม เเต่ในใจของปู่เธอก็ยังคงคิดว่าเขาเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดที่จะถูกเลือกให้เป็นผู้สืบทอดวงศ์ตระกูล ก็ยังคงเป็นเขาอยู่วันยันค่ำ"

พอฟังมาถึงตรงนี้ วรินทรก็เริ่มเข้าใจอะไรๆมากขึ้น ฐานทัตเคยพูดให้เธอฟังว่า แม่ของพ่อเธอเป็นภรรยาคนแรกของคุณท่าน เเละเป็นผู้หญิงที่คุณท่านรักมาก เเต่หลังจากเเต่งเข้าบ้านสุขกาลเเล้วก็ไม่ยอมมีลูกสักที

บ้านสุขกาลเป็นตระกูลที่มีรากแขนงมากมายใหญ่โต โดยมีคุณท่านเป็นคุมหางเสือมาจนถึงทุกวันนี้ ทุกๆการเคลื่อนไหวของคุณท่าน เป็นที่จับตามองของทุกๆคน

ผู้คุมหางเสือคนก่อนหน้านั้น บังคับให้คุณท่านแต่งงานกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง เเล้วก็ให้กำเนิดบุตรชาย 2 คน เเละบุตรสาวอีก 1 คน ต่อมาภรรยาคนเเรกที่คุณท่านแต่งเข้าบ้าน ก็ตั้งท้อง และหลังจากคลอดคุณโตษินออกมาไม่นาน เธอก็ป่วยด้วยโรคตรอมใจจนเสียชีวิต

เรื่องนี้เปรียบเสมือนหนามที่ทิ่มแทงหัวใจของคุณท่าน ดังนั้นท่านก็เลยมอบตัวแทนความรักของแม่ที่มีให้ลูกทั้งหมดให้กับคุณโตษิน มิหนำซ้ำยังปฏิบัติต่อเขาดีกว่าบุตรชายอีกสองคนนั้นด้วย