หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 331

ตอนที่ 331 น่าอาย

“ไปไปไป โตขนาดนี้แล้วยังจะนอนกับแม่อีก อายไหมเนี้ย” สายตาของวรินทรยังจับจ้องอยู่กับการ์ตูนไม่ขยับไปไหน สบัดมืออย่างรังเกียจเขา

กวินหน้าบึ้งทันที มองถ้วยไอศกรีมที่อยู่ข้างวรินทรอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม “คุณแม่ครับ ระวังผมจะไปฟ้องพ่อว่าแม่แอบกินไอศกรีมนะ!”

“ไอ้เด็กแสบคันก้นแล้วใช่ไหม? ถ้าลุกฟ้องระวังแม่จะตีก้น!” วรินทรรีบเอาหมอนข้างบังไอศกรีมไว้ แล้วจ้องกวินไปทีหนึ่ง

ไอ้เด็กแสบนี้มันจะร้ายขึ้นทุกวันแล้วนะ ถึงขั้นกล้าขู่แม่ตัวเอง!

กวินเชิดคางขึ้น หน้าตาไม่กลัวอะไร เดินไปที่หน้าวรินทร ถามเธออย่างสงสัย “คุณแม่ครับ ตอนนี้มันก็3ทุ่มกว่าแล้ว ปกติเวลานี้พ่อควรถึงบ้านแล้ว คงไม่ด้โดนป้าๆที่ไหนหลอกไปแล้วมั้ง?”

“เป็นไปได้ แม่ลองโทรถามดู” วรินทรมองดูเวลา ตอนนี้มันดึกมากแล้ว แต่ทาวัตยังไม่กลับมา และเธอก็ยังกินไอศกรีมดึกดื่น?!

กวินรู้สึกเบื่อหน่ายที่เห็นท่าทางวรินทรรีบร้นหาโทรศัพท์ ในห้องที่ไม่ว่าจะกลางวันหรือกลางคืนก็สว่างขนาดนี้ ถึงว่าแม่เลยลืมว่ากลางวันหรือกลางคืน

กวินหยิบเอาถ้วยไอศกรีมที่วรินทรกินไปครึ่งถ้วย หยิบช้อนแล้วตักไอศกรีมคำโตเข้าปาก

วรินทรโทรหาทาวัต เหมือนเช่นทุกครั้งที่ ผ่านไปประมาณ5วินาทีก็รับแล้ว ปลายสายส่งเสียงอันเยือกเย็นเหมือนเช่นทุกครั้ง “ผมอยู่โรงพยาบาล มีอะไร?”

“โรงพยาบาล? คุณเป็นอะไร?” เมื่อได้ยินว่าเขาอยู่โรงพยาบาลวรินทรก็เริ่มเป็นกังวล ถามเป็นชุดใหญ่ แต่ฟังจากน้ำเสียงของทาวัตไม่เหมือนคนป่วยหรือได้รับบาดเจ็บอะไร

วันที่2 ตั้งแต่เมื่อคืนจนกระทั่งแปดโมงเช้า วรินทรนอนไปไม่ถึง5ชั่วโมง

เวลานอกเหนือจากนั้น ก็หมดไปกับการกลิ้งไปมาบนเตียง ดังนั้นจึงส่งผลให้เช้านี้ตอนตื่นมาล้างหน้าแปลงฟัน ตอนที่มองกระจกได้เห็นขอบตาดำที่ใต้ตาอย่างเห็นได้ชัด

“คุณแม่ครับ เมื่อคืนไปทำอะไรมาครับ?” กวินเพิ่งเตรียมกระเป๋านักเรียนเพื่อไปโรงเรียนเสร็จ เห็นวรินทรลงมาจากชั้นบน รีบหันไป เผชิญหน้ากับเธอ มือสองข้างจับกระเป๋าไว้

วรินทรมองเขาไปทีหนึ่ง ไม่มีแรงที่จะไปสั่งสอนเขา แล้วเดินลากเท้าผ่านเขาไป

เธอมองรอบห้อง กลับไม่พบกับทาวัต “พ่อหนูยังไม่กลับมาเหรอ?”

“ใช่ ใช่ครับ พ่อโทรมาเมื่อกี้บอกว่าวันนี้จะหลับดึกหน่อย” กวินถอยหลังไปสองสามก้าว ห่างจากวรินทรเล็กน้อย

วรินทรไม่เห็นความผิดปกติของกวิน ฟังเธอพูดแบบนี้ แล้วแค่พยักหน้า ยื่นมือไปจับท้ายทอย สายตากลับเผอิญมองเห็นหนังสือพิมพ์ที่กวินเสียบไว้ข้างกระเป๋า

“หนูไปโรงเรียนจะเอาหนังสือพิมพ์ไปทำไม?” วรินทรจ้องมองใบหน้ากวิน

กวินเหงื่อแตก พยายามทำสีหน้าให้ปกติ มองวรินทร “เพราะวันนี้คุณครูจะสอนตัดกระดาษ ลูกลืมเตรียมกระดาษ ก็เลยใช้หนังสือพิมพ์แทน”

วรินทรที่วันนี้อารมณ์ไม่ค่อยดีนักไม่ได้ไปสอบสวนความแปลกประหลาดของกวิน หยิกแก้มเขาเบาๆทีหนึ่งก็ให้เขาไปโรงเรียนแล้ว

พี่ลิงยกอาหารเช้ามาตรงหน้าเธอแล้วถอยไปอยู่ข้างๆ

วรินทรเอามือถือขึ้นมาดูวีแชทตามความเคยชิน เปิดมาก็เจอกับข่าวประจำวัน

ประธาร CR กลางดึกส่งสาวปริศนา……...

ตอนที่เห็นหัวข้อข่าวประจำวันสายตาของวรินทรก็นิ่งไปเลย ความอยากรู้อยากเห็นทำให้เธออดไม่ได้ที่จะกดเข้าไป

หัวข้อคือ “ประธานCR ส่งสาวปริศนาเข้าโรงพยาบาลกลางดึก จากนั้นไม่นานผู้ใหญ่ทั้งสองของบ้านธัมรุจินันท์ก็ปรากฏตัวที่โรงพยาบาล ตำแหน่งสะไภ้ของบ้านธีมรุจินันท์จะมีการเปลี่ยนแปลงหรือเปล่า?”