หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 333

ตอนที่ 333 แขวนคอด้วยเส้นหมี่

“เอ เธอลองไปสืบดูที่โรงพยาบาล เพื่อจะเจอเบาะแสอะไร” กวินกดคีย์บอร์ดไปด้วย แล้วพูดกับเอไปด้วย

“ค่ะ” เอตอบรับ รีบไปทำถามคำสั่งของกวิน

แต่ว่า ในเมื่อธารีเป็นคนทำ และถ้ายังจงใจใส่ร้ายแม่ของเขา ความเป็นไปได้ในการทิ้งหลักฐานไว้น้อยมาก

ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ กวินก็ไม่อยากทิ้งเบาะแสใดๆไปหลุดลอยไป อีกทั้งตอนนี้ที่ไม่มีหลักฐานใดๆ เพียงแค่ที่เอเห็นยังไม่เพียงพอที่จะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของแม่เขา

แต่เมื่อเอแอบเข้าไปตรวจสอบในโรงพยาบาลนภัทร กลับโดนคนบางคนที่เฝ้าอยู่ที่นี้แต่แรกจับได้

ธารีถูกส่งตัวเข้าห้องผู้ป่วยหนัก เอเลยเข้าห้องผู้ป่วยเดิมได้อย่างง่ายดาย ตรวจค้นอย่างละเอียด

ถึงแม้ธารีจะระมัดระวังมาก แต่เอก็ยังเจอเบาะแสเล็กๆบางอย่าง

บนโต๊ะมีผงตกอยู่ ถึงแม้จะไม่มาก แต่เป็นถึงส่วนหนึ่งขององค์กร5คน ถ้าเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ก็ทำไม่ได้ ถ้างั้นเอก็คงจะแขวนคอตัวเองด้วยเส้นหมี่ได้เลย

เธอนั่งลง ค่อยๆเก็บเศษผงบนโต๊ะอย่างระมัดระวังลงบนถุงใส่ใบหนึ่ง แล้วปิดปากถุงอย่างระวังแล้วเก็บ

ตอนนี้ เสียงของสิ่งของบางอย่างที่โยนมาทางด้านหลังเธอ เอนั่งหันหลังให้กับของสิ่งนั้นนั้นอยู่เพียงแค่หันหัวไปข้างๆ ก็หลบพ้นจากการจู่โจมแล้ว

ของสิ่งนั้นกำลังไปทางกระจก ตามด้วย “เพล้ง” กระจกบานนั้นแตกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยตกลงกับพื้นในทันที

“อุ้ย น้ำหนักแรงใช่ได้เลยนะ” เอผิวปาก แล้วหันหลังกลับมา หันหน้าไปทางประตูห้องผู้ป่วยที่ไม่คนอยู่

ถึงแม้ว่าสิ่งที่โยนมาเมื่อกี้จะเร็วมาก แต่เธอก็ดูออกอย่างชัดเจนแล้ว มันคือเหรียญหนึ่งหยวน

สามารถใช้เหรียญโยนใส่กระจกจนแตกได้ ดูรู้เลยว่าแรงแขนและความแม่นยำไม่ธรรมดา

“หลบได้ดี” หน้าประตูถึงแม้จะไม่มีคน แต่กลับมีเสียงตอบกลับเธอ

“หลบอยู่ในที่มืดมันไม่แน่จริง แน่จริงก็ออกมาดวลกับฉันสิ” ถึงแม้จะพูดแบบนี้ แต่เอไม่มีความคิดที่จะสู้กับคนคนนี้เลย

เธอเก็บผงยาไว้อย่างดี นัยน์ตาถึงแม้จะมีความโกรธแต่ก็มีตรวจดูรอบห้องอย่างระมัดระวัง

เธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในองค์กร เพราะความสามารถอยู่ในอันดับ7 เลยได้ชื่อเอมา เธอไม่มีชื่อเป็นของตัวเอง ถึงจะมี ก็จำไม่ได้

แต่ว่าเธอใช้ชื่อเอเป็นชื่อของตัวเองมาตลอด

เพราะเธอเป็นผู้หญิง เธอจึงมีความกล้าหาญกว่าผู้ชายในบางด้าน และยังละเอียดกว่ามาก

ความสามารถในการซ่อนตัวของเอ นอกจากอันดับแรกๆองค์กรแล้ว ยังไม่ทีใครสามารถจับเธอได้

แต่วันนี้คนคนนี้กลับหาเธอเจอ ดังนั้นเอเลยรู้สึกสนใจคนที่สามารถหาเธอเจอได้คนนี้มาก

จากที่เธอรู้มา ในเมืองAนอกจากแคมป์ฝึกสอนของพ่อกวินแล้ว ไม่มีที่ไหนที่จะมาเปรียบเทียบกับองค์กรของเธอได้ หรือว่า สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว?

หรืออีกอย่าวคือ องค์กรใต้ดิน?

“เธอก็ยังเหลาะแหละเหมือนเมื่อก่อนเลยนะ” คนคนนั้นพูด น้ำเสียงไม่ชัดเจน ไม่รู้ว่าเป็นชายหรือหญิง ขณะที่เอกำลังตกตะลึงกับคำพูดของเขานั้น คนคนนั้นก็พูดคำสองคำที่ทำให้เอตกตะลึงมากกว่าเดิม

คือชื่อของเธอ เอ

เอแอบตกใจ มองดูประตูบานนั้นอย่างระมัดระวัง แล้วเดินเข้าไป เปิดประตูแล้วเดินออกไป

บนทางเดินไม่มีใครเลย ที่นี้เอจำเป็นต้องระวังให้มากขึ้น คนคนนี้ไม่เพียงแค่เข้าใกล้เธอได้โดยไม่ส่งเสียงใดๆ และยังจากไปได้อย่างรวดเร ไม่ธรรมดาจริงๆ

ที่สำคัญกว่าคือ คนคนนี้ยังรู้จักเธออีก

เธอแน่ใจ นอกจากหัวหน้าวงศ์ตระกูลกับองค์กรสิบคนแล้ว ไม่มีใครรู้ชื่อเธอ

หลังจากคิดอยู่สักพัก เอหันไปดูทางเดินทีหนึ่ง แล้วเดินหลบไป

หลังจากที่กลับถึงคฤหาสน์ เอรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้กวิน ท่าทางกลับกันกับท่าทางเยือกเย็นระมัดระวังเมื่อสักครู่ ถึงขั้นใช้ท่าทางร่วมด้วยในการอธึให้กวินเข้าใจ

“เมื่อก่อนฉันก็เคยถามพวกเธอแล้ว เธอแน่ใจนะ ในองค์กรเหลือแค่พวกเธอ5คนแล้ว?” กวินไม่ค่อยแปลกใจเท่าไรหลังจากฟังจบ เพราะก่อนหน้านี้ เขาเคยทำสมมุติฐานก่อนหน้านี้แล้ว และเคยถามพวกเอฟแล้ว

แต่พวกเขายืนยันชัดเจนว่าแน่นอน เขาเลยไม่ได้ตรวจสอบให้ลึกลงไปอีก

จากที่เห็นตอนนี้ มีปัญหาอย่างที่คิดจริงๆ

แต่ถ้าคนคนนั้นเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรสิบคนแล้ว ทำไมต้องจู่โจมเอหล่ะ?

เอเพิ่งจะทำสีหน้าให้กลับมาปกติได้ รีบคิดย้อนกลับไปในความทรงจำ

“อ่อใช่ค่ะ!” เอทำตาโต นั่งลงในระดับเดียวกับกวิน พูดกับเขาอบ่างจริงจัง “ในวันนี้บ้านวงศ์ตระกูลถูกโค่น มีคนหนึ่งหนีเราไปได้ ได้รับคำสั่งให้หนีไปกับยายคุณ”

“ใครนะ?” กวินถาม

“เฟิร์น” เอสีหน้าเคร่งขรึม “เขาเป็นคนเดียวที่ไม่ได้อยู่กับพวกเราในวันนั้น แต่ตอนที่อีก4คนตายไป พวกเรานึกว่าเขากับคุณหนูเย่ต่างตายไปแล้ว”

“แต่ว่ายายฉันยังมีชีวิตอยู่ และยังแต่งงานกับชยุต ถ้าอย่างนั้นเฟิร์นก็ต้องยังมีชีวิตอยู่ ใช่ไหม?” กวินพูดต่อจากเธอ

ตอนนั้นเพื่ออำนาจและทรัพย์สมบัติของบ้านวงศ์ตระกูลแล้ว ที่แรกองค์กร10คนควรจะเลือกคน5คนร่วมตาอสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ไปด้วยกัน แต่ว่าเฟิร์นกลับได้รับคำสั่งของหัวหน้าวงศ์ตระกูล หนีไปกับคุณหนูใหญ่บ้านวงศ์ตระกูลหรือแม่ของคุณวรินทรยายของกวิน

ตอนนั้นในองค์กรสิบคนมีสี่คนที่อายุมากกว่า นอกนั้นหกคนบอกว่าเป็นคนขององค์กร แต่ควรเรียกว่าคนที่พวกเขาฝึกมาเพื่อให้เป็นผู้สืบทอด ตอนนั้นพวกเขายังเด็ก คนที่เสียสละชีวิตก็เป็นคนที่อายุมากกว่าเป็นธรรมดา

นี้ก็คิดเพื่ออนาคต หลังจากที่เอฟและอีก5คนมีชีวิตรอดมาได้ แอบจัดการดูแลทรัพย์สมบัติแล้วอำนาจของบ้านวงศ์ตระกูล รอคอยให้เจ้าของแหวนลึกลับปรากฏตัว

การรอคอยที่สูญเปล่าตลอดหลายปี ในที่สุดพวกเขาก็ได้เจอกับกวิน ไม่ใช่ใครที่ไหน พวกตัวเขามีสายเลือดของวงศ์ตระกูลอยู่ และยังเป็นเด็กผู้ชายอีก เหมาะสมที่จะเป็นผู้สืบทอดมากที่สุด

เอพยักหน้า สีหน้าไม่ค่อยดีนัก เฟิร์นยังมีชีวิตอยู่ ทำไมไม่ติดต่อเธอมาแถมยังจู่โจมเธออีก

หรือว่าหลายปีมานี้ เขาเปลี่ยนไปแล้ว?

กวินครุ่นคิด เกิดแสงสว่างขึ้นมาในความคิดกะทันหัน เขารีบถามเอ “เอเอ เธอรู้สถานการณ์ตอนนี้ของชยุตไหม?”

“ทราบค่ะ หลังจากเหตุระเบิดบ้านพูลสวัสดิ์ครั้งก่อนชยุตก็ทำตัวค้อมต่ำลงมาก บริษัทเอซิกิก็สั่นคลอนเพราะพ่อของคุณ แต่ว่า” เอขมวดคิ้ว แล้วพูดต่อ “แต่ว่าชยุตก็ไม่ได้กอบกู้บริษัทเอซิกิ และปรากฏตัวน้อยลง”

“งั้นก็น่าแปลกหล่ะ ชยุตหวงทรัพย์สินบริษัทที่สุดแล้ว ทำไมบริษัทเอซิกิจะล่มอยู่แล้วยังแน่นิ่งขนาดนี้ ไม่ได้มาหาคุณแม่และไม่มี ปฏิกิริยาใดใดเลยหล่ะ?”

กวินวางมือข้างหนึ่งไว้บนโต๊ะ อีกข้างจับคางไว้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์