หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 334

ตอนที่334 ให้เอฟกลับมาเถอะ

วางยาคุณยายเพราะต้องการจะได้แหวนลึกลับ และควบคุมคุณยายโดยเอาชีวิตคุณแม่เป็นตัวประกัน คนที่ทำให้คุณลุงและคุณตาไม่กล้าทำอะไรพละการ กวินไม่เชื่อว่าเขาจะยอมอยู่เฉยๆดูบริษัทล่มสลายไป

อีกอย่าง ตอนนั้นเฟิร์นตามคุณยายเข้าบ้านพูลสวัสดิ์ เป็นไปได้ไหมว่า ตอนนี้คนที่เป็นเจ้านายของเฟิร์น ก็คือชยุต

ถึงแม้จะไม่รู้ว่าชยุตใช้วิธีการใดทำให้เฟิร์นยอมทำถามที่เขาสั่ง แต่สิ่งที่ยืนยันได้คือ เฟิร์นและพวกเขาไม่ใช่พวกเดียวกันอีกแล้ว

เอครุ่นคิด ชั่วครู่เดียวก็เข้าใจความหมายของกวินแล้ว เธอพยักหน้าให้เขา “ฉันทราบแล้วค่ะว่าต้องทำยังไง”

“เธอต้องระวังตัวให้ดีนะ เฟิร์นก็เป็นคนขององค์กรมาก่อน ในมือเขาต้องมีอิทธิพลและทรัพย์สินของบ้านวงศ์ตระกูลอยู่ส่วนหนึ่ง จัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยให้เร็วที่สุด แล้วเราค่อยมาปรึกษาหากันวันหลัง” กวินบอกเอ

ไม่ว่าจะดูยังไงก็ดูเป็นเด็กน้อยคนหนึ่ง แต่ว่าในเวลานี้ในสายตาของเอ กวินที่ดูตัวเล็ก ก็ดูตัวโตขึ้นทันที

“ค่ะ!” เอตอบรับ

“อีกอย่าง อีกสองสามวันให้เอฟกลับมาเถอะ” กวินเห็นว่าเอกำลังจะเดินออกไป แล้วพูดเบาๆ

ร่างกายของเอหยุดชะงักไปสักครู่ แล้วพยักหน้าตอบรับ แล้วเดินจากไปอย่างมีความสุข

…

ห้าทุ่มกว่า ในทีวียังฉายโฆษณาอยู่ วรินทรที่นอนอยู่บนโซฟา หาวนอนอย่างอดไม่ได้

สุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหว พิงอยู่ขอบโซฟา แล้วหลับไป

ผ่านไปไม่นาน นอกคฤหาสน์มีเสียงดับเครื่องดังขึ้น ทาวัตก็เดินเข้ามาคฤหาสน์แล้ว

เขากำลังคิดจะเดินขึ้นชั้นบน กลับเห็นใบหน้าอันเรี่ยวเล็กบนโซฟา เลยหยุดเดิน แล้วก้าวเท้าเดินไปทางโซฟ่

เป็นวรินทรอย่างที่คิด คิ้วที่ดูขมวดตลอดของเขาดูผ่อนคลายดูอบอุ่นขึ้นมาก

วรินทรหลับลึกมาก น่าจะเหนื่อยจริงๆ เส้นผมของเธอปิดหน้าเธออยู่

ทาวัตไม่ได้ปลุกเธอ แต่ก้มลงมา อุ้มเธอขึ้นมา แล้วเดินขึ้นชั้นบนไป

เสลาเดินเขาระวังเป็นพิเศษ เหมือนกลัวว่าจะให้ให้หญิงสาวในอ้อมกอดเจ็บ

เขาวางเธอลงบนเตียงนอน ห่มผ้าให้เธอเสร็จแล้วก็นั่งลงข้างเธอ นิ้วมือสัมผัสของตาของเธอ

ที่เขาให้เธอกลับมาก่อน เพราะอยากให้เธอพักผ่อน จากที่เห็นแล้วเธอคงนั่งอยู่บนโซฟามาตลอด เพื่อรอเขากลับมาเหรอ?

ทาวัตที่ไม่รู้ควรจะดีใจหรือเสียใจดีจับผมวรินทรเบาๆ แล้วก้มตัวลง จูบปากสีชมพูขอเธอ

เขาจูบเบาๆ และไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่านี้

แต่ว่าตอนที่เขาเงยหน้าขึ้น กลับเจอกับสายตางัวเงียคู่หนึ่งกำลังจ้องมองเขาอยู่