หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 337

ตอนที่ 337 คนที่ฉันต้องการปกป้อง

ธารีไม่ลังเล เธอหยิบตราประจำตระกูลออกจากกระเป๋าให้วรินทร

สิ่งที่สลักไว้ เหมือนกับของวรินทรไม่มีผิด

ตราประจำตระกูล มันลอกเลียนแบบกันไม่ได้

" ของชิ้นนี้ใครเป็นคนให้เธอมา? เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ” วรินทรถาม

ธารีมองตาของวรินทร เธอเข้าใจล่ะ " เธอคือน้องสาวของฐานทัต เป็นคุณหนูตระกูลพูลสวัสดิ์ เป็นคนที่ฉันต้องปกป้อง ”

ใช่จริงๆด้วย...

ไม่รู้ทำไม วรินทรไม่รู้สึกยินดี แต่กลับรู้สึกผิดหวัง

"แต่การกระทำของเธอไม่เหมือนกับกำลังปกป้องฉันเลย” นี่คือสิ้งที่วรินทรสงสัย

ธารีไม่เหมือนว่ามาปกป้องเธอ...แต่เหมือนมาทำร้ายเธอมากกว่า เหอะ

"ถ้าฉันทำให้เห็นชัดเจน ตัวตนของฉันก็ต้องถูกเปิดเผยไม่ใช่เหรอ? ฉันรู้ว่าเธอไม่สบอารมณ์ที่ฉันเข้าใกล้ทาวัต แต่รู้สึกกับทาวัตแค่เพื่อน อีกอย่างถ้าไม่เข้าใกล้ทาวัตฉันจะเข้าหาเธอยังไง ” สิ่งที่ธารีพูด ถ้าไม่เชื่อคงยาก

วรินทรพยักหน้า สิ่งที่ธารีพูดมามันก็มีเหตุผล แต่เธอก็ยังรู้สึกแปลกๆอยู่ดี

เพราะว่าเธอความรู้สึกไวงั้นเหรอ?

ถ้าเป็นเธอ แล้วทำไมทวิติยาถึงรู้เรื่องของพี่ล่ะ?

"จริงด้วย เธอกับทาวัตจะจดทะเบียนกันเมื่อไรล่ะ? ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคยได้ยินพี่ชายเธอพูดถึง” ธารีถามโดยไม่ตั้งใจ " ทุกคนกำลังหาลือกันว่าเมื่อห้าปีก่อนพวกเธอได้จดทะเบียนกันแล้ว แต่ทำไมถึงหย่าล่ะ? ”

วรินทรขมวดคิ้ว คนอื่นสงสัยกันแบบนี้เหรอ " ป่าวนี่ มันเป็นข้อเรียกร้องของทาวัตต่อคนอื่นแค่นั้นเอง”

ที่ฉันบอกไปแบบนั้นก็เพราะทาวัต คืนที่จดทะเบียนกันเสร็จ เขากระซิบบอกเธอว่าเรื่องนี้นอกจากคนที่ไว้ใจเขาไม่อยากให้ใครรู้อีก ถึงจะไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ธารีในตอนนี้ ทาวัตยังไม่ไว้ใจ

ธารีพยักหน้า ดูเหมือนเธอจะผ่อนคลายขึ้น

" หายไวๆนะ ไว้ฉันจะมาเยี่ยมใหม่ ” วรินทรที่คุยธุระเสร็จยืนขึ้นพูด

ธารีพยักหน้า " เดินทางปลอดภัยค่ะ ”

ตอนนี้การกระทำของธารีเริ่มเหมือนการมาปกป้องวรินทรแล้ว

วรินทรเดินออกมาจากบ้านวิลล่าหลังนั้น เธอรู้สึกมึนงง ไม่รู้ว่าควรเชื่อใครดี ติดต่อพี่ชายก็ไม่ได้ แต่ลึกๆใจของเธอเทไปที่ทวิติยามากกว่า

แต่ความจริง มันทำให้เธอต้องเชื่อว่าเป็นธารี

" แปลกจังเลย ” จู่ๆวรินทรก็หยุดฝีเท้าลง เมื่อกี้ตอนเธอเข้าไปในห้องของธารี เหมือนว่าธารีกำลังจะหยิบหนังสืออะไรสักอย่าง ตอนนั้นเธอรู้สึกแปลกๆ แต่คิดไม่ออกว่ามันแปลกตรงไหน พอมาคิดดูอีกที ก็แปลว่าที่แปลกคือขาของเธอสิ

ตอนเธอเข้าไปในห้อง ขาของเธองออยู่ใต้ผ้าห่ม แต่ขาที่อัมพาตของเธอไม่น่าจะทำท่าแบบนั้นได้สิ

เธอดูผิดไปรึป่าวนะ?

มักจะรู้สึกว่ามีความรู้สึกแปลก ๆ ที่ฉันไม่สามารถอธิบายได้

วรินทรเลิกคิดแล้วขับรถออกไป

วรินทรขับออกไปไม่นาน ธารีหยิบโทรศัพท์ออกมาจากผ้าห่ม เธอยิ้มมุมปากแล้วมองไปที่โทรศัพท์ที่อัดเสียงไว้ เธอกดบดแล้วส่งมันให้ใครคนหนึ่ง

ตั้งแต่งานโชว์เมื่อฤดูหนาวครั้งนั้น ค่าตัวของวรินทรก็สูงขึ้น ประเทศCไม่ได้เล็กกว่าประเทศอังกฤษเลย เมื่อแฟนคลับที่อยู่ประเทศCของเธอรู้ว่าเธอก็คือคุณR ก็มาเฝ้ารออยู่หน้าประตูบริษัท การกระทำเหล่านั้นไม่ต่างอะไรจากแฟนคลับที่บ้าดารา

เพียงแต่ว่าไม่กี่วันนี้วรินทรพักผ่อน ไม่ได้ไปบริษัทอาทิตย์หนึ่ง เห็นเลขานิธูรบอกว่าคนที่อยากนัดเจอกับเธอโทรศัพท์มาเยอะจนสายจะไหม้แล้ว

แต่วรินทรไม่ได้รีบร้อนอะไร เธอวาดสิ่งที่เธอแกแบบอย่างใจเย็น อยากหลีกเลี่ยงการปะทะ รอให้คนพวกนั้นเลิกใจร้อนกันก่อนค่อยไปทำงาน

ดูเหมือนว่าเธอจะดูถูกความพยายามของแฟนคลับสายฮาร์ดคอร์ไปหน่อย พวกเขายังคงเฝ้ารออยู่ที่หน้าประตูบริษัทจนผู้รักษาความปลอดภัยไล่ไป แต่พวกเขายังคงเฝ้าอยู่ที่ใกล้ๆไม่ห่างจากบริษัทมาก

ทาวัตยืนอยู่ตรงหน้ากระจกบานใหญ่ เขายืนมองไปด้านล่างราวกับพระราชา มองไปยังความสำเร็จที่ตนมีและความสง่าผ่าเผย เพียงแค่เงาของใครคนหนึ่งเดินเข้ามาก็สามารถรับรู้ได้

" วรินของฉัน ถูกแกเอาไปแล้ว แกต้องชดใช้ค่าเสียหายให้ฉัน! แกรู้ไหมหลังจากวริน สมบัติของฉันไปจากฉัน บริษัทของฉันก็ล้มหวบ ” ในคอมของทาวัตมีเสียงที่มีเสน่ห์ดังออกมา สำเนียงภาษาอังกฤษถูกต้องและไพเราะ ทาวัตได้ยินสิ่งที่อีธานพูด เขายิ้มมุมปากขึ้นแล้วหมุนตัวไปนั่งเก้าอี้ทำงานของตน เขาทำท่าทางขี้เกียจแล้วไปยังใบหน้ารูปงามที่หัวเสียของอีธานแล้วพูดอยากหยอกล้อว่า " หน้าตาดี ช่วยไม่ได้อะ ”

คำพูดสั้นๆนี้ทำให้อีธานแทบจะกระอักเลือดตาย จะบอกว่าที่วรินทรออกจากบริษัทของเขาเพราะเขามีเสน่ห์ไม่เท่าทาวัตเหรอ? มีผู้ชายที่หลงตัวเองขนาดนี้ด้วยเหรอ?

" คอยดูเถอะ ฉันจะไปประเทศCเดี๋ยวนี้ ฉันจะแย่งวริน สมบัติของฉันกลับมา! ” อีธานกัดฟันกรอดมองเขา ถึงแม้จะรับไม่ได้ แต่ก็ต้องยอมรับว่าผู้ชายคนนี้มีเสร่ห์ที่ยั่วยวนให้คนอื่นคล้อยตามได้ เขารูปงามมาก แล้วทำไมวรินทรจะไม่ตกหลุมรักกันล่ะ?

อีธานรู้สึกหดหู่มาก

ทาวัตเลิกคิ้วเล็กน้อย ฟังอีธานพูด " วรินทรสมบัติของฉัน? ” เขารู้สึกไม่สบอารมณ์ แต่ไม่ได้แสดงออกทางสีหน้า กลับพูดตอบว่า " แล้วแต่สิ ถ้าคุณมั่นใจว่าเธอจะกลับไปกับคุณ ”

จู่ๆอีธานก็รู้สึกโดดเดี่ยว ใบหน้าของอีธานแสดงให้เห็นได้ชัด นั่นสิ เขาต้องทำให้เธอกลับไปด้วยกันให้ได้สิ

เขายอมทำทุกทางอยู่ฝ่ายเดียวจะไปได้อะไร?

แตว่าจะถอดใจจากวรินทรง่ายๆแบบนี้ อีธานรู้สึกรับไม่ได้ ตั้งแต่วรินทรเข้าบริษัทมา เขาก็คอยมองเธอมาตลอด คอยมองเธอค่อยๆพัฒนามาทีละนิดค่อยๆเติบโตในบริษัทของตน จนกลายเป็นดีไซเนอร์ที่เก่งและดังที่สุดในบริษัทของตน

เขาช่วยเธอกำจัดอุปสรรคต่างๆ แต่มันก็เพราะความสามารถของเธอเองด้วยล้วนๆ

อีธานมีแฟนมากมาย ก่อนจะเจอกับวรินทรเขาเปลี่ยนผู้หญิงราวกับเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วโยนทิ้งไป สเปคผู้หญิงของเขาสูงมาก ถ้าไม่เข้าตาก็จะไม่มองมันก็เป็นความจริงที่เขาหลายใจ

แต่สิ่งคาดไม่ถึงคือ เขาตกอยู่ในกำมือของยัยผู้หญิงเจ้าเล่ห์คนนี้

" อย่าได้ใจไป ฉันจะคอยมองพวกแกอยู่ทุกฝีก้าว ถ้าเผลอเมื่อไร ฉันจะแย่งเธอคืน! ” อีธานพูดด้วยความมั่นใจ

" จะรอ ” ทาวัตตอบไปอย่างเรียบง่ายแล้วปิดวีดีโอคอลทิ้งโดยไม่สนใจว่าอีกฝ่านจะโวยวายอะไร