หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 341

ตอนที่ 341 ไม่เป็นไปอย่างที่คิด

ที่จริงวรินทรก็อยากที่จะเลิกงานกลับบ้าน แต่เพราะไม่ได้มาทำงานหลายวันงานก็เลยกองเต็มโต๊ะ ไม่รู้จะทำไง จึงจำเป็นต้องอยู่ทำงานต่อ

เธอนั่งอยู่ในห้องทำงาน วาดภาพออกแบบชุดที่จะใช้ในงานตรุษจีนปีหน้า ด้วยใจที่ว้าวุ่น วาดยังไงก็ไม่เป็นไปอย่างที่คิด

มองดูรูปเสื้อผ้าที่ปรากฏบนหน้าจอที่ดูยังไงก็มีปัญหา วรินทรรู้แค่ว่าปวดหัวมาก ปกติถึงเธอจะขี้เกียจ แต่บางทีก็มีใจร้อนบ้าง มีปัญหาอะไรที่สำคัญเธอจะต้องรีบแก้ไขโดยเร็ว ไม่งั้นในใจก็จะไม่สามารถสงบสุขได้

วรินทรจ้องมองหน้าจออย่างหงุดหงิด ในที่สุดก็โยนเมาส์ทิ้งไป แล้วหยิบสมุดวาดรูปขึ้นมา ถือดินสอไม้ที่เธอชอบใช้ แล้วเริ่มวาดๆเขียนๆบนกระดาษ

นอกจากเวลาทำงานแล้ว เธอจะวาดเองมาตลอด แรงบันดาลใจที่วาดออกมาผ่านปลายดินสอนั้นเป็นสิ่งที่เธอรู้สึกชอบมาก

พอเป็นแบบนี้แล้ว วรินทรก็มุ่นอยู่กับการทำงาน ไม่มีเวลาไปคิดเรื่องวุ่นวายที่ไม่รู้จะอธิบายให้ทาวัตฟังยังไง

เมื่อวาดรูปร่างออกมาได้สองหุ่นแล้ว วรินทรจึงวางดินสอ จ้องมองรูปร่างบนกระดาษที่ยังไม่ได้วาดเสื้อผ้า

ทาวัตโกรธเธอ แล้วดูเหมือนทั้งสองไม่ได้มีอะไรกันนานแล้วนะ

วรินทรทำปากงอน ถึงแม้เธอจะโกหกเขา แต่ก็ไม่ต้องถึงกับทิ้งขว้างเธอนี่

คิดได้แบบนี้ เธอจึงกดโทรศัพท์หาคาร่า ถามความเห็นของเธอ

"เธอใช้ชีวิตยังไงยิ่งใช้ยิ่งโง่แบบนี้?” เสียงคาร่าดังมาอย่างเคย น้ำเสียงแฝงด้วยความเอือมระอา

เธอไปทำอะไรให้เธอเอือมระอาได้ขนาดนั้น?

วรินทรกลืนน้ำลาย ไม่พูดไรต่อ

"ถ้าเป็นเธอ เห็นเขาจูบอยู่กับผู้หญิงคนอื่น เธอจะโกรธไหม?” คำพูดของคาร่า ทำให้วรินทรพูดไม่ออก

“คนคนนั้น....เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันนะ ไม่ใช่ใครอื่นซะหน่อย....” วรินทรพูดแก้ต่างด้วยเสียงเบา พอคาร่าพูดแบบนี้ในใจเธอก็รู้สึกผิดขึ้นมาทันที

"งั้นถ้าผู้หญิงคนนั้นก็เป็นเพื่อนหญิงที่สนิทของทาวัตล่ะ? เธอมั่นใจว่าตนเองจะไม่รู้สึกอะไร ไม่โกรธใช่ไหม?”

"……ไม่ได้” วรินทรกัดกราม ถ้าเป็นเธอ คงจะทำยิ่งกว่าทาวัต ข้าวก็ไม่กิน แยกห้องนอนไปเลยก็อาจเป็นได้

แต่ว่าเมื่อคืน ถึงเขาจะโกรธเธออยู่ แต่ก็ยังกอดเธอนอนอย่างเคย หมายความว่า เขาแค่งอนเฉยๆ

ผู้ชายคนนี้ ค่อนข้างหยิ่ง ทั้งที่โกรธเธออยู่ แต่ก็ไม่อาจไม่ห่วงใยเธอ

"งั้น ก็ถูกแล้วไม่ใช่หรือ? เธอยังจะเครียดอะไรอีก? อยากจะให้คนโสดอย่างฉันเครียดตายหรือไง?” น้ำเสียงไม่พอใจของคาร่ากับเสียงเคาะโต๊ะหลายทีดังมาตามสาย "วรินทร สามารถพบเจอผู้ชายที่รักเราจริงนั้นยากมากเลยนะ อย่าเพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยก็....ถือว่าฉันไม่ได้พูด”

เมื่อได้ฟังคำพวกนี้แล้วความเครียดในใจวรินทรก็จางหายไปไม่น้อย แล้วก็คิดหาทางออกได้แล้ว เธอไม่ใช่ไม้กระดาน ในเมื่อเธอทำผิดงั้นเธอก็จะไปยอมรับผิด

แต่ฟังจากคำพูดของคาร่าแล้ว เหมือนจะมีความหมายอื่นแอบแฝง.....

"คาร่า เธอกับตวัสจะหมั้นกันอยู่แล้วนะ ยังจะบอกว่าโสด งั้นคนที่แม้แต่คู่ครองเป็นใครยังไม่รู้จะต้องพูดยังไง?” วรินทรที่อารมณ์ดีขึ้นแล้วอดไม่ได้ที่จะแซวคาร่า แต่กลับได้รับความเงียบตอบกลับมา