หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 342

ตอนที่ 342 บินไปหาเขาที่อเมริกา

เดี๋ยวก่อน?

หัวหน้าวรินทร?

เรียก...เรียกใคร?

วรินทรอึ้งไปหลายวิ แล้วมองรองหัวหน้าแผนกคนนี้อย่างไม่แน่ใจ จึงถามว่า "หัวหน้าธนชาติไม่ใช่หรอที่เป็นหัวหน้าแผนกออกแบบฉัน?”

รองหัวหน้าแผนกเห็นเธองงๆ จึึงคิดได้ว่าหลายวันมานี้เธอไม่ได้มาบริษัท ก็เลยอธิบายว่า "ประธานธนชาตลาออกไปเมื่อเดือนที่แล้วค่ะ หลายวันก่อนท่านประธานทาวัตแต่งตั้งคุณเป็นหัวหน้าแผนกออกแบบ ท่านประธานทาวัตไม่ได้บอกคุณหรอคะ?”

บอกเธอ?วรินทรนึกถึงใบหน้าเย็นชาของทาวัต อย่างรู้สึกเศร้าใจ อย่าว่าแต่บอกเลย ไม่ได้พูดถึงเลยต่างหาก

เธอนึกว่าเธอเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการออกแบบของCRจะเป็นที่สุดในการทำงานของเธอแล้ว ไม่คิดว่ายังจะได้เลื่อนตำแหน่ง....เลื่อนก็เลื่อนแบบตรงๆเลย ไม่กลัวคนอื่นเขาจะไม่พอใจกันหรือไง?

ความจริงเธอก็คิดมากไป ตั้งแต่เสร็จงานเดินแฟชั่นโชว์ในฤดูหนาวที่ผ่านมา ทาวัตจะเลื่อนตำแหน่งเธอ ใครจะกล้ามีปัญหากับผู้มีพรสวรรค์ด้านการออกแบบอย่างเธอ ความสามารถของเธอล้วนได้ประจักแก่สายตาทุกคนแล้ว

แต่ถ้าได้เลื่อนตำแหน่งแล้ว งั้นเงินเดือนก็ต้องขึ้นใช่ไหม?

เมื่อคิดได้เช่นนี้ วรินทรก็อยากจะแอบหัวเราะขึ้นมาทันที แต่มีรองหัวหน้าแผนกยืนอยู่ตรงหน้า บนใบหน้าบ่งบอกถึงความงุนงงและไม่เข้าใจ ในตาเขียนเต็มไปด้วยความสงสัย”หรือว่าท่านประธานกับคุณผู้หญิงมีปัญหากัน”

เธอจึงรีบปรับเปลี่ยนสีหน้าเธอ แล้วพูดขึ้นว่า "เคยบอกล่ะ แต่น่าจะหลับไป ก็เลยฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง”

รองหัวหน้าแผนกเข้าใจทันที มองวรินทรอย่างกระจ่าง และแฝงด้วยความรู้สึกเขินอาย เห็นทีความสัมพันธ์ระหว่างท่านประธานกับคุณผู้หญิงนั้นยังรักกันมาก

วรินทรมองผ่านสายตารองหัวหน้าแผนก จึงรู้ว่าเธอเชื่อแล้ว ในใจรู้สึกน้อยใจ

เรื่องแบบนี้ต้องให้เธอมารู้จากปากคนอื่น และยังโดนคนอื่นสงสัยความสัมพันธ์ของเขากับทาวัตว่ามีปัญหาหรือป่าว เธอรู้สึกน้อยใจจริงๆ

ถึงแม้จะมีปัญหาชั่วขณะ แต่ถ้าพวกเขารู้ คิดว่าภายในวันนี้คนทั้งออฟฟิศ

ก็จะรู้กันทุกคน พรุ่งนี้คนทั้งประเทศCก็ได้รับรู้กันทุกคน

เธอจึงคิดได้ว่า ตั้งแต่แรกที่ทาวัตจัดห้องทำงานของเธอไว้ชั้นเดียวกับเขาเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว พนักงานCRมีจำนวนไม่น้อยกว่าFSเลย ถ้าเธออยู่แผนกออกแบบด้านล่าง น่ากลัวว่าเธอจะต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่อิจฉาริษยากันอีกเป็นแน่

"รายงานพวกนี้เดี๋ยวฉันดู เธอกลับได้ล่ะ” วรินทรหยิบกองเอกสารบนโต๊ะมาเปิดอ่านดู

"ค่ะ งั้นดิฉันขอตัวค่ะ” รองหัวหน้าแผนกพูดจบ ก็จากห้องทำงานของวรินทรไปอย่างมีมารยาท

วรินทรเริ่มอ่านรายงานทันที ไม่ว่าจะเป็นรูปภาพหรือตัวอักษร ล้วนมีบางส่วนที่เธอไม่เข้าใจ ใช้มือนวดคิ้วอย่างปวดเมื่อย เธอเริ่มลังเลว่าควรจะจองตั๋วเครื่องบิน บินไปหาเขาที่อเมริกาไหม?

……ช่างเถอะ พรุ่งนี้เขาก็กลับมาแล้ว รออีกหน่อยก็ได้

——

วันที่สอง วรินทรมาถึงสนามบินอย่างตรงเวลา เธอทราบไฟล์บินของเขาจากเลขานิธูรว่าจะมาถึงตอนสิบโมงของเช้าวันนี้ เก้าโมงเธอก็ออกมาแล้ว ตอนนี้กำลังตั้งหน้าตั้งตารอ

แต่ว่ารอแล้วตั้งสามสิบกว่านาที ก็ยังไม่เห็นทาวัต วรินทรเริ่มกังวล โทรไปถามเลขานิธูรว่าบอกเวลาไฟล์บินผิดหรือป่าว

แต่เลขานิธูรกลับบอกว่า.....

"ขออภัยครับ คุณผู้หญิง ท่านประธานได้เปลี่ยนไฟล์บินกะทันหันครับ เปลี่ยนเป็นไฟล์บินรอบแปดโมงครึ่งแล้วครับ”