หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 343

ตอนที่ 343 มาหาสามีสุดที่รักของเธอ

"วรินทร มีปัญหาอะไรอย่าเก็บไว้ในใจ พูดออกมาจะได้ดีขึ้น” ฐานทัตยื่นมือไปลูบผมเธอ ด้วยแววตารักใคร่

"พี่ น้องไม่เป็นไร เมื่อกี้ที่เล่นบันจี้จัมยังรู้สึกไม่ค่อยดีเฉยๆค่ะ” วรินทรหันไปยิ้มให้ แต่ยิ้มนี้ไม่เป็นธรรมชาติเลย ในหน้าซีดเซียว มองแล้วน่าเห็นใจยิ่งนัก

ฐานทัตถอนหายใจเบาๆ มือลูบผมวรินทรอย่างนุ่มนวล เหมือนกลัวเธอจะเจ็บถ้าออกแรง

เขาเหมือนจะเดาเรื่องราวออกบ้าง ต้องเกี่ยวข้องกับผู้ชายที่เธอหลงรัก ผู้ชายที่ชื่อทาวัตเป็นแน่

เมื่อหลายปีก่อนตอนที่เขาหาเธอพบ แววตาเธอในตอนนั้นเหมือนตอนนี้เลย

เห็นทีน้องสาวของเธอ ถูกลิขิตให้รักกับผู้ชายคนนี้?

ฐานทัตหรี่ตา แววตาครุ่นคิด

เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น วรินทรที่กำลังเม่อลอยก็ตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ แล้วรับโทรศัพท์ "ฮัลโหล”

"คุณผู้หญิงครับ มีข่าวล่าสุดของท่านประธานแล้วครับ คืนนี้ที่ชั้นเก้าโรงแรมฮวงเซิงสากลมีงานเลี้ยงที่ท่านประธานจะไปร่วมครับ ในงานมีเพื่อนๆที่สนิทกันครับ จึงขอเรียนถามคุณผู้หญิงว่า คืนนี้คุณผู้หญิงจะไปไหมครับ?” เสียงเลขานิธูรดังมาตามสาย

คำพูดของเขาทำให้วรินทรที่เศร้าสร้อยเหงาหงอยมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที รีบตอบด้วยดวงตาเป็นประกาย "บอกเวลามา คืนนี้ฉันจะไป”

เมื่อวางสายแล้ว ทั้งตัววรินทรเต็มไปด้วยจิตวิญญาณที่พร้อมต่อสู้อีกครั้ง ถึงสีหน้าจะยังซีดเซียว แต่มองดวงตากลมโตที่เป็นประกายก็รู้แล้วว่า จิตวิญญาณเธอกลับมาแล้ว

ขอแค่รู้ว่าตอนนี้ทาวัตอยู่ที่ไหน เธอก็จะมีวิธีอธิบายให้เขาเข้าใจได้

"มีนัดไม่ใช่หรอ? ไป พี่ไปส่ง” ฐานทัตได้ยินเนื้อหาที่เธอคุยโทรศัพท์ แล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน ให้กำลังใจเธอเงียบๆ

"พี่ใจดีที่สุดเลย” วรินทรดีใจจนกระโจนกอดฐานทัตทีหนึ่ง ยิ้มอย่างอ่อนหวาน มีพี่ชายก็ดีอย่างนี้นี่เอง

"เด็กโง่” ฐานทัตหัวเราะอย่างเอ็นดู "พี่ก็มีน้องสาวแค่คนเดียว พี่ไม่ดีกับเธอแล้วจะให้ไปดีกับใคร?”

อีกด้านหนึ่ง ปกเกศยิ้มที่มุมปากมองสองคนนั้นกอดกันในร้านอาหารอย่างไม่เกรงใจใคร กำลังลังเลอยู่ว่าจะบอกเรื่องนี้ให้คุณผู้ชายรู้ดีไหม

แต่ว่านึกถึงคำสั่งดุดันของทาวัตในตอนนั้นแล้ว ปกเกศจึงตัดสินใจรายงานทุกอย่าง

ในยามพลบค่ำ

ประมาณทุ่มกว่าๆ วรินทรมาถึงโรงแรมฮวงเซิงสากล เธอมีบัตรวีไอพีจึงมาถึงชั้นเก้าได้อย่างราบรื่น

ในเวลานี้....งานเลี้ยงของพวกเขาน่าจะเริ่มกันแล้ว....

วรินทรยืนลังเลอยู่ที่หน้าประตู มองผนังอย่างเหม่อลอย เธอจะเข้าไปหรือไม่เข้าไปดี? ถ้าเข้าไปแล้วเธอจะพูดยังไงดี?

ในขณะนี้ ก็มีพนักงานถือแจกันดอกไม้เดินผ่านหน้าเธอ เธอมองดู แล้วยื่นมือหยิบมาดอกหนึ่ง ยิ้มให้พนักงานแล้วพูดว่า "โทษทีนะ ขอยืมดอกไม้นี้ก่อนนะ”

พนักงานขมวดคิ้ว กำลังจะอ้าปากพูด ก็เหลือบเห็นวรินทรที่สวมชุดดูเรียบๆแต่เป็นชุดเสื้อผ้าที่ฮิตกันที่สุดในฤดูหนาวปีนี้ กับกำไลชาแนลรุ่นจำนวนจำกัดที่แขนเธอ น้ำเสียงจึงชะงักไป แล้วรีบยิ้มให้เธอแล้วจากไป

วรินทรไม่ได้สังเกตเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของพนักงาน มือที่ถือดอกไม้เริ่มเด็ดกลีบดอกไม้