หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 344
สรุปบท ตอนที่ 344 รสนิยมต่ำ: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์
สรุปเนื้อหา ตอนที่ 344 รสนิยมต่ำ – หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ โดย เมียวเมียว
บท ตอนที่ 344 รสนิยมต่ำ ของ หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เมียวเมียว อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่ 344 รสนิยมต่ำ
คิดซะว่าให้หมามอง
ถึงวรินทรจะอดทนได้ แต่มีบางคนกลับอดทนไม่ไหวแล้ว ธรรศมองสีหน้าทาวัตที่เยือกเย็น กำลังปล่อยความกดดันออกมา แก้วในมือเหมือนมีรอยร้าว คิดในใจว่าแย่แน่คราวนี้
ธรรศเห็นท่าไม่ดี จึงรีบหยิบขวดบนโต๊ะฟาดไปที่ขาโสธรอย่างรวดเร็ว ทำให้คนโดยรอบล้วนตกตะลึง
โดยเฉพาะโสธร ไม่อยากเชื่อเลย "คุณธรรศ นี่......”
ธรรศมองเมิน "โสธร รู้ไหมว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใครถึงกล้าพูดเหลวไหลแบบนี้?”
ในใจโสธรรู้สึกไม่ดี "เป็น.....ใคร?”
"พี่ชาย พี่คิดว่าจะจัดการยังไง เดี๋ยวผมจัดการให้” ธรรศไม่สนใจโสธร แต่กลับมองทาวัตอย่างอ้อนวอน ไม่ได้เพื่ออะไร ขอแค่อย่างลงโทษอย่างรุนแรงก็พอ
สายตาทาวัตมองมายังธรรศ แววตาเฉยเมยไม่บ่งบอกถึงอารมณ์ใดๆ แต่แววตาที่มองผ่านไปนั้นกลับทำให้ธรรศขนลุกไปทั้งตัว "เมื่อกี้ เบาไป”
เขาหมายถึงขวดที่ธรรศฟาดโสธรไปเมื่อกี้
ใบหน้ายิ้มแย้มของธรรศหุบยิ้มขึ้นมาทันที กำลังคิดจะลงมืออีกครั้ง แต่ทาวัตกลับใช้สายตาห้ามเขาไว้ แล้วส่งสายตาให้เขาดู
"โสธรใช่ไหม?” ทาวัตลุกขึ้น เดินไปตรงหน้าโสธรอย่างช้าๆ เดินผ่านวรินทรไปอย่างไม่หยุดมอง
โสธรเงยหน้ามองทาวัตอย่างตะลึง รีบลุกขึ้นยืน มองทาวัตอย่างตื่นเต้น "ครับ ใช่ครับ คุณทาวัต ผม ผมชื่อโสธร”
โสธรคิดไม่ถึงว่าทาวัตจะมาพูดคุยกับตน ตอนแรกคิดว่าแค่ได้มาร่วมงานเลี้ยงนี้ก็เป็นเกียรติมากแล้ว คราวนี้เขาอาจจะโชคดี
ทาวัตเมินปาก แววตาเยือกเย็น รอบตัวเปล่งประกายความเป็นผู้ดีสูงส่ง ทำให้อดไม่ได้ที่อยากจะยอมจำนน แววตาคู่นั้นมองดูผู้คนในห้อง "รสนิยมทุกคนต่ำแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”
แค่เพียงคำเดียว ก็ทำให้จิตใจทุกคนเหมือนดั่งตกเหว
ความหมายของเขาชัดเจนมาก คนที่นั่งข้างๆโสธรรีบอธิบายให้ทาวัตฟังอย่างกะวนกระวาย "คุณทาวัต พวกเราไม่ได้เชิญเขา ตัวเขาเองต่างหากที่ต้องการจะมากับเราให้ได้....”
ทาวัตยักคิ้ว ดวงตาค่อยๆเยือกเย็น แววตาที่มองโสธรเหมือนดั่งมองคนตายยังไงอย่างนั้น เขาเพียงแค่ค่อยๆยกขาเหยียบหลังเท้าโสธร ค่อยๆใช้แรง สีหน้าโสธรเปลี่ยนไปเหมือนดั่งตับหมูแห้ง "ปกเกศ ลากออกไป ตัดมือทั้งคู่ ขับไล่ออกจากวงการ”
เมื่อพูดแบบนี้แล้ว สีหน้าของคนที่นั่งอยู่ล้วนอัดอั้นเหมือนคนที่กลืนกินแมลงวันเข้าไป เสียวชากันไปทั้งหลัง
"ไม่ คุณทาวัต คุณทาวัต ผมผิดไปแล้ว ต่อไปผมจะไม่ทำอีก คุณทาวัตให้โอกาสผมอีกสักครั้งนะครับ คุณทาวัต....” โสธรตกใจจนเข่าอ่อน อยากกระโจนไปกอดขาทาวัต กลับโดนปกเกศถีบปลิวออกไป
บนพื้นปูด้วยพรมขนแกะสีขาวอย่างดี ปกเกศให้คนลากโสธรขึ้นมา แล้วทุกคนก็มองเห็นบนพื้นมีคราบน้ำเปื้อนอยู่
วรินทรกลั้นหัวเราะ กลัวจนฉี่ราด ยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ไหม?
แล้วผู้หญิงคนนี้ก็พูดจาโผงผาง ไม่รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัว
"ผู้หญิงอย่างเธอ ฉันอุตส่าห์เตือนด้วยความหวังดี ทำไมไม่ยั้งคิด?เธอคิดว่าเธออยากทำอะไรคุณทาวัตก็ได้หรือไง?” คนคนนั้นพูดอย่างไม่สบอารมณ์
วรินทรเงียบไปหลายวิ สายตากวาดไปหาธรรศ ส่งสายตาให้เขา ธรรศอยากร้องไห้ ทำไมเขาถึงโดนนางมารร้ายลากลงเหวอีกแล้ว
"ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นคุณกล้าพนันกับฉันไหม?” วรินทรยักคิ้ว มองเขาอย่างมั่นใจ
"พูดมา”
"ถ้าฉันเข้าใกล้เขาได้แสดงว่าฉันชนะ ถ้าไม่ได้คุณชนะเป็นยังไง?”
"เฮ้อ มีอะไรน่าพนัน” คนคนนั้นไม่สนใจ ปฏิเสธทันที
ธรรศจึงโผล่ขึ้นมา ทำเป็นให้ความสนใจ "ไม่งั้นพวกเธอทั้งสองบวกสิ่งของพนันเป็นไง? แบบนี้ถึงจะสนุก”
คนคนนั้นคิดๆดู แววตาจ้องมองวรินทร "เธอแน่ใจว่าจะพนันกับฉัน?”
วรินทรพยักหัว
"งั้นดี ต้องแลกกับอะไรเยอะหน่อย ถ้าเธอสามารถเข้าใกล้คุณทาวัตแล้วได้จูบกับเขาทีหนึ่ง ถือว่าเธอชนะ ถ้าไม่ได้แสดงว่าเธอแพ้ ถ้าเธอแพ้.......” คนคนนั้นพูดๆอยู่ แล้วก็หยุด จ้องมองวรินทร "ดูเธอก็เหมือนจะไม่ค่อยมีตัง เอาอย่างนี้ ถ้าเธอแพ้ก็ปรนนิบัติฉันคืนหนึ่ง เป็นไง?”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์
ก็รู้นี่นาว่าตอนที่หายไปกำลังท้อง ทำไมไม่ถามถึงเด็ก...