หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 357

ตอนที่ 357ความหมายที่พิเศษ

และจะต้องเกี่ยวกับหม่ามี๊เป็นแน่

หลังจากที่ทาวัตวางโทรศัพท์ จึงรีบลงมาจากชั้นบนทันที จังหวะการเดินของเขาเร็วแบบชนิดก้าวไปได้แล้ว 3 ก้าวในขณะที่เพิ่งจะก้าวไปก้าวเดียว ไม่นานก็ถึงที่ห้องหนังสือ

กวินก็รีบตามลงไป เพียงแค่จังหวะการเดินของเขาก้าวได้น้อยกว่า ไม่ได้รวดเร็วเท่าทาวัต

ในห้องหนังสือ ทาวัตที่หน้าตาเย็นชานั้นเดินมาถึงหน้าโต๊ะหนังสือแล้วนั่งลงเปิดคอมหลังจากที่รอให้เครื่องเปิดทาวัตก็รีบเข้าไปที่หน้าจอ

เขากดคลิปกล้องวงจรปิดที่คนรับผิดชอบคนนั้นส่งมา แล้วค่อยๆตรวจสอบดู

กวินก็เดินเข้ามาศรีษะน้อยๆนั้นรุงรังเพราะว่าเมื่อกี้นี้วิ่งเล่น แต่กลับเพิ่มความหล่อน่ารักมากยิ่งขึ้น

อิงตามส่วนสูงของเขามองไม่เห็นคลิปกล้องวงจรปิด ทาวัตเห็นเขาเข้ามาก็อุ้มมาวางไว้ที่ตักของตัวเอง ทำให้เขาเห็นง่ายขึ้น

“แดดดี๊ มีเรื่องเกิดขึ้นกับหม่ามี๊หรอ?” กวินมองคลิปกล้องวงจรปิด บนภาพนั้นมีคนเดินผ่านไปผ่านมา อีกทั้งซ้ำยังมีทุกมุมด้วย คนเยอะอย่างนี้จะหาหม่ามี๊ของเขาเจอก็เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร

“อืม เหมือนจะใช่ ” สมาธิของทาวัตอยู่ที่คลิปกล้องวงจรปิดแล้วจึงเอาโทรศัพท์ส่งให้กวิน “โทรหาหม่ามี๊ ถ้าไม่ใช่เพราะโทรศัพท์แบตหมดก็คงรับ”

กวินพยักหน้า แล้วกดเบอร์โทรศัพท์ของวรินทร โทรไป

โทรหลายรอบ แต่ก็ปิดเครื่อง

“แดดดี๊ ปิดเครื่อง” กวินกดวางสาย หลังจากนั้นพูดกับทาวัตสายตามองไปที่หน้าจอคอม

นี่คือเรื่องที่คาดการณ์ไว้ ทาวัตไม่ได้ห่อเหี่ยวอะไรที่โทรศัพท์นั้นปิดเครื่อง สมาธิทั้งหมดจดจ่ออยู่ที่กล้องวงจรหน้าจอคอม สถานที่คนเยอะขนาดนี้แต่ทำให้เร็วและถูกต้องถึงจะหา วรินทรเจอ

กวินก็ไม่ละความพยายาม เอาคลิปกล้องวงจรคัดลอกใส่ notebook ของตัวเองเพื่อดู

ในห้องหนังสือนั้นเงียบมาก บรรยากาศมีความกดดัน พ่อลูกไม่มีใครพูดกับใครดูกล้องวงจรปิดด้วยรู้อยู่แก่ใจ

“คุณหนู ดูตรงนี้สิ ใช่หม่ามี๊ของคุณหนูไหมครับ” เอที่ยืนอยู่ข้างหลังกวินเอามือชี้หน้าจอเงาที่อยู่บนภาพนั้นเหมือนกับวรินทร แม้ว่าจะแค่ด้านข้างแต่กวินก็ยังจำเสื้อตัวนี้ที่วันนี้หม่ามี๊ของเขาใส่ได้

กวินอุ้ม Notebook ลงมาจากโซฟาเพื่อไปหาทาวัต เพิ่งจะเดินไปที่ข้างๆเขาจึงเห็นเขากำลังย้อนเลื่อนดูคลิปอยู่ เลื่อนกลับไปซ้ำที่ฉากๆหนึ่ง

ตอนนี้วรินทรอยู่ที่ใต้กล้องวงจรปิด เห็นแค่เธอเงยหน้ามาเล็กน้อยไม่รู้ว่ากำลังมองอะไรสายตาประหลาดใจและอ่อนโยน

“แดดดี๊ หม่ามี๊กำลังมองอะไรอยู่หรอ” กวินเอามานั่งตัวเล็กมาและยืนอยู่ข้างบนนั้นในที่สุดก็สูงเลยโต๊ะขึ้นมานิดหน่อย สองมือนั้นเกาะอยู่ข้างบนแล้วถามด้วยความสงสัย

“สัญลักษณ์ของบริษัทของแดดดี๊” แววตาของทาวัตที่เคร่งขรึมคู่นั้นก็ค่อยๆปรากฏถึงความอ่อนโยน เพ่งมองวรินทรที่อยู่ในจอไม่กี่วินาทีจึงเห็นอีกคนนึงปรากฏในคลิป

นั่นเป็นธารี

กวินพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ สัญลักษณ์ของบริษัทแดดดี๊ไม่ใช่ CR หรอกเหรอทำไมหม่ามี๊ถึงต้องจ้องมองตลอดเลยล่ะ

ใช่แล้ว! น้าคาร่าเคยพูดว่า ชื่อของบริษัทแดดดี๊แก้ใหม่หลังจากที่แดดดี๊ดำรงตำแหน่งประธานเล่ากันว่ามีความหมายที่พิเศษอยู่

กวินเอียงศรีษะทำท่าคิด แต่ก็ไม่ได้เข้าใจว่าสองตัวอักษรนี้ตกลงหมายถึงอะไร

ความรู้สึกของกวินก็ตีแตกโดยคนอีกคนนึงที่อยู่ในจอ

ธารีทำไมปรากฏอยู่ที่นี่ล่ะ ?

“ปกเกศ โทรหาจันทราให้เธอรีบมาที่นี่เดี๋ยวนี้ ” ทาวัตตัดสินใจทันทีตั้งแต่ตอนที่ธารีปรากฏตัวจึงกำชับปกเกศทันที สายตานั่นดำขลับเพิ่มขึ้น จ้องมองดูการกระทำของพวกเธอ

“ครับ คุณผู้ชาย” ปกเกศพยักหน้าเล็กน้อย จึงรีบออกไปโทรศัพท์ทันที

พฤติกรรมของธารีดูเหมือนปกติมาก แต่กลับทำให้คนคาดไม่ถึง ผ่านไปได้ไม่นานรูปนั้นจึงได้เปลี่ยนเป็นสภาพการณ์ที่วรินทรกับธารีเดินไปเข้าร้านขนมหวานของตระกูลกิ่มทอง

ในภาพบันทึกของกล้องวงจรปิดนั้นรวมไปถึงภาพวงจรปิดในห้างของร้านทั้งหมด ทาวัตออกมา แล้วก็หาชื่อในไฟล์คลิปนั้น หาเจอชื่อร้านขนมหวานแล้วจึงกดเข้าไป

จันทราไม่ได้ไปซื้อเครื่องดื่มให้เธอธรรมดาเหมือนที่ธารีบอก แต่ตอนนี้ธารีไปเข้าห้องน้ำนั้นถูกเธอล่อ หลังจากนั้นก็ถูกขังในห้องน้ำ ข้างนอกไม่รู้ว่าติดกับอะไร จันทราถึงอยู่ในนั้นไม่สามารถเปิดประตูได้

ถึงเวลานี้จันทราก็เข้าใจขึ้นมาทันที ธารีตั้งใจที่จะเอาตัวเธอเองขังไว้ในนี้เธออยากแยกเธอออก

จันทราไม่รู้ว่าธารีคิดอยากทำอะไร ในใจรู้สึกรีบร้อนมากยิ่งขึ้นเพราะทาวัตให้หน้าที่ที่สองแก่เธอนั่นก็คือ ดูแลธารี

ธารีมีใจที่ป้องกันต่อเธอมานานแล้ว บางทีออกไปข้างนอกก็ไม่เอาเธอไปด้วยและถึงแม้จะเอาไปด้วยเธอก็เอาเธอแยกออกไป

แต่ไหนแต่ไรไม่เป็นอย่างนี้ เอาเธอขังขึ้นมา

จันทรายิ่งรู้สึกสงสัยธารีมากยิ่งขึ้น

ห้องน้ำของที่นี่ค่อนข้างไกล และเป็นห้องเดียวที่ถูกปิด อยากปีนออกมานั้นยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่

จันทรากลัวว่าจะล่าช้าถ้าหากธารีก่อเรื่องอะไรขึ้นมา ถึงเวลานั้นเธอก็สารภาพได้ยากแล้วล่ะ

ดังนั้นเธอไม่ได้มาสนใจว่าของของที่นี่จะเสียหายไหม หลังจากที่ประตูเปิดแล้วก็เห็นโต๊ะไม้เก่าๆ ติดอยู่ตรงปากประตู

สีหน้าจันทราเปลี่ยนเป็นเย็นชามากทันที มองโต๊ะตัวนั้นแล้วเหมือนวิเคราะห์อะไรสักอย่างหนึ่ง หลังจากนั้นยืนเท้าไปถึงโต๊ะออกแล้วจึงออกไปจากที่นี่

สีหน้าจันทราเปลี่ยนเป็นเย็นชามากทันที มองโต๊ะตัวนั้นแล้วเหมือนวิเคราะห์อะไรสักอย่างหนึ่งหลังจากนั้นยืนเท้าไปถึงโต๊ะออกแล้วจึงออกไปจากที่นี่