หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 409

ตอนที่409ดูเหมือนจะยังขาดอะไรไป

หลังจากทำจิตบำบัดมานานหลายเดือนในที่สุดเธอก็สามารถปล่อยวางสิ่งที่ทำให้เธอต้องฝันร้ายจิตตกลงได้เเละเธอก็ยอมรับในตัววรินทรในการเป็นพี่สะใภ้ของเธอเเล้ว

เหมือนกับที่ปกเกศเคยพูดกับเธอไว้ว่าหากเธอไม่ยอมปล่อยวางอดีตไม่เพียงเเต่จะทำให้คนรอบข้างต้องทุกข์ใจเเล้วคนที่ต้องทุกข์ทรมานใจที่สุดก็คือตัวเธอเอง

พอนึกถึงปกเกศเเววตาของทีนาร์ก็เปลี่ยนเป็นหวานซึ้งขึ้นมาทันที

"เธอจะพาฉันไปไหนเนี่ย？พี่ชายเธออยู่ไหน？"วรินทรตั้งคำถามรัวๆแต่ทีนาร์กลับพยุงตัวเธอให้ลุกขึ้นเเล้วประคองพาเธอเดินออกไปจากห้อง

"จะลงข้างล่างเเล้วนะระวังเท้าด้วยค่อยๆเดิน……"ทีนาร์จับเธอไว้เเน่นค่อยๆพาเธอเดินลงบันไดอย่างช้าๆคอยระวังทุกๆย่างก้าวของเธอกันเธอเดินก้าวพลาด

"……"วรินทรยิ่งทวีความสงสัยขึ้นเรื่อยๆไม่รู้ว่าเธออุบอะไรเอาไว้ไม่ยอมบอกเธอซักที

วรินทรถูกทีนาร์พามาขึ้นรถคันหนึ่งรถค่อยๆแล่นออกจากคฤหาสน์ไป

เมื่อสูญเสียการมองเห็นไปแล้วเลยทำให้ประสาทสัมผัสในการได้ยินของเธอดีขึ้นกว่าเก่าเธอรู้ว่าทีนาร์นั่งอยู่ข้างๆเธอก็เลยหันไปถามเธอว่า"ตอนนี้พวกเรากำลังจะไปไหน？"

"เธอไม่ต้องถามหรอกน่าเดี๋ยวถึงเวลาก็รู้เอง"ทีนาร์ตอบเธออย่างขอไปที"ยังไงซะฉันก็ไม่ได้จะทำร้ายเธอก็เเล้วกันวางใจได้"

วรินทรสงบปากคำลงจนได้ทาวัตเป็นคนจัดการเรื่องการเข้าบำบัดรักษาของทีนาร์ด้วยตัวเขาเองหลังจากอาการของทีนาร์ดีขึ้นเเล้วทาวัตก็เล่าให้เธอฟังเเล้วด้วยเช่นกันเลยทำให้วรินทรวางใจว่าทีนาร์คงไม่คิดจะทำร้ายเธออีก

ไม่รู้ว่ารถขับออกมานานแค่ไหนเเต่ก็ทำเอาวรินทรนั่งจนเริ่มเมื่อยเเล้วรถก็หยุดอยู่ตรงที่แห่งหนึ่ง

ทีนาร์ประคองวรินทรลงจากรถเมื่อได้เห็นคนที่กำลังเดินตรงมาหาทีนาร์ก็ทำมือส่งสัญญาณOKให้ก่อนจะค่อยๆพาวรินทรเดินเข้าไปด้านใน

"ที่นี่ที่ไหน?"ถึงแม้วรินทรจะถูกปิดตาจนมองไม่เห็นอะไรทั้งนั้นเเต่เธอก็ได้ยินเสียงคนเดินขวักไขว่ไปมาอยู่รอบๆตัวเธอ

เเล้วเธอก็โดนพาเข้าไปในห้องๆหนึ่งทีนาร์กวักมือเรียกบรรดาช่างแต่งหน้าเเละสไตลิสที่มารออยู่ก่อนหน้าตั้งนานเเล้วให้เข้ามาในห้องพวกเขาพากันดันราวเเขวนเสื้อกับยกกล่องอุปกรณ์เเต่งหน้าเข้ามาข้างในห้อง

ทีนาร์เริ่มแกะผ้าที่ปิดตาวรินทรไว้ออก"เร็วๆๆรีบๆเข้ามาเร็วๆอย่าให้เสียเวลา"

วรินทรค่อยๆหรี่ตามองพยายามปรับสายตาให้เข้ากับแสงช่างเเต่งหน้าเข้ามาจับหน้าของเธอหันไปมาในห้องนั้นมีช่างเเต่งหน้าทำผมอยู่หลายคนทำเอาเธอรู้สึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อยช่างเเต่งหน้ามองดูหน้าเธออยู่ครู่หนึ่งก็ตัดสินใจได้เเล้วว่าจะเเต่งหน้าเธอออกมาแบบไหนส่วนสไตลิสก็เริ่มลงมือจัดการกับผมของเธอแล้ว

"ทีนาร์นี่จะทำอะไรกันน่ะ？"วรินทรมองดูหน้าตัวเองที่ตอนนี้กำลังเเต่งแต้มด้วยแป้งพัฟเธอไม่เข้าใจว่านี่มันเรื่องอะไรกัน

แต่งหน้าเหรอ？มีงานเลี้ยงอะไรงั้นเหรอ？

หลังจากที่เธอตั้งท้องแม้แต่บริษัทเธอก็แทบไม่ได้เข้าไปเลยงานเลี้ยงสังสรรค์ก็ไม่เคยได้ไปส่วนทาวัตเองเพื่อเธอแล้วเขาก็ปฏิเสธงานเลี้ยงในเเวดวงธุรกิจไปไม่ใช่น้อย

"เธอลองดูซิว่าเธอชอบชุดไหนชุดนี้ก็เซ็กซี่เกินไปหน่อยไม่ใช่สไตล์เธอเเล้วชุดนี้ล่ะ？ไม่ได้ดูเรียบเกินไป……"ทีนาร์ยังคงเลือกดูชุดในราวแขวนไปเรื่อยๆเพื่อที่จะหาชุดที่เหมาะสมกับวรินทร

เเต่ว่าหาเท่าไหร่ก็ยังไม่เจอชุดที่เธอคิดว่าเหมาะสม

"เอ่อ！ใช่เเล้วเเล้วชุดนั้นล่ะยังส่งมาไม่ถึงอีกเหรอ？"ทีนาร์คว้าตัวสไตลิสคนหนึ่งมาถาม

"คุณทีนาร์ชุดนั้นถูกส่งขึ้นเครื่องมาเมื่อคืนนี้ค่ะตอนนี้น่าจะส่งมาแล้วนะคะ"สไตลิสตอบทีนาร์

"ทำไมช้าจังอ่ะ？ถ้าไม่ทันจะทำยังไง？"ทีนาร์กระทืบเท้าด้วยความไม่พอใจ"ไม่ได้ละเดี๋ยวฉันต้องไปตามถ้าไม่ตามมันจะยิ่งช้าไปใหญ่……"

ทีนาร์พูดจบก็รีบผลักประตูเดินออกจากห้องนั่งเล่นไป

"ทีนาร์……"วรินทรตั้งท่าจะลุกขึ้นแต่ก็ถูกช่างเเต่งหน้าขวางเอาไว้กดให้เธอนั่งลงอยู่แบบนั้น

"คุณผู้หญิงคะรบกวนนั่งนิ่งๆเลยนะคะเดี๋ยวหน้าเลอะไม่สวยนะคะ"

วรินทรไม่รู้จะทำยังไงก็เลยต้องเก็บความสงสัยเอาไว้แล้วก็ปล่อยให้พวกสไตลิสทั้งหลายเล่นกับหน้าเเละผมของเธอต่อไป