หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 46

ตอนที่ 46 รอฉันก่อนเถอะ!

ป้าฉายทำโจ๊กสุดพิเศษไว้ให้กับเธอ มันเป็นโจ๊กที่เคี่ยวกับเครื่องสมุนไพรอย่างดี ฝีมือการทำอาหารของป้าฉายดีมากเพราะแม้ว่า

โจ๊กจะใส่สมุนไพรอยู่ในนั้นแต่มันก็ไม่ขมเลยสักนิด หลังจากที่กินดื่มจนอิ่มหนำไปแล้วอารมณ์ขุ่นมัวก่อนหน้านี้ของวรินทรก็ดูจะดี

ขึ้นกว่าเดิมมาก ใบเหลือร่องรอยของความขมขื่นก่อนหน้านี้อีกแล้ว ใบหน้าของหญิงสาวดูมีความสุขยามสัมผัสหน้าท้องที่อิ่มแปล้ของตัวเอง

สำหรับวรินทรแล้วการกินเป็นความสุขอย่างหนึ่งและยังเป็นสิ่งที่คนอื่นรู้สึกอิจฉาเธอด้วยที่จะกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน เธอจึง

ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการรักษารูปร่างหรือหน้าท้องเลยสักนิดแถมยังกินได้อย่างสบายอกสบายใจ

“คุณวรินทรคะ งั้นนิฉันคงต้องขอกลับก่อนนะคะ เดี๋ยวช่วงเย็นจะแวะเข้ามาอีกครั้ง” ป้าฉายหยิบกระเป๋าก็เธอขึ้นมาก่อน

จะพูดกับวรินทรเตรียมตัวจะเดินออกไป

วรินทรรีบร้อนห้ามทันที “ไม่ต้องหรอกค่ะป้าฉาย ฉันดีขึ้นมากแล้วจริงๆค่ะ”

ถ้าช่วงเย็นป้าฉายยังแวะเข้ามาอีกล่ะก็ไม่เท่ากับว่าเธอต้องทิ้งให้กวินต้องนอนอยู่บ้านคาร่าอีกคืนหนึ่งงั้นหรือ? แบบนี้มัน

จะร้ายเกินไปแล้ว อย่างไรก็ไม่ได้!

“แต่ว่าคุณชาย...”

“วางใจเถอะค่ะป้าฉาย ฉันจะดูแลตัวเองอย่างดีที่สุด” วรินทรฉีกยิ้มให้อีกฝ่ายดู ก่อนจะหยิบขวดยาที่อยู่ตรงหน้าเปิดออก

พร้อมหยิบยามากลืนให้เธอดู

ป้าฉายจึงได้ยอมวางใจกลับไปแต่โดยดี

เมื่อหญิงวัยกลางคนจากไปแล้วเธอก็รีบร้อนโทรศัพท์ให้คาร่าทันที เมื่อรู้ว่ากวินไปเรียนหนังสือแล้วทั้งเมื่อวานเขาก็ไม่ได้

น้อยใจหรือโกรธอะไรเธอหญิงสาวก็โล่งใจ ไหนๆวันนี้ช่วงบ่ายเธอก็ไม่มีอะไรทำแล้ว หญิงสาวก็ตัดสินใจว่าจะไปที่ที่หนึ่ง

วรินทรรวบรวมความกล้าที่มีก่อนจะเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องจากนั้นก็ลงไปข้างล่างเพื่อไปเรียกรถ

หญิงสาวเรียกรถแท็กซี่มาคันหนึ่ง เมื่อเธอขึ้นไปบนรถก็บอกที่หมายเรียบร้อยจากนั้นรถก็ค่อยๆเคลื่อนตัวออกไป

วิลล่าของบ้านพูลสวัสดิ์

หลังจากผ่านช่วงวิกฤตเมื่อวันก่อนมาได้ยามนี้ใบหน้าของณัฐพาชาและวาดฝันก็ยังซีดเซียวอยู่มาก ได้ยินว่าทาวัตเป็นคน

สั่งการระงับการแพร่กระจายข่าวเกี่ยวกับเรื่องของวาดฝัน และเป็นอีกครั้งที่ชายหนุ่มตกอยู่ในความสนใจของพวกสื่อเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ทาวัตทำเพื่อผู้หญิงอีกคนหนึ่งขนาดนี้ เดิมทีบ้านพูลสวัสดิ์ก็เกือบจะล้มละลายจนต้องระเห็จออกมานอนข้างถนนแล้ว ชยุตเองก็วิ่งวุ่นแก้ปัญหาราวกับคนบ้า

แต่สิ่งที่ทำให้คนนอกรู้สึกสงสารเห็นใจก็คือ แม้ว่าทาวัตจะเอื้อมมือมาช่วยเหลือบ้านพูลสวัสดิ์ก็จริงอยู่แต่ในวันถัดมาชาย

หนุ่มก็ยกเลิกสัญญาและปฏิเสธที่จะให้ความช่วยเหลือใดๆกับบ้านพูลสวัสดิ์อีกต่อไป ไม่มีผู้ใดรู้ว่าทำไม แต่ถึงจะอยากรู้ก็ไม่มีใครกล้าตั้งคำถามถึงความโหดเหี้ยมและเด็ดขาดของผู้ชายคนนี้อย่างแน่นอน

ผู้ชายคนนี้สามารถให้คำหวานแก่คุณในวินาทีหนึ่งจากนั้นเขาก็สามารถส่งคุณไปสู่นรกในวินาทีถัดไป

ณ นาทีนี้ใครจะกล้าให้ความร่วมมือหรือญาติดีกับบ้านพูลสวัสดิ์กันล่ะ แต่ก็ไม่มีใครมั่นใจว่าจู่ๆทาวัตอาจอารมณ์ดีหัน

กลับมาร่วมงานกลับบ้านพูลสวัสดิ์อีกก็เป็นได้?

เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวันก่อนทำให้ณัฐพิชาและวาดฝันต่างหวาดกลัวชยุตจนหัวหด ยิ่งมีเรื่องที่ทาวัตยกเลิกการให้ความ

ร่วมมือกับบ้านพูลสวัสดิ์ด้วยแล้ว รวมไปถึงเสียงนินทาเล่าต่อกันแบบสาดเสียเทเสียข้างนอกนั่นอีก แม้ว่าข่าวจะถูกระงับการ

เผยแพร่ไปแล้วแต่ปากคนมันไปได้เร็วกว่าด้วยซ้ำ ตอนนี้ทั้งณัฐพิชาและวาดฝันต่างก็ไม่กล้าออกจากบ้านแม้แต่ก้าวเดียว

จู่ๆข้างนอกก็มีเสียงปังดังขึ้นมาเหมือนถูกกระแทกอย่างแรงทำให้สองแม่ลูกที่เอนหลังพิงโซฟามาส์กหน้าอยู่ถึงกับผงกหัว

มองไปยังต้นเสียงจากนั้นก็สั่งให้คนไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อหลายวันก่อนวาดฝนอารมณ์ร้ายถึงขนาดไล่สาวใช้ออกไปหลายคน

“อย่าเรียกคนเลย ไปดูเองเถอะว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น” เพื่อไม่ให้สาวใช้ชุดสุดท้ายที่เหลืออยู่ถูกวาดฝันไล่ตะเพิดไปอีก

ณัฐพิชาตัดสินใจที่จะลากตัวลูกสาวออกไปดูด้วยกัน

“มีอะไรน่าดูกันล่ะคะ หนูไม่ไป” วาดฝันยังคงมาส์กหน้าต่อไปไม่คิดสนใจ หญิงสาวตัดสินใจแล้วว่าตราบใดที่ข่าวลือพวก

นี้ยังไม่ผ่านพ้นไปเธอก็จะไม่ยอมออกจากบ้านเด็ดขาด