หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 83

ตอนที่ 83 นายน้อยกลับบ้าน

ขณะที่ทาวัตกำลังเงี่ยหูฟัง การที่กวินมาอยู่ข้างกายเขาเป็นเรื่องมหัศจรรย์ มีผลต่อหัวใจเขามาก ซึ่งเขาก็ไม่อาจจะใจเย็นลงได้

ตอนแรกเขาไปสาย เลยไม่ได้ช่วยวรินทร

“แม่หนู ช่วงปีที่ผ่านมาเขาเป็นไงบ้าง?” ทาวัตถามออกไปเบาๆ เพราะอยู่ดีก็รู้สึกเสียดายที่เมื่อกี้พูดถึงวรินทรออกไปแบบนั้น

กวินก็เงยคางขึ้นอย่างหยิ่งๆ มองไปที่วิวด้านนอกแล้ว “ก็ดีครับ”

เขาจะบอกว่าไม่ดีไม่ได้ เพราะไม่อยากให้ทาวัตมองว่าหม่ามี้เป็นคนหลอกลวง

แต่สิ่งที่ทาวัตรู้คือ วรินทรตั้งท้อง ไปใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกคนเดียว ชีวิตมันจะดีกว่านี้ยังไง? บ้านพูลสวัสดิ์จะนิ่งดูดายโดยที่ไม่ไปดูแลเธอที่เมืองนอกได้หรอ? ไม่มีทางแน่นอน

แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจ ถ้าเขารู้ว่าวรินทรมีลูกตั้งแต่ตอนนั้น มันก็ถือเป็นการผูกมัด ผูกมัดเธอมาให้มาอยู่ข้างกายเขาไม่ให้หนีไปไหน

เขาเหมือนกับคนที่ทิ้งลูกทิ้งเมียขนาดนั้น?

อย่าบอกนะว่า วรินทรไม่เคยเซื่อเขาเลย?

ใจของทาวัตเริ่มจะวุ่นวายขึ้นทุกที

วันที่สอง ที่คฤหาสน์ส่วนตัวของทาวัตและเนื่องจากเมื่อคืนนี้กลับมาดึก ทาวัตจึงพากวินเข้านอนด้วยกัน และเขาก็ไม่รอว่ากวินจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย เพื่อถนอมความรู้สึกที่ดีต่อกัน

พอตอนเช้า กวินก็ยังคงคลุมโปงอยู่ในที่นอน แต่ก็ถูกปลุกด้วยเสียงที่ดังจากด้านนอก มันคือเสียงของเครื่องยนต์ของรถยนต์ จึงกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนที่นอน แต่ก็อดกลั้นความรำคาญไว้ไม่อยู่

“เสียงดัง！” กวินตะโกนราวกับจะประท้วงออกมาจากที่นอน

ทาวัตที่ตื่นมาก่อนหน้านี้พอเห็นหน้าตาที่สะลึมสะลือของกวิน แล้วก็เพิ่งรู้สึกว่าท่าทางการนอนเด็กแบบนี้มันน่ารักดี เพียงแค่ถูกทำลายลงด้วยเสียงที่โวยวายแบบนี้

มันคือเสียงอะไรนะ?

ทาวัตมองดูเวลา ตอนนี้ก็สิบโมงครึ่งแล้ว ซึ่งปกติเขาจะต้องไปอยู่ที่บริษัทแล้ว รถลาดตะเวนของยามถึงค่อยออกมา แต่วันนี้ไม่เหมือนวันอื่นๆ เพราะกวินมาอยู่ที่นี่

ถึงอย่างไร เสียงหวอของรถก็ยังดังมาก แต่นี่เป็นช่วงที่เขาไม่อยู่ถึงออกมาลาดตระเวน จึงไม่ได้เอะใจอะไร

ขณะที่กำลังคิด เขาก็ค่อยๆลุกขึ้นมา เดินไปที่หน้าต่าง ดึงผ้าม่านสีทองเพื่อเปิดหน้าต่าง และเดินไปที่ระเบียงแล้วมองไปที่รถของยาม พร้อมขมวดคิ้วและพูดออกไปว่า “ใครใช้ให้พวกคุณมาลาดตระเวนตอนนี้? วันนี้ผมให้พวกคุณหยุดหนึ่งวัน เพราะจะรบกวนการพักผ่อนของนายน้อย”

รถของยามที่กำลังตรวจตราอยู่นั้นก็รู้สึกงงกับสถานการณ์ เพราะเวลาปกติแล้วตอนนี้คุณชายจะไม่อยู่ที่บ้านแล้ว อีกอย่างการที่ต้องตรวจตราทุกวันก็เป็นกฎที่คุณชายตั้งเอง และพวกเขาก็ไม่เคยแหกกฎมาก่อน

แล้วยังมีนายน้อยมาอีก? คุณชายมีลูกตั้งแต่เมื่อไหร่?

หัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยก็เรื่มสงสัย แต่ก็ตอบกลับไปว่า “ครับคุณชาย” แล้วก็สั่งให้คนอื่นๆเคลื่อนย้ายรถออกไป