หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 113

บทที่ 113 อันที่จริง ข้าก็มีเจ้าใหญ่นายโตช่วยเหลือเหมือนกัน ! (ต้น)

เป่ยเฉินก้าวตรงมาที่เยี่ยฉวน ลำแสงสีเขียวทอประกายเรืองรองอยู่กลางฝ่ามือของนาง

หญิงสาวไม่อาจดูแคลนชายหนุ่ม หากจะกล่าวให้ถูก นางไม่อาจดูแคลนใครที่นี่ทั้งสิ้น ! ไม่ว่าคนผู้นั้น จะเป็นใคร หากขัดขวางนางจะกำจัดไม่เหลือ !

เขาจับตามองเป่ยเฉินที่เคลื่อนที่เข้ามา ความรู้สึกสิ้นหวังบังเกิดในใจ “คนผู้นี้ คงไม่รู้จักความยุติธรรม !”

หยุดความคิดทุกอย่าง ชายหนุ่มยกกระบี่ขึ้นและโยนความคิดอื่นออกไป “ในเมื่อนางไม่ยอมเลิกราและเป็นมิตร ฉะนั้นจงมาสู้กัน !”

นี่คือความรู้สึกภายในใจของชายหนุ่ม !

เมื่อเห็นเยี่ยฉวนเตรียมพร้อมต่อสู้ เป่ยเฉินจึงแสยะยิ้มมุมปาก ทันใดนั้นร่างของนางพลันเลือนหายไป ครู่ต่อมาจึงปรากฏเงาวูบอยู่ในลานกว้าง

ตู้ม !

ในชั่วพริบตาก็ได้บังเกิดเสียงดังสนั่น เยี่ยฉวนหวนกลับมาที่ประตูกระท่อมไม้ไผ่ทันที

เป่ยเฉินยังนิ่งอยู่ ณ จุดเดิม !

เห็นดังนั้น เยี่ยฉวนจึงกระชับกระบี่หลิงเซี่ยวในมืออย่างมั่นคง แววตาฉายความมุ่งมั่น “นางไม่ธรรมดา เลย !”

ฝ่ายตรงข้ามยังคงมีแววตามุ่งมั่นไม่ย่อหย่อน คงมีแต่ยอดฝีมือที่แท้จริงเท่านั้นจึงรับรู้ความกล้าแกร่ง ของฝ่ายตรงข้ามได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ประมือ เมื่อแรกประมือกับชายหนุ่ม เป่ยเฉินจึงรู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้ไม่ง่าย ด้วยความกล้าแกร่งของคู่ต่อสู้มีมากยิ่ง !

เป่ยเฉินกำลังคิดออกพลังเข้าต้านทานอีกครา ทว่าฉับพลันนั้นเอง จู่ ๆ องค์หญิงเก้าก็ได้ทะยานออก จากกระท่อมไม้ไผ่อย่างไม่คาดฝัน

ฝ่ายตรงข้ามพลันชะงักกึก ทางด้านเยี่ยฉวนเองก็ตกตะลึงไปเช่นกัน !

องค์หญิงขยับเข้าใกล้เยี่ยฉวน แววตาเยือกเย็นจ้องมองฝ่ายตรงข้ามซึ่งอยู่ไม่ไกล “เจ้าต้องการสู้หนึ่ง ต่อสอง ?”

ว่าแล้วจึงขยับมือขวาเลื่อนปลายนิ้วไปแตะที่เอวซึ่งเหน็บดาบโค้งทองคำ

ดาบโค้งทองคำเกิดแรงสั่นสะเทือนน้อย ๆ ก่อให้เกิดลำแสงแห่งดาบกระจายวาบออกมา !

เป่ยเฉินปล่อยเสียงหัวเราะออกมาเบา ๆ “ทรงใช้ทักษะยุทธ์ขั้นปฐพีทั้ง ๆ ที่อยู่ขั้นพลังทะยานสวรรค์ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้พระองค์สูญเสียพลังจนพระวรกายบอบช้ำ ต้องใช้เวลาผสานพลังในสองวันจึงฟื้นคืน ..นี่พระองค์ยังคิดที่จะแสดงกลไร้สาระนั่นอีกหรือ !”

พูดจบ นางพลันทะยานดิ่งเข้าหาองค์หญิงเก้าและเยี่ยฉวน

ความมั่นใจอย่างแรงกล้า !

ขณะสายตาจับจ้องความเคลื่อนไหวของเป่ยเฉิน ชายหนุ่มพลันกดปลายเท้าลงบนพื้นดิน ก่อนส่งแรง ผลักดันให้ร่างพุ่งทะยานออกไปข้างหน้าพร้อมกระบี่ที่กระชับแน่นในอุ้งมือ แต่ถึงกระนั้น เมื่อพลังของชายหนุ่ม เข้าปะทะ มันกลับถูกอีกฝ่ายใช้ฝ่ามือสกัดกั้นเอาไว้ได้ เป่ยเฉินจึงยกมือขึ้นสกัดปรากฏแสงเขียวจางใจกลาง ฝ่ามือด้วยเช่นกัน !

ขณะเดียวกัน เยี่ยฉวนพลันเลื่อนไหลแผ่วพริ้วและตวัดคมกระบี่เข้าหากลางลำตัวที่งอพับลงของนาง ทว่าอีกฝ่ายกลับเบี่ยงหลบคมกะบี่ด้วยว่องไว พร้อมเหยียดออกมือซีดราวเนื้อหยกยันพื้นพลิกตลบหลบหลีก คมกระบี่

แต่ทว่าเยี่ยฉวนกลับอาศัยจังหวะดังกล่าวตวัดกระบี่ออกทางด้านข้าง โดยหันด้านคมเข้าหาเป่ยเฉินอีกเป็นสองคำรบ

ฟู่ !

ลำแสงพุ่งออกส่องสว่างประกายเจิดจ้าจากกระบี่ของเยี่ยฉวน !