หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 112
บทที่ 112 นี่เจ้ายังไม่รู้สึกตัวหรือ ? (ปลาย)
ชายหนุ่มเดินออกมาด้านหน้ากระท่อม ทรุดลงนั่งขัดสมาธิกับพื้น มือล้วงหยิบไม้แกะสลักที่เป็นรูปเด็กหญิงตัวเล็กดูคล้ายน้องสาวเยี่ยหลิง ที่จริงแล้วเขาทำไว้อีกชิ้นที่รูปร่างเหมือนกับตนเองและมอบให้น้องสาวไว้
เขานั่งมองรูปไม้แกะสลัก รอยยิ้มผุดขึ้นมุมปาก พลันราวกับนึกขึ้นได้จึงล้วงมือหยิบไม้แกะสลักขึ้นมา อีกชิ้น ครานี้คลับคล้ายอันหลานซิ่ว ได้เห็นไม้แกะสลักน้อยทั้งสองชิ้นชายหนุ่มมีสีหน้าสดใสขึ้นทันตาเห็น
ทันใดนั้น เยี่ยฉวนพลันเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว ด้วยได้ยินเสียงคนใกล้เข้ามา
คนผู้นั้นมีผมเผ้ารุงรัง สวมชุดคลุมพื้น ๆ คนทั้งคู่เคยพบกันครั้งหนึ่งที่ตำนักใต้ดิน บนบ่าของเขาแบก ขวานเล่มหนึ่งซึ่งเห็นได้ชัดว่ามีน้ำหนักมาก
เยี่ยฉวนผุกลุกขึ้นยืนทันที
ชายผู้นั้นมองมาในระยะไม่ไกล ก่อนสาวเท้าก้าวตรงมาทางกระท่อมไม้ไผ่
เห็นดังนั้นชายหนุ่มจึงเข้าขวางทาง
โดยไม่ต้องมีคำกล่าวใด ฝ่ายนั้นพลันปล่อยหมัดออก !
พลังหมัดที่ปะทะกันหนักหน่วงราวกระแสน้ำไหลเชี่ยว
กร๊อบ !
พื้นหินทรายที่แข็งแรงแหลกเป็นฝุ่นผงในทันที !
เยี่ยฉวนไม่รู้สึกสะดุ้งสะเทือน จึงพุ่งสวนหมัดออกไปบ้าง
หมัดทลายภูผา !
แรงระเบิดแห่งพลังผนวกเคล็ดวิชาต่อสู้ถูกผลักออกพร้อมกำปั้น
ตู้ม !
เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น ทั้งเยี่ยฉวนและชายผู้นั้นต่างล่าถอยหลังออกไปจากจุดเดิม ชายหนุ่มล่าถอย มาอยู่เบื้องหน้ากระท่อมไม้ไผ่ ขณะที่อีกคนล่าถอยห่างออกไปราวหกจั้ง
พื้นดินระหว่างทั้งต่อปรากฏฝุ่นควันคละคลุ้งกระจัดกระจาย !
ฝ่ายตรงข้ามเขม้นมอง “เคล็ดวิชาต่อสู้ ! หมัดทลายภูผา ! คิดไม่ผิดว่าเจ้าคือปรมาจารย์การต่อสู้ !”
เยี่ยฉวนขยับกำหมัดแน่น ชั่ววินาทีถัดมาเขาก็ใช้ออกด้วยพลังหมัดทลายภูผาพุ่งสู่เป้าหมายที่คนเบื้องหน้า “ข้าอาจไม่สามารถสังหารเจ้าในวันนี้ แต่สามารถทำให้เจ้าได้รับบาดเจ็บปางตายได้ หากขืนยังก้าวเข้ามาอีก เจ้ามีหวังต้องตายด้วยน้ำมือของคนแปลกหน้าถ้ายังคิดจะมาแย่งคัมภีร์โบราณ”
“เจ็บปางตายหรือ ?”
คนผู้นั้นขยับขวานลงจากบ่า “ข้าเองก็อยากลองเหมือนกัน !”
ได้ยินดังนั้นเยี่ยฉวนจึงวาดฝ่ามือออก พลันปรากฏกระบี่เล่มหนึ่งกลางฝ่ามือ ก่อนที่รัศมีแห่งแสงกระบี่จะกระจายแปลบปลาบออกจากกระบี่หลิงเซี่ยว !
“หนึ่งกระบี่ชี้ชะตา !”
ผู้ที่ยืนฝั่งตรงข้ามเพ่งสายตาจ้องมอง นี่เป็นครั้งแรกที่แววตาของคนผู้นี้ฉายแสงแห่งความปรีดา !
ชายหนุ่มกำกระบี่ในอุ้งมือ จ้องเขม็งไปยังชายคู่ต่อสู้ “เจ้าได้ลองแน่ !”
โดยปราศจากคำเตือน อีกฝ่ายพลันฟาดขวานใส่เยี่ยฉวนอย่างหนักหน่วง
ควับ !
พลังแห่งขวานทะยานแหวกอากาศ เกิดแสงสว่างแว่บวาบ…
พลังที่ประจุมากับขวานอานุภาพทำลายล้างได้กระทั่งพื้นปฐพี !
เป็นเวลาเดียวกับที่เยี่ยฉวนพุ่งกระบี่เข้าใส่เช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์