หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 126
บทที่ 126 ท่าทางของเจ้าอยากถูกลงโทษ ! (ปลาย)
“ไม่ต้องกังวลใจ สิ่งนั้นไม่กล้าฆ่าเจ้าแน่”
ก่อนที่เสียงนางจะพูดมาอีกว่า “เวลานี้เจ้าเป็นเจ้าของหอคอยแล้ว เมื่อใดที่เจ้าตายหอคอยจะขาดผู้ เป็นเจ้าของ ถึงตอนนั้น สิ่งนั้นจะต้องเผชิญหน้ากับหอคอยแห่งเรือนจำ แม้ว่าหอคอยจะปราศจากกฎแห่งเต๋า แต่ทว่ามันก็ไม่สามารถเทียบชั้นได้กับตัวตนอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ตราบเท่าที่เจ้ายังอยู่ หอคอยจะไม่เกิดปัญหา ดังนั้นจงอย่าทำให้ตัวเองตาย จนกว่าพวกนั้นจะถูกขับไปจากหอคอย”
เยี่ยฉวนอึ้งไปเล็กน้อย “ตราบใดที่ข้ายังอยู่ หอคอยจะไม่เกิดปัญหา… นี่มันบ้าอะไร !”
ตู้ม !
ทันใดนั้นพลันมีเสียงระเบิดสนั่นดังมาจากภูเขาที่ไกลออกไป ก่อนที่ ณ เส้นขอบฟ้าจะปรากฏกระแสไฟโยงใยแปลบปลาบกระจายทั่วมองคล้ายอสรพิษสีเงินจำนวนมากมายมหาศาล !
เมื่อเห็นเช่นนั้น เยี่ยฉวนหน้าตาเลิ่กลั่ก “ผู้อาวุโส คนผู้นั้นมีพลังกล้าแกร่งเหลือเกิน ! ข้าจะเสี่ยงอันตรายหรือไม่หากไล่ติดตามมันไปเช่นนี้ ?”
“ถ้าไม่เข้าถ้ำเสือ อย่าหวังจะได้ลูกเสือ !” สตรีลึกลับตัดบทเสียงกระซิบ
เยี่ยฉวน “…”
เสียงระเบิดจากในที่ไกลดังก้องมาเป็นระยะ ไม่เพียงแต่เยี่ยฉวนเท่านั้นที่ได้ยิน แม้แต่ต้นไม้โดยรอบยังสั่นสะเทือน !
“ผู้นั้นเป็นใคร ใยจึงกล้าแกร่งเช่นนี้ ?”
เยี่ยฉวนเริ่มมีสีหน้าเครียดขรึม !
ทันทีทันใด เสียงที่ดังจากสถานที่บริเวณใต้ท้องฟ้าแถบนั้นพลันสงบลง
ยามนี้มีเสียงของสตรีลึกลับสั่งการมากอีกครา “ตามพวกเขาไป”
ชายหนุ่มพุ่งปราดออกไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ลังเล ยิ่งเดินลึกเข้าไปในป่า สภาพที่ปรากฏกลับยิ่งเพิ่ม ความน่าฉงนฉงาย ด้วยต้นไม้ใหญ่มากมายล้วนถูกเผาไหม้จนดำเกรียมไปทั้งต้น ไม่แต่เท่านั้นบนพื้นดินยัง ปรากฏรอยร้าวเป็นแนวยาว ราวกับเพิ่งผ่านเหตุการณ์แผ่นดินไหวก็ไม่ปาน !
จากภาพที่เห็น ยามนี้ในใจของเยี่ยฉวนเริ่มเกิดความวิตกกังวลเสียแล้ว
ไม่ต้องสงสัยว่าพลังอำนาจนั้นกล้าแกร่งน่ากลัวเพียงใด แสดงว่าคนในชุดดำหาใช่ผู้ที่เยี่ยฉวนอาจหาญต่อกรด้วยได้ในเวลานี้ !
“ข้าอยู่นี้แล้ว เจ้ายังต้องกลัวอะไรอีก ?” เสียงเอ็ดดังมาทันที
ได้ยินคำยืนยัน ชายหนุ่มจึงพูดด้วยน้ำเสียงเป็นจริงเป็นจัง “มีท่านคอยช่วยเหลือ ต่อให้ข้าต้องท้าทาย ยอดฝีมือทั้งสำนักอัปสรเมรัยก็หาเกรงกลัวไม่ !”
จากนั้น จึงรีบเดินหน้าไปอย่างรวดเร็ว !
ทันทีที่เยี่ยฉวนมาถึงเชิงเนินเขาลูกหนึ่ง ก็พบว่าตอนนี้เนินเขาโดนระเบิดจนพังทลายลงหมดสิ้น และยังปรากฏกระแสไฟแปลบปลาบบริเวณพื้นดินไปทั่ว
ชายหนุ่มรำพึงเบา ๆ กับตนเอง “คนชุดดำผู้นั้นพลังกล้าแกร่งยิ่ง เหตุใดยังต้องขโมยคัมภีร์ยุทธ์ชั้นขั้น ปฐพีเช่นนี้ ?”
เสียงลึกลับให้คำตอบต่อสิ่งที่สงสัย “สิ่งที่อยู่ในมือของคนผู้นั้นสามารถทำให้ทักษะยุทธ์ของเจ้าสำแดงอำนาจทั้งหมดออกมา คัมภีร์ยุทธ์จะเสริมความกล้าแกร่งให้แก่คนผู้นั้นเพิ่มขึ้นสามถึงสี่ส่วนทีเดียว”
เมื่อพูดถึงตรงนี้นางหยุดไปนิดหนึ่ง ก่อนจะบอกว่า “เดินไปทางขวา มีน้ำตกถัดไปราวสามสิบจั้งด้าน ขวา !”
เมื่อได้ยินเสียงแนะนำ เยี่ยฉวนรีบเดินออกไปทางทันที ต่อมาจึงพบว่าตนเองหยุดอยู่เบื้องหน้าน้ำตก และเมื่อเห็นน้ำตกชัดเจน ชายหนุ่มก็พลันสะดุ้งในใจ !
น้ำตกแห่งนี้เป็นน้ำตกเดียวกับที่เขาและเจียงจิ้วเคยเข้ามาหลบภัยเมื่อไม่นานมานี้ !
ชายหนุ่มเดินเข้าไปที่ซอกโพรงถ้ำหลังน้ำตก จึงมั่นใจว่ามีร่างหนึ่งนอนอยู่ภายในโพรงแคบ ที่แท้บุคคลผู้นั้นคือคนในชุดดำ !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์