บทที่ 151 ข้าเองก็เป็นยอดฝีมือคนหนึ่ง ! (ต้น)
“แรงพลักดันกระบี่ !” ห่างออกไป เยี่ยฉวนถือกระบี่หลิงซิ่วกระชับในมือแน่น
แรงพลักดันแห่งกระบี่กระจายไปทั่วโดยรอบจนรู้สึกได้
ชายหนุ่มจับกระบี่ในมือพลางเดินช้า ๆ ตรงเข้าหาภูเขา ทุกฝีเท้าที่ก้าวเดินทิ้งรอยร้าวบนแผ่นดินยาว หลายจั้ง เพียงในเวลาไม่นานพื้นที่โดยรอบเยี่ยฉวนก็เกิดร่องรอยแตกแยกบนพื้นผิวโยงใยคล้ายใยแมงมุม !
เยื้องออกไปทางเบื้องหลัง อาจารย์ใหญ่จี้ก็กำลังยืนมองด้วยแววตาครุ่นคิด แม้ยังสะลึมสะลือจาก อาการมึนเมา ทว่าความภูมิใจที่แฝงไว้ก็ไม่อาจปกปิดได้มิด !
‘แรงผลักดันแห่งกระบี่ !’
“เยี่ยฉวนผู้นี้ ไม่เพียงแต่จะเข้าใจแรงผลักดันได้เท่านั้น แต่ยังผสานมันเข้ากับศาสตราวุธได้อีกด้วย !”
“ถึงตอนนี้เขายังไม่บรรลุมันเต็มร้อยส่วน แต่ข้าก็รู้สึกถึงแรงผลักดันแห่งกระบี่ ! …สำหรับคนที่มีทักษะกระบี่ขั้นปฐพีตั้งแต่อดีตกาลจนถึงเวลานี้ ข้ายังไม่เคยพบเจอใครที่บรรลุแรงผลักดันแห่งกระบี่แม้สักคน !”
ชั่วขณะใหญ่ทีเดียวที่อาจารย์ใหญ่ตกอยู่ในภวังค์ความคิด ! เขานึกรำพึงกับตนเอง “เหตุใดเยี่ยฉวนจึง ได้มีทักษะกระบี่ที่น่ากลัวเช่นนี้ ?”
ฉับพลันนั้นเยี่ยฉวนหยุดกึก และเมื่อเขาหยุด พลันแรงผลักแห่งกระบี่ก็ได้หมุนวนรอบกายและเลือน หายไปจนไร้ร่องรอย
…ชายหนุ่มก้มลงมองกระบี่หลิงซิ่วที่กระชับอยู่ในอุ้งมือซึ่งกำลังสั่นน้อย ๆ “ข้าจะไม่ทำให้เจ้าเสียชื่อแน่ !”
“ฮึ่มมมม !” เสียงกระหึ่มแห่งกระบี่สะท้อนสะท้านกึกก้องทั่วบริเวณนั้น
เยี่ยฉวนคลี่ยิ้มและคลายมือที่กำกระบี่ออก ครู่ต่อมาแสงแห่งกระบี่หลิงซิ่วก็ได้แล่บแปลบปลาบเกิด แสงกระพริบสว่างจ้าไปทั่วบริเวณ !
แสงที่รายล้อมรอบกายเยี่ยฉวนทอประกายระยิบระยับ ! ด้วยเขาได้ใช้พลังขั้นหลอมรวมลมปราณควบคุมพลังกระบี่ !
เวลานี้เขาสำเร็จการควบคุมกระบี่แล้ว และด้วยขั้นพลังของคนและกระบี่ที่สอดคล้องกัน จึงทำให้พลังของชายหนุ่มเพิ่มขึ้นแปดในสิบส่วนทีเดียว
ทันใดนั้นเอง เสียงของอาจารย์ใหญ่จี้พลันดังขึ้นข้างกาย “ทำไมเจ้าไม่ใช้แรงพลักดันแห่งกระบี่ออกไป ?”
เยี่ยฉวนหันไปมองอาจารย์ใหญ่ พร้อมกันนั้นเขาก็ได้ยื่นมือออกไปและดีดนิ้วดังเปาะ ทันใดนั้นเอง กระบี่หลิงซิ่วก็ได้ทะยานย้อนกลับ
และสงบนิ่งที่มือขวาของเขา เยี่ยฉวนยิ้ม “ข้าคิดว่าไม่จำเป็นต้องใช้ เพราะเวลานี้… ข้าได้เข้าใจถ่องแท้ใน ‘แรงผลักดัน’ แล้ว !”
แรงผลักดัน !
กล่าวให้ตรงคือแม้ปราศจากพลังปฐพีเกื้อหนุน เวลานี้เพียงแค่ ‘หนึ่งกระบี่ชี้ชะตา’ ก็นับว่าเหนือกว่า ทักษะยุทธขั้นปฐพีก็ว่าได้ และถ้ามีพลังแห่งปฐพีเสริมอีกขั้น เมื่อนั้นแล้วแรงผลักดันแห่งกระบี่ของเขาก็จะรุนแรงไม่แพ้การใช้ทักษะยุทธ์ขั้นสวรรค์เลยทีเดียว !
และสิ่งที่ฝังรากหยั่งลึกภายในใจของเยี่ยฉวนในตอนนี้ มันก็คือ ‘หนึ่งกระบี่ชี้ชะตา’ มิใช่เป็นเพียงทักษะกระบี่เท่านั้น ! หากแต่เป็นทั้งความคิดและจิตใจของตนเอง
อาจารย์ใหญ่จี้มองศิษย์คนที่ยืนตรงหน้าพลางยิ้มน้อย ๆ “การที่สถานศึกษาฉางมู่ได้ผลักไสคนผู้นี้ นับ เป็นการตัดสินใจพลาดอย่างใหญ่หลวงในรอบหลายร้อยปีของฉางมู่”
และสำหรับตัวเขา การกระทำเมื่อครั้งก่อนมันก็ถือว่าเป็นการตัดสินใจที่คุ้มค่าที่สุดในรอบหลายปีเช่นกัน !
ผู้อาวุโสจี้ตบลงบนบ่าของเยี่ยฉวนเบา ๆ “เป็นคนหนุ่มนี่มันดีจริง ๆ” พูดเพียงเท่านั้น แล้วจึงหันหลัง เดินจากไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์