หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 180

บทที่ 180 ฆ่า ! ฆ่าให้เรียบ ! (ปลาย)

“มันไม่ใช่คนที่จะมาฆ่าเยี่ยฉวน !” ในตอนนี้ ชายที่มีใบหน้ารอยแผลเป็นถือดาบกว้างเขม้นมองมาทางโม่อวิ๋นฉี

“ถ้าอย่างนั้นคงจะเป็นคนของฉางหลาน ศิษย์ร่วมสถานศึกษาเดียวกับเยี่ยฉวน”

โม่อวิ๋นฉีมองหน้าทุกคนที่เข้ามาในบริเวณ “เฮ้ย อย่าทำเป็นเล่นน่ะพวกเจ้าทำกับพี่หัวขโมยเยี่ยข้าไม่ว่าอะไรสักคำ แต่นี่…” พลางชี้มือไปทางเยี่ยหลิงที่ถูกแขวนอยู่บนกิ่งไม้ เค้นเสียงคำรามลอดไรฟันอย่างเจ็บแค้น

“นางเป็นเด็กธรรมดาคนหนึ่ง ทำได้ถึงขนาดนี้เชียวหรือ ไอ้พวกห่วยแตก ?!”

ชายที่มีรอยแผลเป็นพูดเสียงเมินเฉย “ถ้าจะโทษ ก็ต้องโทษพี่ชายของนาง เยี่ยฉวนนั่นล่ะ” จากนั้นคนพูดกระชับดาบสั้นในมือ

“เมื่อเป็นพวกเดียวกัน ก็จัดการเจ้านี่ก่อนแล้วกัน !” พูดจบร่างของคนพูดทะยานเข้าหา พร้อมยกดาบฟันใส่โม่อวิ๋นฉีอย่างไร้ปราณี

โม่อวิ๋นฉีกำลังจะออกต้านทาน ทว่าในตอนนั้นลูกธนูอีกดอกหนึ่งพุ่งวาบมาจากด้านหลัง !

เขาสีหน้าเคร่งเครียดจึงไม่กล้าออกต้านทานทันที จึงทำได้เพียงดีดตัวทะยานสูงเลี่ยงหลบลูกธนู

อย่างไรก็ตามเท้าแทบไม่ทันแตะพื้นดิน หญิงสาวร่างบอบบางเข้าขวางด้านหน้า ทันใดนั้นลำแสงวาบเย็นเยียบพุ่งตัดกลางกระหม่อม

ไม่เพียงเท่านั้น โดยไม่คาดคิดลูกธนูสีดำถูกยิงเข้าทางหลังของโม่อวิ๋นฉีในเวลาเดียวกัน !

เป็นเหตุให้เขาแทบหมุนคว้างสกัดกั้นอันตรายรอบตัว ขณะนั้นร่างคนหายวาบจากที่ ดุจเงาปีศาจกวาดผ่านกลางทุ่งโล่ง ไม่ต้องสงสัยเลย ว่าในเวลานั้นโม่อวิ๋นฉีแทบเรียกได้ว่ารวบรวมพลังความเร็วเต็มพิกัดที่สุดก็ว่าได้

ชายถือคันธนูหรี่ตามองเงาวูบวาบนิ่งอยู่อึดใจ เขาถอยหลัง แต่ทว่าจู่ ๆ มีดบินทองคำโผล่พรวดออกเบื้องหน้าขณะพุ่งเข้าหาตัวคนอย่างไม่รู้แหล่งที่มา เขาจึงพลิกสปริงตัวลอยถอยห่าง ขณะเดียวกันสองมือกำคันธนูแน่นและผลักออกปะทะกับมีดบินที่พุ่งตรงมาเต็มที่

ปัง !

เสียงคันธนูแตกหักดังสนั่นกึกก้อง ทว่าชายถือธนูกลับรอดพ้นอันตรายจากมีดบินอย่างฉิวเฉียด

โม่อวิ๋นฉีกำลังจะผลักออกพลังปะทะอีกครั้ง ขณะนั้นกระแสพลังแห่งชี่พุ่งปะทะร่างเขาอย่างรุนแรงจากเบื้องหลัง !

อีกฝ่ายคือชายที่มีรอยแผลเป็นบนหน้า !

เวลานี้ โม่อวิ๋นฉีเพิ่งชะงักจากการออกปะทะในครั้งแรก จึงไม่มีจังหวะเลี่ยงหลบได้ทันที ชายมีแผลเป็นได้เลือกเข้าจู่โจมในจังหวะที่ถูกที่ถูกเวลานัก !

โม่อวิ๋นฉีกำมีดบินทองคำแน่น ก่อนหมุนตัวพร้อมกับฟันฉับด้วยมีดบินออกตรง ๆ!

เปรี้ยง !

เสียงระเบิดจากการปะทะ ร่างของโม่อวิ๋นฉีกระเด็นลอยไปในอากาศขณะที่มือยังกำมีดบิน ชั่วขณะต่อมาร่างของเขาพลันละลิ่วตกลงมาจากกลางอากาศอย่างรวดเร็ว

ขณะนั้นเองเขาเพิ่งสังเกต ว่าจู่ ๆ พื้นดินเบื้องล่างมีแรงกระเพื่อมเลื่อนไหลประหลาด เมื่อเห็นเช่นนั้นโม่อวิ๋นฉีหน้าซีด !

ด้วยถ้าเมื่อไรร่างของเขาตกกระทบพื้น คงต้องดับดิ้นสิ้นชื่อเป็นแน่ !

ฉับพลันนั้นกระบี่เล่มหนึ่งทะยานมาจากระยะไกล ต่อมากระบี่บินโฉบเข้ารองรับข้างใต้ลำตัวของโม่อวิ๋นฉี ดันร่างของเขาไว้มิให้ตกกระแทกพื้น เขาถอนใจเฮือกอย่างโล่งอก แต่แล้วตอนนั้นกระบี่กลับผละออกจากตัวคน พลันหันทางคมฟันลงบนพื้นดินที่กำลังกระเพื่อมนั้นอย่างรุนแรง

ฉัวะ !

เมื่อกระบี่บินฟันลงบนพื้นดิน ความเงียบเข้าครอบงำในบริเวณ ก่อนจะมีเสียงหวีดโหยหวนดังผุดขึ้นมา และในทันทีก็พลันปรากฏรอยสีแดงดุจโลหิตกระจายเป็นวงกว้าง

ชวิ้งงงง !

กระบี่ทะยานขึ้นจากพื้นดินและไปหยุดลอยตัวแน่วนิ่งทางเบื้องหน้าของคนผู้หนึ่งซึ่งยืนอยู่ไม่ไกล เขามาถึงพอดี