บทที่ 191 ท่านพี่ ข้าอยากไปกับนาง ! (ต้น)
แม้ว่าเยี่ยฉวนจะไม่ตายในสถานที่แห่งความลับ ทว่าหลี่เสวียนชางก็ได้บรรลุเป้าประสงค์แล้ว ! ด้วยเวลานี้เยี่ยฉวนมีศัตรูมากมาย !
เยี่ยฉวนและสถานศึกษาฉางหลานจะต้องฝ่าฟันศัตรูอีกเท่าไร ?
ไม่ต้องคิดอื่นไกล สถานการณ์ของสถานศึกษาฉางหลานยังไม่สามารถรับมือกับใครหน้าไหน ไม่ว่าจะเป็นสำนักมือสังหาร สถานศึกษาฉางมู่แห่งอาณาจักรต้าอวิ๋น หรือดินแดนอันธกาล !
บัดนี้มิใช่แค่สถานศึกษาฉางมู่เท่านั้นที่ถูกยั่วยุให้เกิดความขุ่นเคืองคับข้อง ทว่ามีสำนักมือสังหารเพิ่มมาอีกฝ่าย ! ไหนยังจะมีพวกชนชั้นสูงและสถานศึกษาจากต่างแคว้นอีก ! เพียงคิดว่าฉางหลานจะต้องเผชิญกับบรรดาอิทธิพลทั้งหลาย หลี่เสวียนชางก็หัวเราะจนแทบเป็นบ้าเป็นหลัง
คนที่ยืนข้างเยี่ยฉวน โม่อวิ๋นฉีมองหลี่เสวียนชางด้วยสายตาเดียดฉันท์ อดรนทนไม่ได้จนต้องพูดอย่างเข่นเขี้ยว “ข้าอยากจับไอ้เวรนี่หักคอจริงโว้ย”
เยี่ยฉวนพยักหน้าหงึก “ลุยเลยไหม ?” โม่อวิ๋นฉีหันมามองเยี่ยฉวนราวไม่แน่ใจต่อสิ่งที่ได้ยิน “เจ้าพูดงี้ จะให้ข้าออกหน้างั้นสิ ?”
เยี่ยฉวน “…”
ขณะนั้นเอง หลังหลี่เสวียนชางสะกดเสียงหัวเราะแล้ว เขาก็ได้หันกลับมามองทางเยี่ยฉวน สายตาของชายชรากวาดมองไล่เรียงทุกใบหน้า จนในที่สุดย้อนกลับมาที่เยี่ยฉวน “พวกเจ้ารอวันตายไปเถอะ !” จากนั้นทั้งเขาและชายสวมผ้าคลุมสีดำหันหลังออกจากสถานที่และหายวับไปไกลจนสุดของฟ้า
ณ ลานโล่ง
ทั่วบริเวณนิ่งเงียบไปพักใหญ่ ในที่สุดเยี่ยฉวนขยับตัวก่อนมองไปบนพื้นพลางพูดขึ้นว่า “ช่วยกันเก็บของที่ระลึกเถิด !” เมื่อได้ยินเช่นนั้น โม่อวิ๋นฉีจึงยิ้มออกมา เขารีบสาวเท้าเดินออกไปก่อนใคร
ของที่ระลึก ! กลุ่มคนที่เข้ามาเพื่อล่าหัวเยี่ยฉวนล้วนไม่ใช่ธรรมดา ฉะนั้นสิ่งของที่พวกเขานำติดตัวมาด้วยย่อมเป็นสิ่งล้ำค่าดีที่สุด !
เยี่ยฉวนยึดได้สุดยอดศาสตราวุธจิตวิญญาณเจ็ดชิ้นซึ่งรวมทั้งเกราะเงินล้ำค่าเพิ่มเข้ามา ของที่ระลึกเหล่านี้มีพวกสุดยอดศาสตราวุธจิตวิญญาณจำนวนกว่าห้าสิบถึงหกสิบชิ้น นอกจากนั้นแล้วยังมีวงแหวนสัมภาระ !
ส่วนโม่อวิ๋นฉีและคนอื่นก็ยึดมาได้ไม่น้อย อย่างน้อย ๆ ที่พวกเขาเก็บได้ก็มีสุดยอดศาสตราวุธจิตวิญญาณ ! ซึ่งนับว่าสามารถแปลงเป็นเงินได้ก้อนโตทีเดียว ! อาจถึงขั้นเศรษฐีเลยก็ได้ ! เพราะสุดยอดศาสตราวุธจิตวิญญาณแต่ละชิ้นมีราคานับล้านเหรียญทอง และพวกเขายึดมาได้ตั้งมากมายขนาดนี้ !
เยี่ยฉวนเงียบไปอึดใจใหญ่ ก่อนจะเดินตรงไปหาเจียงจิ่ว ในมือถือสุดยอดศาสตราวุธจิตวิญญาณไว้สองชิ้นและยื่นส่งให้กับหญิงสาว “ข้าขอมอบให้ท่าน”
เจียงจิ่วก้มมองสิ่งล้ำค่าในมือและเงยหน้ามองอย่างงุนงง “เอามาให้ข้าทำไม ?” ชายหนุ่มยิ้มเจื่อนพลางพูดว่า “ข้าจะให้ท่านมาแล้วกลับไปมือเปล่าได้ยังไง !”
หญิงสาวเชิดหน้าตอบด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “คิดว่าข้ามาเพราะสุดยอดศาสตราวุธจิตวิญญาณเล็กน้อยพวกนี้หรือ ?” เยี่ยฉวนทำท่าเอ่ยปากคัดค้าน ทว่าโม่อวิ๋นฉีกลับโผล่พรวดมายืนด้านข้างพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย “นี่ หัวโขมยที่เยี่ย ก็เห็นอยู่ว่าองค์หญิงเก้ามาที่นี่เพื่อช่วยเจ้า ทำเป็นโง่ไปได้…”
ขณะที่กำลังอ้าปากจะพูดต่อไปอีก พลันองค์หญิงเก้าได้หายวับจากที่อย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์