หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 24

บทที่ 24 เช่นนั้นข้าจะตายพร้อมเจ้า ! (ต้น)

ทุกคนจ้องมองเยี่ยฉวนผู้อยู่บนสังเวียนแห่งความเป็นความตายด้วยสายตาว่างเปล่า ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ !

ในตอนนี้ใบหน้าของผู้นำตระกูลเยี่ยได้เปลี่ยนเป็นซีดขาว เขากำหมัดแน่น ทั้งร่างดูราวกับไร้วิญญาณ !

ส่วนผู้เฒ่าตระกูลเยี่ยกับคนอื่น ๆ ต่างพากันขวัญกระเจิงเสียสิ้น !

“ผู้ฝึกกระบี่ !”

“ไม่เคยมีผู้ฝึกกระบี่ในเมืองชิงมาก่อน !”

“เยี่ยฉวนเป็นผู้ฝึกกระบี่ได้อย่างไรกัน ?”

อันหลานซิ่วกำลังจะพูด แต่ผู้เฒ่าตระกูลเยี่ยอยู่ข้าง ๆ พลันคำรามออกมาก่อนใคร “เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้แน่ ๆ เจ้าเป็นผู้ฝึกกระบี่ไม่ได้หรอก !”

เยี่ยฉวนเหลือบมองผู้เฒ่าตระกูลเยี่ยที่เกือบจะคลุ้มคลั่ง “เสียใจด้วย แต่ข้าเป็นผู้ฝึกกระบี่จริง ๆ และข้าก็จะอัดท่านติดกำแพงเดี๋ยวนี้แหละไอ้สุนัขเฒ่า !”

“พรูดด !”

ผู้เฒ่าตระกูลเยี่ยพลันพ่นเลือดออกมากบปาก ก่อนที่ชายชราจะชี้หน้าเยี่ยฉวนด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวจนถึงขีดสุด !

เหมือนจะนึกถึงอะไรบางอย่างออก เขารีบหันไปมองเยี่ยชาง “ท่านผู้นำ ท่านเก็บคนคนนี้ไว้ไม่ได้นะขอรับ ไม่อย่างนั้นเขาจะกลายเป็นหายนะต่อตระกูลเยี่ยในภายหน้าอย่างแน่นอน !”

ทันใดนั้นเองที่ด้านหนึ่ง อันหลานซิ่วก็ได้มุ่ยคิ้วเข้มและเอ่ยขึ้น “เจ้านี่มันนิสัยเสียจริง ๆ ข้าเพิ่งเห็นคนแบบนี้เป็นครั้งแรกก็ตอนนี้ !”

ได้ยินสิ่งที่นางพูด สีหน้าของผู้เฒ่าตระกูลเยี่ยพลันเปลี่ยนไปเล็กน้อยและพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่อันหลานซิ่วกลับขัดขึ้นทันควัน “หากเจ้าพูดออกมาแม้แต่คำเดียว ข้าจะตัดหัวเจ้าเสียวันนี้ !”

ผู้เฒ่าตระกูลเยี่ยมีใบหน้าซีดในทันที เขาไม่กล้าเอ่ยคำใดออกมาอีกแม้แต่คำเดียว

เนื่องเพราะเจียงเหนียน และคนอื่น ๆ ที่อยู่ไม่ไกลนักได้มองมาที่เขาด้วยสีหน้าท่าทางไม่เป็นมิตร !

โดยไม่สนว่าทางด้านตระกูลเยี่ยจะมีสีหน้าน่าเกลียดเพียงใด อันหลานซิ่วมองเยี่ยฉวนและเอ่ยขึ้น “ชักกระบี่ของเจ้าออกมาเสีย !”

เยี่ยฉวนค้อมศีรษะเล็กน้อยเป็นการทำความเคารพ ก่อนจะชักกระบี่หลิงเซียวออกมาแล้วชี้ไปยังพื้นดินข้างตัว ทั้งกายของชายหนุ่มยืนนิ่งไม่ไหวติง

ตรงข้ามเยี่ยฉวน อันหลานซิ่วพยักหน้าให้เล็กน้อย จากนั้นนางก็ก้าวออกมาหนึ่งก้าว …และก็เป็นในตอนนี้เองที่เยี่ยฉวนพลันกระโจนไปข้างหน้า ด้วยความเร็วราวกับสายลม !

เยี่ยฉวนชี้ปลายกระบี่หลิงเซียวในมือเข้าใส่อันหลานซิ่ว !

หนึ่งเพลงกระบี่ !

มันเป็นกระบวนท่าอันแสนเรียบง่าย !

ในตอนนี้อันหลานซิ่วเบี่ยงตัวเล็กน้อยไปด้านหนึ่ง ชั่วขณะต่อมานางก็แทงหอกยาวในมือไปข้างหน้า มุ่งตรงไปที่ปลายกระบี่ของเยี่ยฉวน

เคร้ง !

เสียงโลหะกระทบกันแผดก้องกังวานไปทั่วทั้งสนาม

ทั้งร่างของเยี่ยฉวนถูกผลักไปที่ขอบสนามประลอง แต่ชั่วขณะต่อมาเขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าอันหลานซิ่วอีกครั้ง ทว่าก่อนที่ชายหนุ่มจะได้วาดกระบี่ใส่ หอกยาวของอันหลานซิ่วก็อยู่ห่างของหว่างคิ้วของเขาครึ่งนิ้วเสียแล้ว !

แต่ในดวงตาของอันหลานซิ่วกลับปรากฏริ้วประหลาดใจวูบหนึ่ง เพราะกระบี่ของเยี่ยฉวนเองก็ได้ชี้ไปที่ปลายหอกของนางพอดี อันที่จริงถ้านางหมายจะปักหอกของนางตรงนั้นก็ย่อมทำได้ แต่ความจริงก็คือนางไม่อาจสังหารเยี่ยฉวนได้ในนัดนี้ !

มุมปากของอันหลานซิ่วโค้งขึ้นเล็กน้อย “เจ้านี่ช่างระวังตัวยิ่งนัก !”