หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 557

บทที่ 557 แกฆ่าฉันไม่ได้

จบประโยคของขุยกาง เขายกแขนขึ้นตบเข้าฝาที่หน้าอกของตัวเองอย่างแรง พร้อมกับท่องอะไรบางอย่าง ก่อนที่เลือดสีแดงสดจะไหลออกมาจากลำคอ

เลือดสีแดงสดนั้นอาบใส่คทา ทันใดนั้นคทาเหมือนกับว่ามีชีวิตขึ้นมา เสมือนกับฟองน้ำที่เหือดแห้ง ดูดซับเลือดสีแดงสดจนหมด

คทาสีดำในคราแรก กลายเป็นสีแดงสดในพริบตา

คาวเลือดที่รุนแรง แผ่ซ่านออกมาจากคทา

ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกได้ถึงอันตราย

“หมาป่าคำราม” ขุยกางตะโกนลั่น มือทั้งสองข้างกำคทาเอาไว้ระบำบริเวณหน้าอก

ลำแสงสีเลือดไหลออกมาจากคทา เพียงแค่สิบกว่าวินาที หมาป่ากระหายเลือดก็ได้ก่อตัวขึ้น

โบ๋ว!

หมาป่าสีเลือดแหงนหน้าคำรามทันทีที่เป็นรูปเป็นร่าง ส่งเสียงดังแสบแก้วหู

เพียงเสี้ยววินาทีสั้นๆ ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกปวดหัวจี๊ดขึ้นมา

เขาไหวตัวได้ทันท่วงที หมาป่าสีเลือดตัวนี้จู่โจมด้วยเสียง

การโจมตีด้วยเสียงเป็นการโจมตีทางจิตประเภทหนึ่ง

ลู่เสี้ยงหยางเป็นนักกลั่นยาระดับห้าและนักเวทย์ จิตใจและประสาทของเขาแข็งแกร่งอยู่แล้ว

เพราะงั้นเสียงคำรามของหมาป่าที่จู่โจมประสาทของลู่เสี้ยงหยาง ก็ถูกพลังจิตที่กล้าแกร่งของเขาดับสูญทันที

ขุยกางไม่รู้เลย ว่าการจู่โจมระบบประสาทของเขานั้นใช้ไม่ได้ผลกับลู่เสี้ยงหยาง เขาคิดที่จะทำลายลู่เสี้ยงหยางทางด้านระบบประสาท แล้วถือโอกาสสังหารเขาเสีย

เพราะงั้นในตอนนี้ ร่างของเขาเหมือนกับปีร้านที่ประชิดตัวลู่เสี้ยงหยาง

คทาพุ่งเข้าใส่ลู่เสี้ยงหยาง

ฟุ่บฟุ่บ!

คทาตกสู่กลางอากาศ อากาศสั่นสะเทือนในทันที ส่งเสียงทุ้มต่ำให้ได้ยิน

เสียงคำรามนั้น เสมือนกับยักษ์ตนหนึ่งที่ถือกระบองใหญ่ ฟาดไปที่ลู่เสี้ยงหยาง

ในทีแรกลู่เสี้ยงหยางไร้การเคลื่อนไหวใดๆ แสร้งเหมือนกับว่าเขาได้ถูกจู่โจมทางประสาทไปแล้ว ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ขุยกางดีใจเป็นอย่างมาก เขาในครั้งนี้ ต้องสังหารลู่เสี้ยงหยางให้ได้

ตุ่บ!

แต่ในขณะที่เขาได้ใจ คทาของเขาถูกลู่เสี้ยงหยางคว้าเอาไว้

ฝ่ามือของลู่เสี้ยงหยางประกายแสงสีทอง เสมือนกับคีมเหล็กขนาดใหญ่ ที่ล็อกคทาเอาไว้แน่น

ขุยกางตกตะลึง ปราณที่แขนร้อนระอุ คิดที่จะดึงคทาออกมาจู่โจมอีกครั้ง แต่เขาพบว่า คทาของเขาราวกับว่าติดแหง็กอยู่บนหินขนาดใหญ่ ไม่สามารถชักกลับมาได้เลย

“นี่นี่ เป็นไปได้ยังไง?” ขุยกางแสดงสีหน้าตื่นตระหนกออกมาให้เห็น

ในเวลานี้เอง กำปั้นถูกขยายต่อหน้าของเขา กำปั้นสีทองอร่าม ปิดบังภาพทัศน์ตรงหน้าของเขาจนมิด

และในตอนนี้เอง มือข้างหนึ่งของลู่เสี้ยงหยางคว้าคทาของขุยกางเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างปล่อยหมัดใส่ขุยกาง

เปี๊ยะ!

หมัดของลู่เสี้ยงหยางวาดผ่านกลางอากาศ ที่ที่กำปั้นวาดผ่าน ชั้นบรรยากาศสลายออก เสมือนกับระเบิด

พลังการทำลาย ที่ทรงพลังน่าสยดสยองห่อหุ้มกำปั้นของลู่เสี้ยงหยางเอาไว้