หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 562

มู่หรงชิวหัวมาอยู่ข้างกายของลู่เสี้ยงหยางด้วยความรวดเร็ว หลังจากกวาดตามองเขาตั้งแต่ศีรษะจรดเท้าครั้งหนึ่งแล้ว ริมฝีปากแดงระเรื่อของเธอก็เผยอออกน้อย ๆ เปล่งเสียงที่ทำให้คนถลำลึกออกมา “คุณชายท่านนี้ เทคนิคการกลั่นอาวุธของคุณเมื่อครู่นั้นเหนือชั้นจริง ๆ ฉันเลื่อมใสมาก ฉันอยากจะเรียนรู้ คุณจะช่วยสอนฉันหน่อยได้ไหมคะ?”

พูดไปเธอก็พ่นกลิ่นหอมหวานราวกับดอกกล้วยไม้ใส่หน้าของลู่เสี้ยงหยางไป

ลู่เสี้ยงหยางยังนิ่งเป็นทองไม่รู้ร้อน ยังคงตั้งใจขัดปลายหอกในมือ

มู่หรงชิวหัวรู้สึกแปลกใจอยู่นิด ๆ ในสายตาของเธอ ลู่เสี้ยงหยางนั้นเป็นแค่คนไม่เอาไหนคนหนึ่ง จะต้องไม่เคยแม้กระทั่งได้จับมือของผู้หญิงแน่ ๆ แน่นอนว่าจะต้องไม่มีทางต้านทานผู้หญิงสวยมีเสน่ห์ดึงดูดใจอย่างเธอได้ แต่คิดไม่ถึงว่าในตอนสุดท้ายจะนอกเหนือความคาดหมายของเธอไป

มู่หรงชิวหัวหัวเราะอย่างฉอเลาะครั้งหนึ่งแล้วยกมือขาวเรียวยาวของเธอขึ้นมา นิ้วขาว ๆ งดงามราวลำเทียนบีบไปที่แขนของลู่เสี้ยงหยางเบา ๆ แล้วไต่ขึ้นไปด้านบนอย่างต่อเนื่อง ภายในชั่วพริบตา มือของเธอก็บีบอยู่บนไหล่ของลู่เสี้ยงหยางแล้ว

จากนั้นมือขาวเนียนก็ลากเรื่อยลงมาตามร่างกายของลู่เสี้ยงหยาง สุดท้ายไปหยุดอยู่ตรงตำแหน่งหัวใจ ลากนิ้ววนเป็นวงกลมอยู่บริเวณหัวใจอย่างต่อเนื่องราวกับจะกระตุ้นภายในหัวใจของลู่เสี้ยงหยาง

ในเวลาเดียวกัน ริมฝีปากแดงสดของมู่หรงชิวหัวก็ประกบอยู่ริมใบหูของลู่เสี้ยงหยาง เป่าลมเบา ๆ พลางพูดเสียงอ่อนว่า “พี่ชายคนนี้ทำไมถึงได้ใจจืดใจดำกันนะ หรือว่าจะไม่ชอบน้องสาวเหรอ?”

ลู่เสี้ยงหยางยังคงไม่แสดงอาการใดๆ ออกมา ราวกับว่าในสายตาของเขามีแต่การขัดหอกปลายหอกเท่านั้น

แม้กระทั่งหญิงงามแห่งยุคอย่างมู่หรงชิวหัวก็ยังไร้ตัวตนราวกับอากาศ

ตอนนี้มู่หรงชิวหัวตกตะลึงเป็นอย่างมาก ความตั้งมั่นของลู่เสี้ยงหยางนั้นเกินกว่าที่เธอจินตนาการไว้เยอะมาก

แต่ก็ยากจะรับรองว่าเจ้าหมอนี่นั้นเสแสร้งแกล้งทำออกมาหรือไม่

แน่นอนว่าคนไม่น้อยที่อยู่รอบ ๆ ไม่ได้คิดว่าลู่เสี้ยงหยางนั้นจิตใจตั้งมั่น แต่กลับคิดว่าสมรรถภาพของเจ้าหมอนี่เสื่อม หรือไม่ก็เป็นพวกเบี่ยงเบน ไม่แน่ว่าเขาอาจจะชอบผู้ชาย

ดวงตาของหยางซ่าวฝันหรี่ลง จ้องไปทางลู่เสี้ยงหยาง บนใบหน้ามีรังสีอำมหิตวาบผ่านมองได้ไม่ชัดเจน ถ้าหากเจ้าหมอนี่สามารถต่อต้านแรงดึงดูดของมู่หรงชิวหัวได้ตลอดรอดฝั่งละก็ แบบนั้นพอถึงเวลาก็คงจะแย่งความดีความชอบจากเขาได้ ไม่แน่ว่ามู่หรงชิวหัวจะเลือกเจ้าหมอนั่นมาเป็นผู้ช่วย

หลังจากที่มู่หรงชิวหัวตกตะลึงเสร็จ เธอก็เตรียมจะคืบเข้าไปหยั่งเชิงลู่เสี้ยงหยาง อยากจะรู้เหมือนกันว่าเจ้าหมอนี่จิตใจตั้งมั่นจริง ๆ หรือแค่เสแสร้งแกล้งทำออกมากันแน่?

“ฮิฮิ” มู่หรงชิวหัวขบริมฝีปากแดงปลั่งแล้วหัวเราะอย่างฉอเลาะออกมา ร่างกายอ่อนนุ่มอรชรนั้นแนบเข้าไปกับร่างกายของลู่เสี้ยงหยางทั้งร่าง แขนทั้งสองข้างคล้องอยู่บนลำคอของลู่เสี้ยงหยาง ดวงตาหวานหยาดเยิ้ม ฟันขาวราวกับหยกขบลงบนลิ้นเล็ก ๆ นุ่มนิ่มสีชมพู ล่อลวงผู้คนอย่างถึงที่สุด

เห็นฉากนี้แล้วคนจำนวนไม่น้อยที่อยู่รอบ ๆ ก็พากันกลืนน้ำลายอย่างบ้าคลั่ง ปากคอแห้งผาก ไฟในร่างกายลุกโชนขึ้นมาอย่างรุนแรง แทบอยากที่จะสิงร่างของลู่เสี้ยงหยางที่โดนมู่หรงชิวหัว สาวงามแห่งยุคโอบอยู่ในอ้อมกอด

ดวงตาของหยางซ่าวฝันหรี่ลงจนกลายเป็นเส้นเส้นเดียว รังสีอำมหิตบนใบหน้าเข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าพิจารณาจากความตั้งมั่นเพียงอย่างเดียว ลู่เสี้ยงหยางก็ได้เปรียบกว่าเขา ถ้าอย่างนั้นก็เป็นไปได้เป็นอย่างมากว่ามู่หรงชิวหัวจะเลือกลู่เสี้ยงหยางเป็นผู้ช่วย

ด้วยเหตุนี้ตอนนี้เขาจึงกอดความหวังเล็ก ๆ เอาไว้ พรสวรรค์ในด้านการกลั่นอาวุธของเขานั้นเหนือกว่าลู่เสี้ยงหยาง หวังแต่เพียงว่ามู่หรงชิวหัวจะให้ความสำคัญกับพรสวรรค์ แล้วเลือกเขามาเป็นผู้ช่วย

“เอ๋ นึกไม่ถึงว่าเจ้าหมอนี่จะต้านทานแรงดึงดูดของมู่หรงชิวหัวไว้ได้ ไม่มีใครคาดเดาได้จริง ๆ” ซ่างกวนถงมีสีหน้าประหลาดใจ

ในตอนนี้เอง ในที่สุดคิ้วของลู่เสี้ยงหยางก็ขมวดขึ้นมา ภายใต้สถานการณ์นี้ เขากับมู่หรงชิวหัวใกล้ชิดกันมากเกินไปจริง ๆ ทั้งสองคนแทบจะแนบติดกัน เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความสวยงามและความอบอุ่นบนร่างของมู่หรงชิวหัวได้ แม้แต่เสียงหัวใจของมู่หรงชิวหัวเขาก็ยังได้ยิน

เดิมทีนี่ถือเป็นเรื่องเอาไว้เสพสุขของผู้ชาย แต่ตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางกำลังขัดปลายหอกอยู่ เขาจึงไม่ต้องการถูกรบกวน

ลู่เสี้ยงหยางถอนหายใจออกมาครั้งหนึ่ง เขาเอ่ยกับมู่หรงชิวหัวในทันทีว่า “ศิษย์พี่มู่หรงครับ พี่ไปยืนไกล ๆ หน่อยได้ไหม อย่ามาขัดขวางการแสดงความสามารถของผม ถ้าอยากจะกอดผมแน่น ๆ จริง ๆ พวกเราไว้วันหลังยังมีเวลานะครับ”

ได้ยินคำพูดหยอกเย้าของลู่เสี้ยงหยางแล้ว มู่หรงชิวหัวก็ช็อกไป แต่หลังจากนั้นเธอก็ยิ้มออกมาอย่างงดงามราวกับดอกไม้ ยิ้มฟันขาว ดวงตาใสแจ๋ว เธอพูดกับลู่เสี้ยงหยางว่า “อย่าเลย รอวันอื่นไม่สู้ทำเสียตอนนี้ วันนี้ให้พี่สาวได้รักนายเถอะนะ”

พอพูดจบ ในใจของมู่หรงชิวหัวก็ลำพองใจเป็นอย่างมาก เฮอะ ๆ ดูเหมือนเจ้าหมอนี่จะแสร้งแสดงออกมานะ เจ้าหมอนี่ก็เป็นผีทะเลคนหนึ่ง ถึงได้พูดจากะล่อนได้แบบนี้

ขอเพียงตนเองพยายามขึ้นอีกนิด จะต้องทำให้เขาแสดงอาการออกมาอย่างแน่นอน

คิดมาถึงตรงนี้แล้ว มู่หรงชิวหัวก็พยายามขึ้นอีก ใบหน้างดงามล่มบ้านล่มเมืองของเธอแทบจะแนบเข้ากับใบหน้าของลู่เสี้ยงหยาง ดวงตางดงามสุกใสเปี่ยมไปด้วยอารมณ์รัก จ้องไปที่ลู่เสี้ยงหยางด้วยความเสน่หาลึกซึ้ง

ในขณะเดียวกัน ลิ้นสีชมพูนุ่มนิ่มก็เลียเบา ๆ บนริมฝีปากแดงอวบอิ่มชุ่มชื้น

ทุก ๆ การกระทำและคำพูดล้วนแต่บอกกับลู่เสี้ยงหยางอย่างโจ่งแจ้งว่าให้รีบเข้ามาไวไว

ในที่สุดผู้ชายที่ไม่มีความตั้งใจแน่วแน่ที่อยู่รอบ ๆ ก็อดใจไม่ไหว รู้สึกร่างกายร้อนรุ่ม เลือดกำเดาไหลออกมาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว

ในดวงตาของหยางซ่าวฝันมีรังสีสังหารวาบผ่าน เขาเป็นคนคนหนึ่งที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในที่แห่งนี้ เดิมทีคนที่โดนมู่หรงชิวหัวยั่วยวนควรจะเป็นเขา นึกไม่ถึงว่าเกียรติอันสูงส่งนี้จะโดนไอ้หน้าโง่คนหนึ่งแย่งเอาไป

ฟ้านเจาที่อยู่ด้านข้างของลู่เสี้ยงหยาง มองดูจนปากคอแห้งผาก ใบหน้าปรากฏความอิจฉาเป็นอย่างมาก

ได้สัมผัสใกล้ชิดกับสาวงามอย่างมู่หรงชิวหัวเช่นนี้ ความรู้สึกนั้นจะต้องฟินมากแน่ ๆ

แน่นอนว่าตอนนี้มีเพียงลู่เสี้ยงหยางเท่านั้นที่รู้ว่าความรู้สึกนี้ไม่ได้ฟินเลยสักนิด