หวานเย็น กรุ่นใจ นิยาย บท 178

“มันไม่ใช่แบบนี้! ไรยาไม่ได้ทำ!”ในขณะนั้น โศภิตาก็รีบออกมา บอกกับธนพัตและสาริศาว่า“ฉันเอง เป็นแผนการของฉันทั้งหมด！ ถ้าพวกคุณอยากฆ่าก็ฆ่าฉันสิ”

ธีภพและไรยาตกตะลึง โศภิตากำลังคิดจะทำอะไร? ความรักที่ยิ่งใหญ่ของแม่ เธอยอมเสียสละตัวเองเหรอ? แต่เธอทำแบบนี้มีประโยชน์เหรอ?

โศภิตาร้องไห้และกล่าวว่า “เมื่อสองปีที่แล้ว ฉันเห็นสาริศาคบกับผู้ชายที่โดดเด่นขนาดนั้น จึงอยากจะทำลายความสุขของเธอ ดังนั้น จึงนึกถึงวิธีวางยา เปิดห้อง และแอบถ่ายรูป ฉันรู้สึกว่ายังไม่บรรเทาความเกลียดชัง จึงจงใจไปกระจายข่าวที่โรงเรียน เพื่อทำให้ชื่อเสียงของสาริศาเสื่อมเสีย และไม่สามารถเงยหน้าขึ้นมองหน้าคนอื่นได้อีกต่อไป ......ทั้งหมดนี้ฉันเป็นคนทำเอง！มันไม่เกี่ยวอะไรกับไรยาเลย!”

ธนพัตรู้ว่าโศภิตาแค่อยากเป็นแพะรับบาป เพื่อความสุขของไรยา คนเป็นแม่ก็ยอมสู้ตาย

เขากล่าวอย่างเย็นชา “พวกคุณสองแม่ลูกอยากคิดจะหนีความผิดแม้แต่คนเดียว!”

ไรยาพยายามดิ้นรน ราวกับว่าเธอต้องการจะพูด ธีภพเดินไปข้างหน้าแล้วหยิบของที่อุดปากเธอออก

ไรยาหายใจหอบอย่างหนัก ธีภพนวดหน้าอกของเธอ เพื่อที่เธอจะได้หายใจสะดวกมากขึ้น

โศภิตากล่าวว่า “ไม่ ไม่ ไม่ ฉันเอง ฉันเป็นคนทำ! ลูกสาวของฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วย! ฉันไม่อยากเห็นคนชั้นต่ำอย่างสาริศามีความสุข ฉันต้องการทำลายเธอ! เธอและแม่ของเธอควรจะตกนรก!”

ธนพัตไม่ต้องการให้โศภิตารับผิดแทนแล้วปล่อยไรยาไป ความอดทนของเขาลดลงเรื่อยๆ เขาไม่ต้องการที่จะเจรจากับคนอย่างโศภิตามากเกินไป สีหน้าที่หมดความอดทนก็ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อโศภิตาเห็นว่าคำวิงวอนของเธอไม่ได้ผล จึงรวบรวมความกล้า และชี้นิ้วไปที่สาริศา

โศภิตาตะโกน “สาริศา นังสารเลว! ถ้ารู้ว่าจะมีวันนี้ ฉันน่าจะหาผู้ชายสักสิบคนมาจัดการแก! ทั้งหมดเป็นความผิดของแก! แกยังยืนดูความน่าอายของพวกเราที่นี่อีก แกไร้ยางอายเกินไปแล้ว！สาริศา แกทำร้ายน้องสาวแท้ๆของแก แกต้องไม่ตายดี！แก——”

โศภิตายังไม่ทันพูดจบ ความโกรธเย็นชาในดวงตาของธนพัตก็ปะทุออกมา ชรัณที่อยู่ข้างๆรีบวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว ผลักโศภิตาลงไปที่พื้น ทำให้เธอไม่สามารถพูดได้อีกต่อไป

ในเวลานี้ สาริศารู้สึกว่าหัวใจของเธอเย็นชามาก!

ปกติแม่ลูกคู่นี้ปฏิบัติต่อเธออย่างเย็นชาและโหดเหี้ยมเธอก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากแล้ว ทำไมถึงทำเรื่องชั่วร้ายเช่นนี้ได้! ทำลายความบริสุทธิ์ของเธอ แย่งความสุขของเธอ และจะต้องผลักเธอลงนรกให้ได้ถึงจะพอใจ.......

ทำไมเธอถึงมีครอบครัวแบบนี้.......

สาริศาจ้องไปที่โศภิตา กล่าวด้วยเสียงสั่นเทาว่า “คุณเกลียดฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ? ฉันทำอะไรให้ พวกคุณถึงทำกับฉันแบบนี้ ไม่ว่ายังไง ฉันก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลธราภักดิ์เช่นกัน พวกคุณ.......พวกคุณ.......”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เธอก็สะอึกสะอื้น

จู่ๆไรยาก็หัวเราะเสียงดัง หัวเราะอย่างน่าขนลุก และน่ากลัวมาก

แผนการทั้งหมดของเธอล้มเหลว สาริศาไม่เพียงแต่ยืนอยู่ตรงนี้อย่างปลอดภัย และได้รับกับความรักจากธนพัตทุกอย่าง แล้วยังเปิดเผยความจริงที่ถูกตัวเองทำร้ายเมื่อสองปีก่อนด้วย

เธอถูกมัดไว้ เหมือนลูกแกะที่กำลังจะถูกฆ่า เป็นสภาพที่น่าตลกมาก คุกเข่าขอความเมตตา วินาทีนี้ไรยารู้สึกว่าตายเสียยังจะดีกว่า