ทันทีที่ได้ยินคำพูดของบุรินทร์พูด พชิราถึงกับช็อก บุรินทร์ต้องการจะพูดอะไรกันแน่! เรื่องในตอนนั้นเขาก็มีส่วนนะ
“เรื่องที่เกิดขึ้นนั่นก็เป็นอดีตไปแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นกับริศานั้นช่างน่าเศร้าจริงๆ พวกเราอย่าพูดถึงมันเลย ทำเป็นว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเถอะ”
กลัวบุรินทร์พูดอะไรที่ไม่ควรพูด พชิรารีบชิงตัดบท แต่ด้วยความตื่นตระหนกของเธอทำให้ธนพัตเกิดความสงสัย
เป็นบุรินทร์ที่ข่มขู่ตัวเองด้วยวิดีโอที่สาริศาถูกกระทำมิดีมิร้าย หากไม่มีเรื่องอะไร บุรินทร์จะไม่น่าจะพูดถึงเรื่องนี้อีกตลอดชีวิต
พอพชิราได้ยินเรื่องนี้ ปฏิกิริยาก็ดูรุนแรง เป็นไปได้ไหมว่าตอนนั้นมีอะไรบางอย่างที่เขาไม่รู้
“เรื่องตอนนั้นเป็นยังไง” ธนพัตจ้องไปที่บุรินทร์แล้วถาม ดวงตาคมกริบ จนทำให้บุรินทร์รู้สึกเหมือนปิดบังอะไรไว้ไม่ได้แล้ว
“ธนพัต เรื่องตอนนั้นผ่านไปแล้วนะ ไม่ต้องรื้อฟื้นแล้ว” พชิราเข็นรถเข็นไปที่ธนพัตแล้วฝืนยิ้มบนใบหน้าสวย “ริศาคงไม่อยากให้เราพูดถึงในตอนนั้นนะ”
แต่ธนพัตไม่ได้สนใจพชิรา เขาเอาแต่จ้องบุรินทร์เพื่อรอคำพูดต่อไปของเขา ยังไงวันนี้เขาก็จะมาหาเขาเพื่อพูดเรื่องนี้ เขาต้องไม่พูดแค่ครึ่งๆกลางๆแน่
ยังไงก็พูดไปแล้ว ไม่มีทางถอยกลับแล้วล่ะ บุรินทร์หันไปมองพชิรา แล้วพูดอย่างหนักแน่น "พชิรากับฉันเองแหละที่ลักพาตัวสาริศา คลิปที่ฉันให้นายดูตอนนั้นก็เป็นคลิปที่เธอถ่ายเองในที่เกิดเหตุ!"
"คุณพูดอะไร ไร้สาระ!” พชิราตะคอกใส่บุรินทร์ หน้าซีดขาวขึ้น แล้วมองธนพัตด้วยความตื่นตระหนก พยายามอธิบาย “ธนพัตอย่าไปเชื่อที่เขาพูด เขาจงใจใส่ร้ายฉัน เรื่องที่สาริศาถูกลักพาตัวไปไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลยนะ คุณอย่าไปเชื่อในสิ่งที่เขาพูด"
"หุบปาก" ไม่มีการตะโกน ไม่ได้ใส่อารมณ์ ธนพัตมองพชิราแล้วพูดคำนั้นออกมา แล้วก็มองไปที่บุรินทร์ " พูดต่อ"
เสียงนั้นฟังดูสงบ แต่ร่างกายที่สั่นและหมัดที่กำแน่นเผยให้เห็นความโกรธในใจของเขา นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!
“ในตอนนั้นพชิราต้องการทำให้นายแตกหักกับสาริศา เธอจึงติดต่อฉันมาและวางแผนคดีลักพาตัวด้วยกัน เธอสัญญากับฉันด้วยว่าเธอจะหาวิธีช่วยให้ฉันได้หุ้นของนายในกีรติเมธานนท์กรุ๊ป"
“คุณมันตอแหล ฉันไม่เคยพูดแบบนี้!” พชิราเสียท่าเต็มที่ ทำได้เพียงตะโกนโต้ตอบ ขยิบตาให้บุรินทร์เป็นสัญญาณให้เขาหยุดพูด
เมื่อนึกถึงการขู่ที่สาริศาทำกับเขาเมื่อวานนี้ บุรินทร์ทำได้เพียงแสร้งทำเป็นไม่เห็น
“ฉันตกลงแล้วช่วยลักพาตัวสาริศาไปที่โกดัง พชิราเอาผู้ชายสี่คนจากที่ไหนก็ไม่รู้ สั่งให้พวกเขาทำมิดีมิร้ายสาริศา แต่แล้วชัชวาลก็มาช่วยเธอได้ทันเวลา พชิราถึงทำไม่สำเร็จ”
“ฉันไม่ได้ทำอย่างนั้น อย่ามาพูดเหลวไหล!” พูดจบพิชราก็กำลังจะไปขวางหน้าบุรินทร์เพื่อหยุดเขา แต่ธนพัตจับวีลแชร์ของเธอไว้แน่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หวานเย็น กรุ่นใจ
สวย แต่ โง่ดักดาน แล้วไงคุณนางเอก...
ทำไมนางเอกต้องเป็นควายตลอด...