ห่วงรักคุณปีศาจ นิยาย บท 58

เช้าวันรุ่งขึ้น ฮั่วหมิงเช่อส่งกู้จิ่วฉือไปโรงเรียนด้วยตัวเขาเอง

รถเพิ่งจอด กู้จิ่วฉือกำลังจะเปิดประตูลงจากรถ จู่ ๆ ประตูรถถูกล็อก เธอหันไปมองปีศาจใหญ่อย่างไม่เข้าใจ

“เป็นอะไรหรือ ？”

“เอามือถือของคุณให้ผม”

ฮั่วหมิงเช่อเงยหน้าขึ้น แล้วยื่นมือไปทางเธออย่างไม่รีบไม่ร้อน ท่าทางปกติมาก แต่เมื่อเขาเป็นคนทำ เต็มไปด้วยเสน่ห์เป็นพิเศษก็เหมือนภาพเคลื่อนไหวช้า ๆ ของหนังอย่างนั้น

กู้จิ่วฉือยื่นมือถือไป มองดูปีศาจใหญ่เปิดมือถือของเธอออก ปรากฏว่าหน้าจอมือถือถูกล็อกไว้

“รหัสคือวันเกิดของคุณ หนึ่งหนึ่งสองแปด”

เธอรีบชิงตอบขึ้นก่อน

เมื่อชายหนุ่มได้ยินเช่นนั้น อึ้งไปทันที แล้วลองกดเลขวันเกิดของตัวเองใส่เข้าไป ปรากฏว่าเปิดมือถือออกจริงๆ

กู้จิ่วฉือยิ้มตาหยีขยับเข้ามาใกล้เขา แล้วจงใจกดน้ำเสียงให้ต่ำ “ต่อไปคุณสามารถดูมือถือของฉันได้ตามสบาย ฉันไม่มีความลับกับคุณ ”

เมื่อเธอพูดประโยคนี้จบ สังเกตดูปฏิกิริยาของปีศาจใหญ่อย่างใจจดใจจ่อ แม้ว่าท่าทางของชายหนุ่มจะไร้อารมณ์อยู่ตลอดเวลา แต่รูม่านตาที่หดตัวเล็กน้อยได้เปิดเผยเขาแล้ว

ฮั่วหมิงเช่อ คุณค่อยๆ ลองเชื่อฉันเถอะ !

ตอนที่เธอสังเกตท่าทางเล็กๆ น้อยๆ ของเขานั้น ชายหนุ่มได้ป้อนเบอร์โทรเข้าไปในมือถือของเธอ แล้วก็เอามือถือคืนให้เธอ

“นี่เป็นเบอร์ใหม่ของผม อันเก่าไม่ใช้แล้ว”

การลงมือปฏิบัติของปีศาจใหญ่ช่างรวดเร็วจริงๆ !

กู้จิ่วฉือประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง ก้มหน้ากดดูเบอร์มือถือ ปรากฏว่าเลขท้ายนั้นเป็นวันเกิดของเธอ !

ไม่รู้ว่าทำไม หัวใจกระตุกอย่างแรงเหมือนถูกอะไรบางทุบตี จากนั้นรู้สึกมีความสุขมากเป็นพิเศษ

“พี่สาวคนนั้นของคุณ ต้องการให้ผมคิดหาวิธีจัดการไหม ？”

ฮั่วหมิงเช่อเสนอออกมาอย่างใส่ใจ จะช่วยเธอจัดการโค้วยู่นเอ๋อ

“ไม่ต้อง ไม่ว่าอย่างไรเธอก็เป็นพี่สาว และฉันขอบคุณเธอมาก ที่ทำให้ฉันได้รู้ความจริงแต่เนิ่นๆ ฉันจัดการเองได้ คุณวางใจเถอะ ”

กู้จิ่วฉือรีบปฏิเสธ แม้ว่าปีศาจใหญ่ฟังแล้ว ใบหน้าที่ไร้อารมณ์จะไม่พอใจสักเท่าไหร่

“โอเค ต่อไปฉันยังมีเรื่องมากมายต้องการให้คุณช่วยเหลือ~ ครั้งนี้คุณไม่ต้องโกรธแล้ว~”

กู้จิ่วฉือจับแขนปีศาจใหญ่แกว่งไปมาเพื่อปรารถนาจะมีชีวิตอยู่รอด สุดท้ายเกลี้ยกล่อมอารมณ์ของเขากลับมาเล็กน้อย

จ้านยิงที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับในเวลานี้รู้สึกเข็ดฟันมาก ทำไมเขาจะต้องมาเป็นคนโสดแต่เช้าด้วย ？

“ถ้าอย่างนั้นฉันไปเรียนก่อน คุณก็ตั้งใจทำงาน ดูแลครอบครัว รู้ไหม ？”

กู้จิ่วฉือกะพริบตาอย่างจริงจัง แล้วกล่าวย้ำกับฮั่วหมิงเช่อ

“รู้แล้ว ”

ใครจะคิดว่าปีศาจใหญ่จะตอบรับอย่างไม่เคยมีมาก่อน!

จ้านยิงที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับด้านชาไปหมดแล้ว ท่านนาย ! คุณก็คือจักรพรรดิผู้โง่เง่า !

กู้จิ่วฉือยิ้มอย่างพอใจ แล้วจึงหันหลังผลักประตูรถลงไป

“อาฉือ !”

เธอยังไม่ทันจะยืนมั่นคง น้ำเสียงขยะแขยงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นทันที

โค้วยู่นเอ๋อแต่งตัวเพริศพริ้งพุ่งมาตรงหน้าเธอ

“พี่สาว ช่างบังเอิญจริงๆ ？”