ในขณะเดียวกันครรชิตก็พาคนของเขาอีกคนนำสมุนไพรไปให้ที่สถาบันวิจัยของรษิกา
ทางด้านของเจตนิน เขาพารษิกาเดินกลับไปขึ้นรถเพื่อเดินทางกลับ
พวกเขาทั้งสามคนเผชิญหน้ากันทันทีที่รษิกามาถึง
ครรชิตตกใจเป็นอย่างมากเมื่อเห็นว่ารษิกากับเจตนินลงมาจากรถคันเดียวกัน
ขณะนั้นเจตนินจึงรีบพูดออกมาก่อนเพื่อทำลายความเงียบลง “พวกเราเพิ่งเสร็จจากการให้คำปรึกษากับเด็กๆ ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แล้วรถของคุณรษิกาเสียผมก็เลยมาส่งเธอ”
สำหรับครรชิต เขารู้ว่าสิ่งที่เจตนินอธิบายมาทั้งหมดนั้นไม่เป็นความจริง
จากนั้นเขาก็หันไปมองรษิกา
“แล้วคุณล่ะคุณครรชิต มาทำอะไรที่นี่?”
รษิการู้สึกผิดเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าครรชิตจ้องมองเธอเช่นนั้น แต่ไม่นานเธอก็สามารถสงบสติอารมณ์ของตัวเองลงได้
ครรชิตเหลือบมองชายที่ยืนอยู่ข้างๆ รษิกาก่อนจะตอบออกไปว่า “คุณเลอศิลป์ให้ผมเอาสมุนไพรพวกนี้มาให้คุณ ในเมื่อตอนนี้คุณกลับมาแล้ว ช่วยตรวจสอบของด้วยครับ”
จากนั้นเขาจึงหันกลับไปพร้อมกับส่งสัญญาณให้พนักงานของเขายกของออกมา
ไม่นาน พนักงานคนดังกล่าวก็เปิดสมุนไพรออกมาจากกล่อง
เลอศิลป์ขอให้เขาส่งสมุนไพรพวกนี้มาให้ฉันอย่างนั้นเหรอ?
รษิการู้สึกสับสนขึ้นมาทันที
เธอรู้ตัวว่าเธอไม่เคยพูดถึงสิ่งของเหล่านี้ให้เลอศิลป์รู้เลย
นี่เลอศิลป์กำลังพยายามชดเชยความผิดของตัวเองด้วยการส่งสมุนไพรเหล่านี้มาอย่างนั้นเหรอ?
รษิกาอดคิดไม่ได้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันช่างเป็นเรื่องตลกซะเหลือเกิน
ในทางกลับกัน เจตนินเลิกคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นสมุนไพรเหล่านี้ เขาพูดออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจว่า “ผมคิดว่านี่คือสาเหตุที่คุณเลอศิลป์โทรหาคุณก่อนหน้านี้”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น รษิกาจึงคิดได้และพยักหน้าตอบรับด้วยความลังเล
เธอก็ไม่คิดว่าจะมีเหตุผลอื่นแล้วเช่นกัน
ครรชิตรู้สึกรำคาญใจเมื่อเห็นรษิกายืนอยู่ข้างเจตนิน เขารู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับเลอศิลป์เอาเสียเลย
ของทั้งหมดตรงนี้คือสมุนไพร…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...