อย่างไรก็ตาม รษิกาไม่รู้ว่าเจตนินรู้เรื่องในอดีตของเธอหมดแล้ว
นั่นคือเหตุผลที่เจตนินเลิกคิ้วขึ้นและมองดูครรชิตเมื่อเขาได้ยินเธอพูดปฏิเสธ
เป็นอีกครั้งที่ครรชิตรู้สึกไม่ยุติธรรมแทนเลอศิลป์
แม้ว่าเลอศิลป์จะป่วยขนาดไหนแต่เขาก็ยืนกรานที่จะช่วยเหลือรษิกาอย่างเต็มที่ ครรชิตจึงไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงทำแบบนี้ได้ลงคอ
นอกจากนี้ เธอดูมีความลับมากเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเธอกับเลอศิลป์ ราวกับว่าเลอศิลป์คือความอับอายขายหน้าของเธอ!
แม้เขาจะมีความคิดที่อยู่ในใจมากมายเพียงใด แต่ครรชิตก็ไม่สามารถแสดงความคิดเหล่านั้นออกมาต่อหน้าเจตนินได้เลย
“สมุนไพรพวกนี้หายากมาก คุณเลอศิลป์ได้เอาสมุนไพรที่เหลือเกือบทั้งหมดมาจากมโหสถกรุ๊ป”
หัวใจของรษิกาเต้นไม่เป็นจังหวะ แต่เธอก็บังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์อย่างรวดเร็ว
“ยังไงก็ฝากขอบคุณคุณเลอศิลป์ด้วยแล้วกัน…”
รษิกากังวลว่าเลอศิลป์ทำอย่างนี้เพื่อชดเชยให้เธอกับเรื่องในอดีตที่ผ่านมา
ดังนั้นเธอจึงไม่อยากรับของขวัญของเขา
และยิ่งไปกว่านั้น เพราะว่าเจตนินได้จัดเตรียมสมุนไพรไว้ให้เธออย่างเพียงพอแล้ว
ก่อนที่เธอจะพูดจบประโยค เจตนินก็พูดแทรกขึ้นมาทันที
“เนื่องจากนี้เป็นน้ำใจที่ดีจากคุณเลอศิลป์ ผมคิดว่าคุณควรจะรับมันด้วยความเต็มใจนะครับคุณรษิกา”
เจตนินมองรษิกาด้วยสีหน้าจริงจังก่อนจะพูดต่อ “งานวิจัยของเราจะมีความซับซ้อนมากขึ้นในอนาคต การมีสมุนไพรมากขึ้นก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่ครับ”
นี่มันของฟรีนะ ทำไมจะไม่เอาล่ะ?
รษิการู้สึกลังเลอีกครั้ง
ครรชิตรู้สึกทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว แม้ว่าเลอศิลป์จะป่วยแต่เขาก็ยังคิดถึงเธอและพยายามช่วยเหลือ แต่ตอนนี้เธอกำลังวางแผนที่จะไม่รับของจากเขา
ขณะที่ครรชิตกำลังจะอ้าปากพูด ในที่สุดรษิกาก็พยักหน้าตอบรับ
“ฝากขอบคุณคุณเลอศิลป์ที่เขามีน้ำใจต่อฉันด้วยนะคะ”
จากนั้นรษิกาก็พยักหน้าให้ครรชิตด้วยความขอบคุณ
ด้วยเหตุผลแปลกๆ ทำให้ครรชิตรู้สึกสับสนในใจ
คุณรษิกายอมรับยาสมุนไพรเหล่านี้เพราะเธอต้องการมันหรือเปล่านะ?
หรือว่ายอมรับเพราะเจตนินบอกให้เธอรับกันแน่?
ครรชิตรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อเห็นว่าชายอีกคนต้องโน้มน้าวใจให้รษิกายอมรับของจากเลอศิลป์
สำหรับรษิกาแล้ว เธอไม่ได้มองข้ามเรื่องนี้อีกต่อไป แต่เธอกลับเดินหน้าตรวจสอบสมุนไพรก่อนที่จะให้ผู้ช่วยของเธอขนเข้าไปข้างใน
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ คุณปู่ยังรอผลรายงานของผมเกี่ยวกับงานที่เราไปให้คำปรึกษาเด็กๆ ในวันนี้”
เจตนินช่วยเหลือเธอจัดรายการสินค้าเสร็จแล้วเขาก็จากไป
รษิกามองดูขณะที่รถของเขาขับออกไป
ทันใดนั้นเสียงของครรชิตก็ดังขึ้น “คุณรษิกา…”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น รษิกาจึงหันกลับมาด้วยความสับสน
ครรชิตใช้คำพูดของเขาด้วยความระมัดระวัง แม้ว่าเขาจะรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก “ถ้าคุณไม่รังเกียจที่ผมจะถาม คุณเจตนินกับคุณ…”
ไม่จำเป็นว่าเขาจะต้องพูดจบประโยค รษิกาก็รู้ว่าเขาต้องการจะถามอะไร
“เราเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันเท่านั้น โปรดอย่าเข้าใจผิดนะคะ”
โดยปกติแล้วครรชิตไม่ค่อยเชื่อคำพูดของเธอ แต่ครั้งนี้เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกและเริ่มพูดสิ่งดีๆ เกี่ยวกับเลอศิลป์
“พูดตามตรงนะครับ คุณเลอศิลป์สั่งให้ผมเอาสมุนไพรเหล่านี้มาขณะที่เขายังป่วยอยู่ วันนี้ตอนที่เขารู้สึกดีขึ้น เขาก็สั่งให้ผมเอาสมุนไพรมาให้คุณที่นี่แหละครับ”
แม้ว่าหัวใจของรษิกาจะเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ แต่เธอทำเป็นพยักหน้าตอบรับ “งั้นฉันฝากไปขอบคุณคุณเลอศิลป์ด้วยนะคะ”
แต่เนื่องจากครรชิตเป็นคนซื่อบื้อ
แค่นี้เนี่ยนะ?
เลอศิลป์ยกย่องเธอและให้เธอเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขา แล้วนี่คือส่ิงที่เขาจะได้รับเหรอ? แค่คำว่าขอบคุณเนี่ยนะ?
ราวกับว่ารษิการู้ว่ามีอะไรอยู่ในใจเขา เธอจึงพูดเสริมออกมาอีกว่า “สถาบันวิจัยนี้เป็นหนี้คุณเลอศิลป์ โปรดบอกให้เราทราบถ้าหากว่าเขาต้องการความช่วยเหลือ เราสัญญาว่าจะพยายามช่วยเหลืออย่างเต็มที่”
แม้ว่าจะเป็นคำสัญญา แต่เธอก็บอกว่าเธอจะพยายามทำให้ดีที่สุดเท่านั้น
หัวใจของครรชิตแตกสลาย และเขารู้สึกเสียใจแทนเลอศิลป์มากเหลือเกิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
เนื้อเรื่องวนอยู่อ่าง10รอบ,😁😁😁...
วนกลับมาที่เดิมอีกรอบ ประสาทแดก นิคือ 2วันกลับมาอ่าน1บท ก้อยังวนอยู่ที่เดิม ใครซื้ออ่าน เอาตังค์ซื้อบ้านได้เลยมั้ง...
แล้วจะไงต่อ ไอวีโดนตี โดนทำร้าย หนักก่อน ? ทั้งๆ ควรจะรู้ได้แล้ว ที่โดนวางยา ขนาดนั้น เห้อออออ มาตามอ่านแต่ก็เบื่อ ว่าวนๆอยู่ที่เดิม...
ทะเลาะอึกแล้ว ถึงตอนนี้ ถ้าควรมีไรเปลี่ยนแปลงบ้างค่ะ นอกจากพากลับบ้าน วนหลูบอีกกกกแล้ว...
ที่สุดของการวนเวียนย่ำอยู่กับที่ เนื้อเรื่องไม่มีไรเลย น้ำล้วนๆ น่าจะไป5000ตอน พ่อแม่ลูกยังไม่รู้จักกัน โอ้ยประสาท ละครไทยชิบ มีไรไม่พูดกัน หลบกันไปหลบกันมา...
เนื้อเรื่องวนอยู่ในอ่างมากค่ะ น่าเบื่อ ไม่สนุก เสียดายตอนแรกๆทำไว้สะสนุกเลย เนื้อหาออกทะเล กู่ไม่กลับ ใครไหวไปก่อนเลยจ้าาา...
ไม่ถึงไหนเลยจริงๆ พอดีน่าจะเก่งกว่านี้ดูมีอิทธิพล แต่ไม่ได้เรื่องสักอย่าง แค่ลูกก็ยังไม่รู้เลย มึนนนนค่ะ...
ทำไมกดไปตอน1036ไม่ไปละ...
เข้าไปอ่านถึงตอน1035แล้วอ่ะแต่ไปต่ออีกไม่ได้...
เนื้อเรื่องหลงทางวนไปมา ไม่สนุก...