หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1011

ในขณะเดียวกัน เจตนินกำลังจะก้าวเข้าไปในบ้านดำรงกุลเมื่อเขาบังเอิญเจอเข้ากับพ่อแม่ของเขาเสียก่อน

“พ่อ แม่ มาทำอะไรที่นี่ครับ?”

นับตั้งแต่เขาได้พิสูจน์ความสามารถของตนเองในการรับช่วงต่อธุรกิจของครอบครัว ทั้งทวีสินและพรรณรายก็เริ่มเดินทางไปให้คำปรึกษาทางการแพทย์ที่อื่นแทน

แต่จู่ๆ พวกเขาก็กลับบ้านโดยไม่ทราบสาเหตุ

พรรณรายขมวดคิ้วและมองลูกชายอย่างดูหมิ่นก่อนถามว่า “แม่ได้ยินมาว่าลูกไปพัวพันกับภรรยาเก่าของเลอศิลป์เหรอ?”

พ่อแม่ของเขาคงเคยเห็นการถกเถียงกันอย่างล้นหลามในอินเทอร์เน็ตซึ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้

เป็นผลให้พวกเขาสืบเรื่องของรษิกาและพบว่าเธอมีลูกสองคน

สิ่งที่น่าแปลกใจสำหรับพวกเขามากกว่านั้นก็คือความจริงที่ว่ารษิกาเป็นภรรยาเก่าของเลอศิลป์!

เมื่อคิดว่าลูกชายของเธอเข้าคบกับหญิงม่ายผ่านการหย่าร้างทั้งยังมีลูกอีกสองคน ทำให้พรรณรายไม่พอใจ

เจตนินมองแม่ของเขาด้วยความสงสัย “แม่รู้ได้ยังไงครับ?”

เนื่องจากเจตนินไม่ได้ปฏิเสธ มันจึงต้องเป็นเรื่องจริง

พรรณรายไม่พอใจ “ความคิดเห็นในออนไลน์ดุเดือดมาระยะหนึ่งแล้ว ญาติของเราทุกคนก็ถามเราเรื่องนี้!”

เจตนินยิ่งสับสนมากขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น “พวกเขารู้ว่ารษิกาเคยเป็นภรรยาของเลอศิลป์…”

ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค แม่ของเขาก็ตัดบท “เราสืบของเราเอง! ลูกอยากให้คนอื่นรู้ว่าลูกกำลังคบกับคนที่ผ่านการหย่าร้างมาแล้วเหรอ?!”

พรรณรายพบว่ามันยากที่จะระงับความโกรธเมื่อเห็นปฏิกิริยาของลูกชาย “แม่เป็นคนที่เลี้ยงดูลูกขึ้นมา และไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของลูกเลย ลูกจะออกเดทกับผู้หญิงคนไหนก็ได้ตามที่ต้องการ”

เธอจ้องมองเจตนินอย่างโกรธเกรี้ยวก่อนจะพูดต่อไปว่า “แต่ทำไมถึงหาคนอื่นไม่ได้ล่ะ? ต้องออกเดทกับคนที่ผ่านการหย่าร้างแถมยังมีลูกสองคนอีกเหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น อดีตสามีของเธอคือผู้ชายจากครอบครัวฟ้าศิริสวัสดิ์ด้วย! ลูกจะกลายเป็นตัวตลกแน่ๆ ถ้ามีคนรู้เรื่องนี้!”

หลังจากฟังคำพร่ำบ่นของแม่แล้ว เจตนินก็ไม่รู้สึกสำนึกผิดเลย แต่กลับมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

การตอบสนองที่ไม่แสดงความไม่สำนึกผิดของเขาทำให้พรรณรายหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น และเธอก็จ้องมองทวีสิน ดำรงกุลผู้เป็นสามี

เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาของภรรยา ทวีสินก็รู้สึกหมดหนทาง

ทว่าภายใต้แรงกดดันของภรรยาของเขา เขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องพูดอะไรบางอย่างว่า “แม่เขาพูดถูก มีผู้หญิงตั้งมากมาย ทำไมต้องไปคว้าเอาคนที่อยู่ในวงสังคมเดียวกับเราด้วย?”

ทั้งตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์และตระกูลดำรงกุลต่างก็เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงในเมืองหัสดิน

เราจะไปเจอหน้าพวกเขาได้ยังไง ถ้าลูกชายของเราลงเอยกับภรรยาเก่าของเลอศิลป์จริงๆ?

ทวีสินคิดว่าเขาเข้มงวดเพียงพอในการตำหนิ น่าเสียดายที่เขาทำให้ภรรยาผิดหวัง

เขาหันกลับไปพบว่ารอยยิ้มบนใบหน้าของเจตนินนั้นชัดเจนยิ่งกว่าเดิม

ทวีสินขมวดคิ้ว "ทำไมถึงยิ้ม? นี่เป็นเรื่องร้ายแรงนะ!”

ตอนนั้นเองที่เจตนินเดินไปหาพ่อแม่ของเขาและนั่งลงบนโซฟา

เห็นได้ชัดว่าเขามีอะไรจะพูด

พรรณรายสบตากับทวีสินก่อนที่ทั้งสองจะหันไปมองลูกชายของตน

เจตนินจึงเริ่มอธิบายช้าๆ “พ่อกับแม่เข้าใจผิดแล้วครับ”

เมื่อพ่อแม่ของเขาได้ยินเช่นนั้นก็ดูสับสน

ความคิดเห็นบนอินเทอร์เน็ตกำลังบ้าคลั่ง เราจะเข้าใจผิดได้ยังไง? ชาวเน็ตเหล่านั้นก็เข้าใจผิดเหมือนกันหรือเปล่า?

“แล้วรูปพวกนั้นเป็นของปลอมเหรอ?” พรรณรายอดถามไม่ได้

เจตนินส่ายหัวก่อนจะตอบว่า “ไม่ปลอมหรอกครับ แต่มันไม่ใช่อย่างที่พวกเขาคิด”

ทวีสินและพรรณรายยังคงมองลูกชายด้วยความสงสัย

พวกเขาเฝ้าดูเจตนินเติบโตขึ้น

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา พวกเขาไม่เคยเห็นลูกชายมีพฤติกรรมใกล้ชิดกับผู้หญิงขนาดนี้มาก่อนเลย