ในขณะเดียวกัน ในสำนักงานของผู้บริหารของฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปนั้น จักรภพกำลังนั่งอยู่ตรงหน้าเลอศิลป์พร้อมรอยยิ้มล้อเลียนบนใบหน้าของเขา
“ฉันได้ยินมาว่าสมุนไพรส่วนหนึ่งจากสาขาในต่างประเทศของมโหสถกรุ๊ปถูกส่งกลับไปยังหัสดินแล้ว”
เลอศิลป์เพียงพยักหน้าโดยไม่ตอบอะไร
“ในตอนนั้น ฉันแนะนำให้นายช่วยเหลือ แต่นายไม่ยอมทำอย่างนั้น แล้วดูสิว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง!” จักรภพพูดต่อพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
ฉันคิดว่าเขาจะเมินรษิกาไปเลยจริงๆ แต่สุดท้ายเขาก็เข้าไปแทรกแซง!
"แล้วไง? คุณหมอรษิกาตอบสนองยังไงที่คุณยื่นมือเข้าช่วยเธอ” จักรภพถาม
ใบหน้าของเลอศิลป์ดูมืดมนทันทีที่เขาได้ยินเช่นนั้น
เมื่อจักรภพไม่ได้รับคำตอบจากเลอศิลป์ เขาก็ค่อยๆ ตระหนักได้ว่าเขาไม่ควรพูดออกไป
จากสีหน้าของเขา เห็นได้ชัดว่าความสัมพันธ์ของพวกเขายังไม่ดีขึ้น ในความเป็นจริงมันอาจจะเลวร้ายลงด้วยซ้ำ มันไม่สมเหตุสมผลเลย แม้ว่า...
เมื่อสังเกตเห็นการขมวดคิ้วอย่างสับสนบนใบหน้าของจักรภพ เลอศิลป์จึงพูดว่า "เราไม่ได้คุยกันมาเป็นอาทิตย์แล้ว"
จักรภพยิ่งสับสนมากขึ้นไปอีก "อะไรกัน? ทำไมเป็นอย่างนั้น? เกิดอะไรขึ้น?"
หลังจากใช้เวลามองเลอศิลป์ตั้งแต่หัวจรดเท้าอยู่ครู่หนึ่ง จักรภพก็คิดว่าเขาโกรธรษิกาหรือทำอะไรให้เธอโกรธอีกครั้ง
ท้ายที่สุดแล้ว เลอศิลป์เองที่ต้องการเอาชนะใจเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...