หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1042

รษิการอสายอยู่นานแต่ไม่มีใครรับสายโทรศัพท์ของเธอเลย จากนั้นสายก็ตัดไป

ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงไม่มีทางที่จะโทรกลับไปอีกครั้ง

แต่เวลานี้เมื่อเป็นเรื่องเกี่ยวกับอชิและเบนนี่ เธอจึงไม่มีทางเลือกและกดโทรออกอีกครั้ง

รษิกาต้องใช้ความพยายามในการโทรอยู่หลายครั้งจนในที่สุดก็มีคนรับสาย

“มีอะไรหรือคุณรษิกา?” น้ำเสียงของเลอศิลป์เย็นชาและไม่เป็นมิตรนัก เป็นน้ำเสียงที่ห่างไกลจากคำว่าปกติไปมากโข

รษิกาอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนที่จะเธอจะเรียกสติคืนมาและนึกถึงวัตถุประสงค์ในการโทรมาครั้งนี้ของเธอ

“คุณเลอศิลป์ ทำไมคุณต้องเอาเด็กๆ มายุ่งเกี่ยวกับเรื่องของผู้ใหญ่ด้วยทุกครั้งไป?” เธอเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณบังคับให้ไอวี่ย้ายโรงเรียนโดยไม่สนใจไยดีอาการป่วยของเธอ แต่ฉันก็ไม่ได้จะมาพูดถึงเรื่องนั้นหรอกนะเพราะว่าเธอเป็นลูกสาวของคุณ แต่คุณจะใจร้ายใจดำถึงขนาดไม่ให้อชิและเบนนี่ไปหาเลยหรืออย่างไร?”

เลอศิลป์เลิกคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดของรษิกา

อันที่จริงในตอนแรกเขาคิดว่าเธอจะโทรมาถามอาการป่วยของไอรดา

เขาไม่คาดคิดเลยว่าเธอจะโทรมาหาเขา

อันที่จริงเลอศิลป์ก็คิดเอาไว้อยู่แล้วว่าอชิและเบนนี้จะต้องมาหาไอรดา

แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าเด็กชายทั้งสองจะมาหาเธอเร็วขนาดนี้

เมื่อคิดได้ดังนั้น แววตาของเลอศิลป์ก็เต็มไปด้วยความดูแคลน “เมื่อก่อนนี้คุณก็เคยใช้อชิและเบนนี่เป็นเครื่องมือ มันก็ไม่ได้หมายความว่าครั้งนี้คุณจะไม่ใช้วิธีแบบเดิมๆ อีกนี่ ผมก็แค่ระวังตัวแค่นั้นเอง คุณมีปัญหาอะไรกับเรื่องนี้งั้นเหรอ?”

รษิกาหมดคำจะพูด เธอรู้ว่าเลอศิลป์หมายถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ที่อชิและเบนนี่ออกไปตามหาไอรดาโดยที่เธอไม่รู้

แม้ว่าความจริงแล้วเรื่องนั้นอาจจะไม่ได้ถูกแก้ไข แต่รษิกาก็ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะอธิบายอะไรเพิ่มเติม

ถ้าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นฝีมือของอัญชสาจริงๆ เลอศิลป์ก็อาจมีส่วนเกี่ยวข้องเช่นกัน