รษิกาไม่ได้อธิบายอย่างชัดเจน แต่เลอศิลป์พอจะอนุมานได้ว่าเป็นเรื่องอะไร
ไอวี่คงไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจ เธอก็เลยมาเผชิญหน้ากับฉัน!
รษิกาสัมผัสได้ว่าอารมณ์ของเขาเปลี่ยนไปอย่างชัดเจนเพราะอุณหภูมิรอบตัวลดลงเรื่อยๆ
เธอถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัวเพื่อรักษาระยะห่างจากเลอศิลป์
เลอศิลป์หงุดหงิดที่เธอคิดอย่างนั้นกับไอรดา เขาเข้ามาใกล้เธอพลางเพ่งมอง
ขณะที่ระยะห่างของพวกเขาลดน้อยลง รษิกาก็จิกเล็บลงบนฝ่ามือและพยายามทำให้ตัวเองสงบไว้เพื่อจะได้คุยกันต่อ “ฉันคิดว่าไอวี่ดื้อนิดหน่อย และมันน่าจะเป็นเพราะอาการออทิสติกของเธอ แต่เธอแสดงอารมณ์อย่างชัดเจนไม่ได้”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เลอศิลป์ก็ชะงักไปในที่สุด
ไอรดาค่อนข้างจะดื้อ และเขารู้เรื่องนี้ดี
แต่เขาไม่เคยครุ่นคิดเรื่องนี้เลย
ไอรดาดื้อเป็นพิเศษเมื่อเป็นเรื่องเกี่ยวกับรษิกา เธอไม่ยอมฟังคนอื่นเลย และเป็นผลให้อาการของเธอแย่ลง
แต่เธอดีขึ้นอย่างรวดเร็วถ้าได้ใช้เวลาอยู่กับรษิกา
รษิการู้เรื่องนี้ได้ยังไง?
เลอศิลป์ขมวดคิ้วและถามว่า “ทำไมคุณพูดอย่างนั้น?”
รษิกาหันกลับไปมองที่ชั้นล่าง จากจุดที่เธออยู่ เธอมองเห็นจุดที่เจตนินจอดรถไว้เมื่อเช้านี้ เธอถึงกับนึกภาพว่าไอรดาทำอย่างนั้นได้อย่างไรในใจเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...