หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1100

ท้ายที่สุดแล้ว จักรภพก็ได้แต่ถอนหายใจขณะมองดูเลอศิลป์เปิดไวน์อีกขวด

ช่างมันเถอะ เหตุผลที่เลอศิลป์ท้อแท้ในตอนนี้เพราะสิ่งที่ฉันพูดไปเมื่อกี้ ถ้าเป็นอย่างนั้น เดาว่าฉันก็ต้องสละตับไปดื่มกับเขาสินะ

จักรภพยอมแพ้แล้วเริ่มดื่มไปกับเลอศิลป์

บางทีเขาอาจจะได้รับผลกระทบจากอารมณ์ของเลอศิลป์ เพราะจักรภพเองก็รู้สึกเศร้าไปด้วยเหมือนกัน

ในชั่วพริบตา ทั้งสองคนก็ดื่มไวน์บนโต๊ะจนหมด

เลอศิลป์หยิบโทรศัพท์ออกมาขณะที่ขมวดคิ้วเข้าหากันแน่นเพราะอาการปวดหัว

เขาไม่ได้ขับรถมาที่คลับ เขาจึงต้องการให้ใครสักคนไปส่งเขา

บางทีเขาอาจจะดื่มมากไป เพราะเกือบจะกดชื่อรษิกาโดยไม่รู้ตัวตอนที่เขาปลดล็อกโทรศัพท์

เลอศิลป์ขมวดคิ้วแน่นขึ้น และเขาก็เลื่อนนิ้วไปตามรายชื่อต่างๆ อยู่พักหนึ่ง

ขณะที่เขากำลังจะแตะชื่อนั้น เสียงเมามายของจักรภพก็ดังขึ้นมาข้างๆ หู

“เลอศิลป์ ฉัน… ฉันดื่มต่อไม่ไหวแล้ว!”

จักรภพเมามายมากแล้วในตอนนั้น เขายกแก้วไวน์เปล่าๆ ขึ้นมาพึมพำกับเลอศิลป์ด้วยความเมา

แตกต่างจากจักรภพ เลอศิลป์ยังพอมีเหตุผลหลงเหลืออยู่บ้าง

เมื่อเขาได้ยินเสียงเพื่อน เขาก็ตั้งสติได้และมองชื่อที่อยู่ตรงนิ้วเขา หลังจากลังเลอยู่นาน เขาก็เลื่อนผ่านไป

ในเมื่อฉันตัดสินใจจะตัดสัมพันธ์กับเธอไปแล้ว ฉันก็ไม่ควรไปรบกวนเธออีก

หลังจากผ่านไปนาน สายตาของเลอศิลป์ก็ไปหยุดอยู่ที่ชื่ออัญชสา

จากนั้น เขาก็แตะชื่อเธอในที่สุด

ในตอนนั้น อัญชสากำลังทานมื้อเย็นกับฝนทิพย์