หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1124

เมื่อได้ยินแม่เอ่ยถึงรษิกา อัญชสาก็เริ่มหงุดหงิดเล็กน้อย “นังนั่นมันมีค่ามากพอให้พูดถึงด้วยเหรอคะ?”

ในเมื่อเลอศิลป์ตัดสินใจแล้วว่าจะมาเจอพ่อแม่ของอัญชสาอย่างเป็นทางการ นั่นก็แปลว่าพวกเขาอยู่ห่างจากการแต่งงานแค่เพียงก้าวเดียวเท่านั้น

จากมุมมองของเธอ การเสียใจกับการตัดสินใจในครั้งนี้จะไม่ใช่ทางเลือกหนึ่งของเลอศิลป์อย่างแน่นอน

แต่มันก็เพียงพอแล้วที่จะบรรเทาความกังวลของจันทรา

“ไม่ว่าจะยังไง รษิกาก็ยังเป็นแม่แท้ๆ ของไอรดา จะเป็นยังไงถ้าเลอศิลป์เสียใจกับการตัดสินใจแบบนั้น? เราเองก็ทำอะไรไม่ได้หรอกนะ ถ้าเขากลับคำขึ้นมา”

ในของอัญชสาจมดิ่งเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น

ฉันมาไกลมากขนาดนี้แล้ว และฉันจะไม่ยอมให้เลอศิลป์เปลี่ยนใจอีกแน่ๆ!

แต่ความกังวลของเธอนั่นก็เป็นที่สังเกต จันทราพูดออกมาเบาๆ ว่า “ถ้าลูกไม่อยากให้เลอศิลป์กลับคำอีก ลูกจะต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขา ถ้ามันเป็นความเข้าใจผิดกัน เราก็ต้องป้องกันไม่ให้พวกเขาได้เคลียร์กันนะ”

ความเย็นชาฉายแววในดวงตาของอัญชสา “เข้าใจแล้วค่ะ!”

จันทรามองลูกสาวของเธอด้วยความรู้สึกที่ปนเปกันไปในใจ “แม่หวังว่าลูกจะไม่โทษแม่ที่พูดให้ลูกใจเสียนะ แต่เรารอมาหกปีแล้ว และจะไม่รออีกต่อไป”

อัญชสายิ้ม “หนูน่าจะขอบคุณแม่มากกว่าที่เตือน”

ทั้งสองคุยกันเรื่องเลอศิลป์อยู่พักหนึ่งก่อนที่อัญชสาจะกลับห้อง

หลังจากถูกคฑาแบล็คเมลไปเมื่อคราวก่อน คฑาก็ทิ้งเบอร์โทรใหม่ไว้ให้อัญชสาซึ่งเลอศิลป์ไม่รู้เรื่องนี้

ลึกๆ แล้ว อัญชสายังคงมีความลับบางอย่างอยู่

แต่คำเตือนของแม่เธอนั้นก็ทำให้เธอไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเสี่ยงดวงดูอีกสักครั้ง

เธอกัดฟันและพยายามโทรออกไป

คนที่เธอโทรหารับสายแทบจะในทันที

“คุณอัญชสา มีอะไรให้ผมช่วยเหรอครับ?” เสียงที่แสนเกียจคร้านของคฑาดังมาจากปลายสาย

ผู้ชายคนนี้โก่งราคากับฉัน! มันจะฉลาดเหรอที่จะทำงานกับเขาอีก? แต่เขาก็เป็นคนเดียวที่หลุดรอดไปจากการสืบของเลอศิลป์ได้…