หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 1132

ทั้งสองคนคุยกันอยู่ จึงไม่ทันสังเกตว่าคฑามาปรากฏตัวขึ้นอยู่ตรงมุมอีกฝั่งของถนน

ขณะที่คฑามองดูรูปที่เขาถ่ายมาได้ เขาก็ยิ้ม

แม้ว่ารษิกาจะไม่ได้ยืนอยู่ใกล้ชิดกับเจตนินมากนักเมื่อครู่นี้ แต่จากมุมกล้องที่ถ่ายมา ก็ดูเหมือนว่าทั้งสองคนกำลังกอดกัน

หลังจากดูรูปที่ถ่ายมาแล้ว เขาก็เลือกรูปพวกนั้นขึ้นมาสองรูปและส่งไปให้อัญชสา

ในระหว่างนั้น อัญชสากำลังเดินเล่นตามถนนไปกับฝนทิพย์ เพราะบ้านภักดีสรวงนั้นอยู่ห่างจากโรงเรียนของไอรดา และอัญชสาก็ไม่อยากขับรถไกลๆ

ยิ่งไปกว่านั้น เธอมีธุระที่ต้องคุยกับฝนทิพย์

“คุณกำลังบอกว่าเป็นไปได้สูงมากที่เลอศิลป์เลิกตามจีบรษิกาเพราะเจตนินงั้นเหรอ?”

ฝนทิพย์ฟังอัญชสาอยู่ตลอดเวลา แต่เธอยังคงสับสนอยู่ “ถึงแม้เจตนินจะเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมากๆ แต่เขาก็ยังไม่ดีเท่าเลอศิลป์ มันจำเป็นจริงๆ เหรอที่เลอศิลป์จะยอมแพ้เรื่องเธอแค่เพราะเจตนินน่ะ?”

อัญชสาพึมพำอย่างครุ่นคิด “นั่นเป็นสิ่งที่ฉันสงสัยอยู่เหมือนกัน ดังนั้นฉันเลยส่งคฑาไปสืบเรื่องนี้ดู”

ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่นั้น โทรศัพท์ของอัญชสาก็สั่น

เช่นนั้นแล้ว อัญชสาจึงชะงักไปและหยิบโทรศัพท์ออกมาดูหน้าจอ

เธอได้รับรูปมาจากคฑาสองรูป

ในรูปนั้น รษิกาอยู่กับเจตนิน และมันดูเหมือนทั้งสองกำลังอยู่ในอ้อมกอดกันและกันอย่างใกล้ชิด

“พวกเขาคบกันเหรอ?” ฝนทิพย์โพล่งออกมาด้วยความประหลาดใจเมื่อเธอเห็นรูปเหล่านั้น

ความเข้าใจผิดของเธอนั้นไม่น่าแปลกใจเลย เป็นใครก็ต้องคิดเหมือนกันหากได้เห็นรูปพวกนั้น

ขนาดอัญชสายังอึ้งไปพักหนึ่งก่อนที่จะพูดอย่างเย็นชาว่า “ไม่หรอก ฉันไม่คิดอย่างนั้น”

ตราบใดที่ทุกคนคิดว่ารษิกากำลังคบกับเจตนิน เลอศิลป์ก็จะไม่กลับไปหาเธอแน่ๆ